«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
هرچند جزئیاتی مهم در این اثر به چشم بنده آمد، از جمله اجرای خانم بقایی. اما در کل این نمایش به مانند بادی بیرمق در بیابان بود.
آشکار است که قصه و دیالوگهای این اثر برآمده از تجربیات زیستی و شنیدههای سطحی، ناقص و محدود خالق اثر است، و پردازش آن چیزی به تماشاگر نمیافزاید.
آنچه مرا از وجود نمایشهایی از این دست میهراساند، فراری دادن مردم از هنر است.
بنظرم این فیلم تحقیر و توهین به زبان فارسی هست.
وقتی در سالن سینما نشسته بودم، حس کردم وسط دیوانه خانه نشستم و دارم دعوای چند رواننژد هیستریک رو تماشا میکنم.
نکات منفی:
۱- صندلیهای سالن بسیار چرک و کثیف بود.
۲- صدای نمایش بلند و گوش خراش بود.
۳- ازجنبهی معنایی من و دوستم بهعنوان تماشاگر اصلا نفهمیدیم که چرا این دو شخصیت تصمیم دارند هم رو بکشن!
شخصیتها بطورکلی خودآگاهی نداشتن، و تنها پیرو رانههای خیر و شر بودند. هرچند در این دیالکتیک و دوگانگی خیر و شر، رانهی شر نسبت به رانهی خیر بسیار غالب بود! درحالیکه نویسنده میتوانست با قرار دادن متناوب شخصیتها در کنشها و واکنشهایی برآمده از قوههای خیر و شر، داستان رو به نوعی تعادل برساند، و از یکدستی و شعارزدگی خارج کند.
نکات مثبت:
۱- برخی از دیالوگها خیلی خوب بود.
۲-نورپردازی و طراحی لباس خوب بود.
۳- بازیگریها بطور کلی قابل پذیرش بود.
۴- برخورد اجتماعی، نوع پوشش، و ظاهر متصدیان سالن نمایش، زیبا و مودبانه است. و من احساس خوبی گرفتم از فضای سالن نمایش.
آرتور شوپنهاور، در دفتر سوم کتاب اصلی خودش، جهان همچون اراده و تصور، زیبایی رو نمایش عواطف و سرشت نیک انسانی تعریف می کند. تیاتر نیمه موزیکال شام آخر، اثری است مملو از لحظات زیبا، نمایشی خوش ساخت از زندگی حضرت مسیح و پیرامونش، تئاتر شام آخر همچون نوری است ک هر نقطه ای از ذهنهای تاریک را روشن می کند.
بسیار سپاسگزارم از جناب آقای دکتر دلخواه و همه بازیگران و عوامل نمایش شام آخر.