راستش اگه بخوام نظر کلی خودمو بگم، در آخر از داشتن تجربه چنین نمایش و سبکی راضیم. اما فکر نمیکنم مایل باشم دوباره همچین چیزی رو تجربه کنم.
معناباختگی دنیا مقصود بسیار تامل‌بر‌انگیزیه و این ایده رو میپسندم. اما راهی که نمایش برای ارائه اون رفت، خیر. درحدی که بنده متوجه شدم، تاکید اصلی نمایش برای نشون دادن این بی‌معنایی، از طریق روابط و کلام انسان‌ ها است. اما اگه این موضوع به جای اصل قرارگرفتن، یکی از راه های نشان دادن پوچی فراگیر در دنیا میشد، شاید میتونست در ارائه محتوا موفق‌تر عمل کنه.
قسمت اعظمی از نمایش پافشاری بیش ‌از حدی در صحنه‌ها و دیالوگ‌‌ها وجود داره که این تکرار فقط مخاطب رو خسته میکنه و بنده هم از اوایل این نمایش دچارش شدم.
شاید اگه این نمایش در بیست یا سی دقیقه جمع بندی شده بود، محتوای جذاب‌تر و غافلگیرانه‌تری داشت.
بازی ها (به جز خانوم خدمتکار) درخشان بودن. این همه دیالوگ و حس بدون کوچکترین نقصی اجرا شد.
ترکیب رنگ و اجزای لباس و دکور و همچنین موسیقی زنده نیز همگی جذاب بودن.
تشکر میکنم از همه کسانی که برای این نمایش زحمت کشیدن.
شاد و آزاد باشید