بازی و دکور و لباس ها و نورپردازی و موسیقی و صدا و همه چی افتضاح . یه اثر خیلی ضعیف. ریش آبی داستان قشنگیه ولی برای اینکه تیاتر بشه باید پردازش می شد نه اینکه کتابو برداری و فقط قسمتای دیالوگاشو روخوانی کنی. واقعا چی بود این؟؟اونم با این دبدبه و کبکبه ی سالن اصلی تیاتر شهر! کاش ندیده بودم واقعا کاش اون همه پول به بلیطش نداده بودم

دوست داشتم. داستان خوب بود. دکور و آرایش صحنه و لباس ها عالی بود و اجرا هم خیلی خوب بود. کلا از چیزی که خیلی خوشم اومد نه داستان، بلکه خلاقیت در روایت یک داستان بود. اینکه دیالوگ نداشت، عروسک ها، اجرای هم زمان بازیگر اصلی با عروسکش..... به نظرم این چیزاست که یه ئیاتر و عواملشو تبدیل به یک خالق واقعی می کنه. چیزی که ورای اجرای مو به موی یک نمایشنامه است. همون چیزی که بهش می گیم "سبک". این نمایش برای خودش یک سبک داشت. جدید و مستقل.

برام آسون نیست راجع به تئاتر بنویسم که خوب نبود. هیچ وقت تئاتر نمی تونه کاملا بد باشه. بلکه میتونه بهتر باشه. نمیشه زحمت دراوردن کارو نادیده گرفت. با این حال نقد اصلی که به این نمایش وارده اینه که اولاً بعضی از بازیگران به خصوص بازیگران زن ، بازیشون کمی تصنعی بود و ثانیاً اینکه به هیچ وجه طراحی لباس و صحنه رو نپسندیدم .

عالی.ببینید حتما . واقعا جز عشق به این کار هیچی نمیتونه بازیگرو تو این شرایط پای تئاتر نگه داره. خسته نباشید .