نمایشنامه رو خوندم و قلبم هنوز مچاله است...، اجرای نمایش رو دیدم و روحم هنوز خراش دارد....افسوس از آدم و آدمیت🥺🥺🥺🥺.....
از زبان نوال: «ما نه دوستدار جنگ بودیم و نه علاقمند به خشونت، اما جنگها به راه انداختیم و خشونت ها کردیم، ما در همه چیز شکست خوردیم و همه چیز را از دست دادیم و درحال حاضر فقط یک چیز برایمان باقی مانده است و شاید بتوانیم فقط آن یک چیز را حفظ کنیم و آن «شان و کرامت انسانی ست»...