این نمایش امتیازات زیادی داشت مثل بازی و دکور و موسیقی که توی کامنت های دیگه بهشون اشاره شده. اما چند تا ایراد هم داشت که باعث شدن سطح کار پایین بیاد. شخصا به هیچ کدوم از شوخی های آبکی و سطحی استفانو نخندیدم؛ ترینکولو که از اونم بدتر و دیالوگ ها و بازیشون در حد تئاتر های شاد و کمدی بود که توی یه سری از تماشاخونه ها اجرا می شه. اما مشکل بزرگتر کار به نظرم بازیگر شخصیت پراسپرو بود. پراسپرو باید باشکوه باشه، باید رنج بزرگ و ندامت نهایی و وداع رو با بازیش بازتاب بده. اما این پراسپرو این کارو نمی کنه آقای کوشکی! بابا ناسلامتی شکسپیره! نمی دونم دقیقا به کدوم ویژگی از بازی پراسپرو ایراد بگیرم اما فقط می تونم بگم که این پراسپرو، پراسپروی نمایشنامه ی طوفان شکسپیر نیست، صرفا یه بازیگره که دیالوگ های پراسپرو رو خوب حفظ کرده و می گه؛ همین.