سلام به همه
من این نمایش رو روز دوشنبه دیدم و کلی لذت بردم! بازی ها همه خوب بود و بر خلاف نقدهای قبلی که راجع به تکرار شدن کاراکترهای نوید محمد زاده و ستاره پسیانی خونده بودم، باید بگم اصلا این دو نفر تو این نمایش به ورطه تکرار نیفتاده بودند. البته اون شبی که ما رفتیم، تپق ها و سوتی های بازیگرا، علی الخصوص جناب سرابی بیشتر از حد نرمال بود و تا جایی پیش می رفت که بازیگرا، اسم همدیگه رو هم یادشون می رف و بازیگرای دیگه اصلاحشون می کردن!!
کارگردانی علی سرابی هم خیلی خوب ریزه کاری های نمایش نامه رو از آب در آورده بود. نکته بسیار حائز اهمیت، ساختار خوب نمایش نامه بود که به موقع، ریتم کار رو تند و کند می کرد و این مسئله در ایجاد طنز موقعیت بسیار اثر بخش بود.
البته درسته که تم کمدی و طنز، وجهه غالب این نمایشه، ولی وقتی از بیرون به قضیه نگاه می کنی، می بینی که اولا بحران های به وجود آمده در زندگی چقدر می تونن ما رو از اون چیزی که تلاش می کنیم باشیم، دور کنن، همین طور خوردن سکنجبین 16 ساله (!!) یا چیزی شبیه به این، چه تاثیر شگرفی بر افشای حقیقت درونی ما داره...
این که همونی که هستیم رو زندگی کنیم، می تونه خیلی بیشتر و بهتر زندگی رو برامون لذت ... دیدن ادامه ›› بخش کنه...

در کل، به شدت پیشنهاد می کنم که این نمایش رو حتما ببینید. ارزش حداقل یک بار دیدن رو داره...
تشکر ویژه هم از عوامل گروه که یه شب به یاد موندنی رو واسه ما ها رقم زدن.

سلام.
من امروز یادداشت ی از جناب کارگردان رو خوندم که سینما و تئاتر رو با هم مقایسه کرده بود و به نظرم دیدگاهشون جالب اومد. از اونجا که قبلا کاری از ایشون ندیده بودم، تصمیم گرفتم برم و نمایش رو همین امروز ببینم. در مجموع می تونم بگم که نمایش خوبی بود...
چند تا جوون بی ادعا، بی هیاهو و متواضعانه، یک تئاتر خوب روی صحنه بردن که هم من و هم خیلی های دیگه که توی اون سئانس توی سالن حاضر بودن، از فرم کار و بازی ها راضی بودیم...
گرچه یه سری موارد جزئی هم می تونست به کیفیت کار بیش از پیش اضافه کنه که خب، به نظرم محدودیت های فنی و همینطور ساختار تماشاخانه این امکان رو سلب کرده بود، مثلا می شد تصویر در حال پخش شدن رو به جای دیوار که خط تا های بنر نصب شده در روی اون، خیلی توی ذوق می زد، روی پرده نمایشی صاف و بدون تا نشون داد، یا با اضافه کردن یه شاتر جلوی لنز ویدئو پروژکتور، فضای سالن رو به کلی تاریک کرد که به نظرم این تاریکی کامل و دیده نشدن جابجایی های بازیگرا، می تونه تاثیر به سزایی روی دریافت تماشاگر بذاره...
بازی ها نسبتا خوب بودن، و شازده کوچولو با بازی خانم حسینی به نظرم خیلی روان و عمیق اجرا شد... به ایشون هم تبریک می گم که نقش رو خیلی باور پذیر اجرا کردن و با توجه به اینکه خیلی پتانسیل کلیشه ای شدن و تصنعی شدن نقش شازده کوچولو زیاد بود، ایشون سعی کردن خیلی این شخصیت باور پذیر باشه...
ایده ... دیدن ادامه ›› های آقای کارگردان رو هم دوست داشتم و همینطور بیان دیدگاه هایی که قبلا از ایشون خونده بودم هم کمک کرد که ریزه کاری های بیشتری از کارشون رو در اجرا مشاهده کنم... البته من کتاب رو شیش هفت سال پیش خونده بودم و این مساله هم به برقراری ارتباط با نمایش کمک زیادی کرد.
ممنون از همه عوامل که باعث شدن یه بار دیگه، به مسائلی که دور و برمون می گذره و خیلی از ماها به سادگی ازشون عبور می کنیم، از یه زاویه دیگه نگاه کنیم...

سلام به همه دوستان، راستش من بیننده ی حرفه ای تئاتر نیستم، ولی دوست دارم این کار رو ببینم، دوتا سوال داشتم، ممنون میشم اگه کسی راهنمایی کنه:
اول اینکه دیابولیک معناش چی میشه دقیقا؟!
و دوم اینکه با توجه به اینکه این نمایش برگرفته از متن رومئو و ژولیت هستش، آیا نیازه برای فهم حداکثری، این نمایش نامه قبل دیدن نمایش خونده بشه؟!
مرسی از کمک تون.