در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال نفیسه ملک زاده | دیوار
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 03:15:54
«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواری‌است برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفت‌وگو درباره زمینه‌های علاقه‌مندی مشترک، خبررسانی برنامه‌های جالب به هم‌دیگر و پیش‌نهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال به سیستم وارد شوید
امشب بیداری کالیگولا رو دیدم .اجرای همچین سبک نمایشی با این تعداد بازیگر و این حجم اجرا و اکت کار اصلا ساده ای نیست تمرین زیادی میخواد و صد البته یه کارگردان حرفه ای که به کارگردان این اثر تبریک میگم بینظبر بود.یه کار خاص با دیالوگهای ماندگار که تو فکر میبرتت بازی با نور عالی بود .اینقدر ذهنت پاسکاری میشه که اصلا زمان رو متوجه نمیشی .فقط به نظرم بعضی بازیگرای خانم روی بیانشون بیشتر کار کنن ولی این چیزی از ارزشهای کار کم نمیکرد.توصیش میکنم به شدت اگر به کارهای ابزورد علاقه دارین و دوست دارید حتی یک ساعت از این دنیا رها بشید و توی یه کار عالی روحتونو غرق بشید.
خیلی وقت بود همچین تیاتری ندیده بودم .بینظیر بود بازی نور کارگردانی همگی درست در یک راستا روح آدم رو قلقلک میداد.خسته نباشید مخصوص به آقای رکنی کارگردان خوب این کار .عالی بود لذت بردم.
ممنونم دوست عزیز🌺
۰۶ دی ۱۴۰۲
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید
سلام من نفیسه ملک زاده هستم.دختری هستم از جنس بهار و
میتونم بگم همین باعث شده که عاشق طبیعت و حیوانات و موسیقی و البته تیاتر باشم.تیاتر را از دانشجویی انتخاب کردم و چون به نظرم دیدن و اجرای تیاتر یک نوع تراپی محسوب میشد حداقل برای من تا روح خستم کمی کوتاه آرامش را با هر اجرا و هر بار دیدن بغل کند و به سوی آرامشی محض در صحنه بدوم.
کارهای اجرا شده از من زیاد نیست ولی هر کدام با عشق و پر از معانیست.
عمارت قدیمی
خانه آلبرتا
باغ وحش شیشه ای ودر آخر در انتظار ... دیدن ادامه ›› مکبث
ا
در انتظار مکبث فقط،یک تیاتر نیست یک اثر هنری است یک تراپی کامل است یک انتظار شیرین برای بغل کردن همان آرامش است.من نقش شخصیتی هستم پر از آسیب که به خاطر مقبول واقع شدن مدام در حال تغییر است و دیگر چیزی از خود واقعی همراه ندارد.آسیبهای متفاوت و زجر دورنی خود را حمل کرده و زیر بار اینهمه فشار کمر خم کرده اما هنوز یک زن است و از دید من بسیار زیبا عشق شرقی را به تصویر میکشد.دردهای خود را مداوم فریاد میکشد اما مرهمی نیست تا تسکین دهد اینهمه تاریکی را مانند تمامی انسانها که گاهی اوقات برای رنج خود مرهمی نمیابند جز درون خودشان و من سعی کردم عاشقانه آن را کنار شما زندگی کنم.دیدن این تیاتر خالی از لطف نیست و شما عزیزان را به دیدن این اثر دعوت مبکنم.