«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
درود بر شما، متن و کارگردانی خوب، بازیهای خوب و روان. تنها نقد من، فرم و سبک اجرا در پرده دوم بود که بهنظرم کارگردان میتونست بهتر عمل کنه و هماهنگی بهتری با دو پردهٔ دیگه داشته باشه. در کل نمایش قابل تحسین بود. با آرزوی موفقیت برای این گروه. این اثر رو به علاقه مندان و مخاطبان تئاتر پیشنهاد میکنم.
با سلام به دوستان
هفتۀ گذشته نمایش را دیدم ولی بدلیل عدم دسترسی به سایت موفق نشدم تا امروز نظری بدهم.
نمایش را دوست داشتم. یکی از تفاوتهای این نمایش با آثار دیگر ریتم روایت اتفاقاتی است که برای چند نسل به هم پیوسته رخ میدهد. شاید تکرار اتفاقات داستان از نظر برخی تماشاگران، جذابیت لازم را نداشته باشد ولی فراموش نکنیم نام این نمایش "تجربه های اخیر" است. بنظرم نباید بدنبال عجایبی خاص بگردیم و بایستی پیام اثر را مکاشفه و احساس کنیم. تجربه هایی که در متن خودش چندین وضعیت را داراست. یکی از ویژگیهای بارز تجربه های اخیر تلفیق درست و بجای تئاتر دراماتیک و تکنیک برشت و "روایت" برای ارتباط موثر و تاثیر بیشتر بر مخاطب است. کارگردانی اثر در نوع طراحی دکور و طراحی میزانسن و انتخاب حرکت و جایگیری بازیگران عالی است. از دیگر ویژگیها، بازیهای شاخص بازیگران است. اما به نظرم اگر از نشانه ها و تغییر در طول اجرا از جمله "بازیگری" استفادۀ بیشتری می شد میتوانست گذشت زمان و تاثیری که بر شخصیت ها می گذاشت را برای مخاطب ملموس تر کند. با شناختی که از کارگردان محترم و آثار قبلی ایشان دارم، تجربه های اخیر بسیار موفق و حرکتی رو به جلوست. برای ایشان و گروه خوبشان آرزوی موفقیت دارم.
در کل نمایش رو دوست داشتم... کمبود چنین نمایشهایی در ایران حس می شود. امیدوارم مسئولین کمک کنند تا فضای اجرای
بهتر و امکان تبلبغات بیشتری فراهم شود. وقتی فضای بیشتری فراهم شود قطعن بعد از یک دوره آزمون و خطا نتایج پربارتری هم خواهیم داشت. مهم آیندۀ کمدی در ایران است که بدون تجربه حاصل نمی شود.
موفق باشید
پس از دیدن نمایش نمی خواستم نظری بدهم ... ولی حیفم آمد! نه از آن جهت که اثری موفق بوده برعکس! اثری بسیار ابتدایی که با حذفِ بسیاری از قسمتهای نمایشنامه، بر روی چیزی در حدود 20 درصد تمرین شده و به اجرا درآمده ...این نمایش فارغ از موفقیتِ در اجرا که حتی به آن نزدیک هم نمیشود با عدم درک کارگردان از نمایشنامه و فضای فکری نویسنده ، به مانند طفلی است که هرگز به بلوغ نمیرسد و سعی در "اهانت به تماشاگر" دارد!! اثری که حتی در حدّ متن نیست و آنرا نابود می کند... جای تاسف دارد و باید پرسید وقتی اثری درک نمیشود.. وقتی شناختِ لازم بر مدرنیزم موجود نیست چه اصرای ست بر اجرا و نمایش آن؟! آنهم به عنوان اولین تجربه!!! تجربیاتی که بدون شناخت لازم بر تاریخ تئاتر به ویژه تاریخ فرهنگی که درآن زندگی میکنید حاصل نمی شود و نتیجه اش می شود اثری که هیچ پیوندی با مخاطبش برقرار نمی کند... پیوندی که حتی برای "اهانت به تماشاگر" باید وجود داشته باشد...
اجرای نمایش "شاید دیگر اتفاق نیفتد" در ایران بدون شک یکی از نادرترین هاست! چرا که با وجود مشکلاتی که بر سر اجرای پرفورمنس در ایران وجود دارد کارگردان این اثر نشان داده که می توان با بهره گیری از امکانات موجود و البته خلاقیت و ذوق هنری، اثری متفاوت خلق کرد! اثری که با الهام از تکنیک های روز دنیا سعی در رساندن موضوعی جهانشمول دارد و این اجرا اتفاقی ست که براستی و به این زودی شاید دیگر نیفتد!
پس... امیدوارم به این سادگی از دستش ندید و از دیدنش لذت ببرید ...
متن قوی...کارگردانی خوب و حساب شده ...بازیهای روان ... پیشنهاد می کنم این اجرا رو از دست ندید ...
عالی ست ...یاد روزهایی که تلاش هایِ تکِ بسیاری شد و نشد بخیر...