سلام
برداشت خیلی بامزه ای از نوشته ی مک دونا بود و مواجه شخصیت ها با همدیگه جالب بود که واقعا همون تعلیق که تو متن بود رو به نمایش میگذاشت.این
... دیدن ادامه ››
وجهه ی کار رو خیلی دوست داشتم که در واقع میفهمیدیم استاد تعلیق و خلاقیت اصلی یه نفر دیگه غیر از نویسندست!یکم صدای ضبط شده یه جاهایی ناواضح میشد که ممکنه به خاطر کیفیت بلندگو سالن بوده باشه.من این سالن رو کلا نیومده بودم و فضاش خیلی حس "تئاتر"بودن بهم داد و واقعا اون معنای تعاملی بودن رو هم!اون مونولوگ آخر گره خیلی جاهارو باز میکرد ولی یکم به خاطر طولانی بودن و کیفیت بد صدا از دست میرفت!شاید اگر بازیگر کاتوریان روی چهارپایه ای می ایستاد اون احساس لحظات پایانی بهتر منتقل می شد!در کل خیلی چسبید و حیف که شاید به اندازه ای که باید دیده نمیشه این کار!من خودم به همه ی دوستام پیشنهاد کردم بیان و ببینند کار رو!یه نکته ی بامزه هم این بود که دیدم اقای عبادی دستیار صحنه ی پلکان اکبر رادی بودند!من اون موقع که اون تئاتر رو دیدم نوجوون بودم و با فضای تئاتر شهر و بازی دانیال حکیمی به تئاتر علاقه مند شدم و همیشه تو ذهنم مونده بود اون شب!خسته نباشید خلاصه و به امید اینکه بیشتر ببینیم همه ی عزیزان رو!