نمایشی ابزورد که مباحثی عموما ذهنی را حول محور مرگ و اثرات آن چه در جهانی دیگر برای روح فرد، چه در جهان حقیقی برای اطرافیان فرد مورد نظر بررسی میکند و مهمترین انگاره.اش، انفعال و تکرار است.
از مجهول تا مجهول، با صحنه و دکوری تقریبا مینیمال و طراحی لباسی همسو با جهان اثر، هنگامی که با آمبیانس صدای قطرات آب، که از دل جهان نمایش بیرون میاید، ترکیب میشود، مخاطب را برای کمکم حل شدن در اتمسفر مجهول و تجربی نمایش فرا میخواند.
کارگردانی و بازیها نیز فضای بیروح و خنثی درونی کاراکترها را تداعی میکنند وبه ایجاد جهان عینی انسانها و دغدغههایشان در رابطه با مرگ کمک میکند.
📸 رضا جاویدی