نمایش سفر شگفت انگیز از آلمان و بغلم کن تا دمپایی نیومده از ایران رو دیدم.
نمایش آلمانی در نوع خودش بسیار موفق بود و به هدفش رسید. کار عروسک گردان ها فوق العاده بود، تکتیک ساخت و اجرای خوبی هم داشتند و همه اینها باعث شد از دیدنش لذت ببرم.
اما نمایش بغلم کن تا دمپایی نیومده به نظرم فوق العاده ضعیف بود، متن بی مایه و ضعیف، بازی های بد. از دیدنش به شدت پشیمونم.

سلام
من پنجشنبه گذشته. نمایش رو دیدم. به نظرم حضور بازیگری که صحبت میکرد خیلی اضافی بود و حتی تو ذوق میزد و این حس رو به تماشاچی میداد که کاملا دست پایین گرفته شده. بیشتر فرم کار رو دوست داشتم تا متن، حتی میتونم بگم این متن اگر به این شیوه اجرا نمیشد اصلا تماشاچی رو همراه خودش نمیکرد. در کل حاصل کار خانم انصاری بسیار بسیار موفق تر از نویسندگان بود، دوست داشتم به دوستانم کار رو پیشنهاد بدم که حتما بروند ببینند، فقط و فقط بخاطر فرم کار، ولی متاسفانه از شبی که برنامه نقد نمایش رو با حضور آقای برهانی مرند دیدم و نظر ایشون رو در مورد نویسنده بزرگ و منحصر بفرد، کافکا، شنیدم شک هایی که در مورد متن نمایش داشتم به یقین تبدیل شد و تصمیم گرفتم از طرف «من» پیشنهادی به کسی جهت دیدن این نمایش صورت نگیره.
خانم انصاری، موفق باشین، من منتظر کارهای بعدی شما با فرم خلاقانه مخصوص به خودتون هستم فقط امیدوارم متن های قوی تری رو انتخاب کنین، ولی خواهش میکنم کار ماسک و عروسک رو به قوت ادامه بدین که پتانسیل های فرمی بالایی داره و خیلی خیلی کم استفاده میشه و همین باعث متمایز شدن یه اثر میشه.