علیرضا معتمد فعال هنری

چارلی:
معلم شدم، چون عاشق بچه ها بودم. تو تمام این چند سال که معلم بودم، با خنده هاشون خندیدم، با اشکهاشون بغض کردم.
اونها برام مثل یه خانواده بودن، چیزی که هیچوقت نداشتم. الانم که می بینید اینجام، دارم تاوان عشق و تعصبم رو می دم.

موضوع جالبی بود.
روند داستان رو دوست داشتم.
بازیگران، حالتهای سردرگمی و کلافگی رو بخوبی اجرا می گردند.