دیشب باتفاق دوستانم به تماشای این اجرا نشستیم. توصیه من به کسی که داره این نظرو میخونه اینه ک حتما تماشا کنید. فارغ از هر نوع سلیقه اطمینان دارم که لذت خواهید برد. نظراتمو با نهایت عشق به نویسنده هنرمند و عوامل توانمند گفتم.

باز هم میگم که خسته نباشید. هر چی نمایش بد دیده بودم اخیرأ همه رو شست برد!

پایدار و درخشان باشید.

با اختلاف یکی از بد ترین نمایش های امسال بود.

از بس همهمه زیاد بود و بی دلیل همه در طول نمایش با فریاد دیالوگ های نامفهوم میگفتن که حقیقتا سر درد گرفتیم. سالن حافظ جوریه که صدا اکو میشه حالا فرض کنید قریب به دو ساعت تعداد زیادی بازیگر در حال فریاد باشن.
بازی ها همه اغراق شده بود حتی یکی باور پذیر نبود.
زبان نمایش بی نهایت مبتذل و سخیف بود. فقط با شوخی های رکیک و جنسی تعداد اندکی از تماشاگران همراه می‌شدند.

یک نمایش خطی بی فراز و نشیب مثل ... دیدن ادامه ›› یه خط مستقیم.
نمایش به قدری مبتذل و حوصله سر بر بود که اگر مجبور نبودیم از وسط صحنه رد بشیم سالنو ترک میکردیم.
پر از اضافات‌ بیهوده چه در تعداد بازیگر، چه در زمان، چه در دیالوگ چه در اکت ها.

واقعا به عنوان یک مخاطب تئاتر از اینکه دوستانم رو برای دیدنش دعوت کردم شرمگینم.

توصیه ای که به کارگردان دارم اینه که حداقل برای بلیط های فروخته شده ارزش قائل بشید و به بازیگران گوشزد کنید که نیازی نیست سی نفر آدم همگی در حال فریاد زدن باشن.

قطعا سلیقه فاکتور مهمی در رضایت و یا عدم رضایت از نتیجه یک اثر هنری است. من حقیقتا این نمایش رو دوست داشتم. اگرچه بازی گاهی با اغراق توامان می شد یا دیالوگ ها گاهی بیش تر از تاباندن حس خشم و انزجار سرعت می‌گرفت و وضوح خود را از دست می‌داد. با این همه دلنشین بود و پیام های متنوع و جذابی را بروز می داد. وقتی یک اثر غیر بومی از زبان و فرهنگ دیگری ترجمه می شود، طبیعی است که ذات ادبی اثر مبدا برای مخاطبان زبان مقصد کمی رنگ ببازد و ظرافت های آن آنطور که باید، برجسته نشوند. من برای تحلیل بهتر درونمایه داستان بار دیگر به تماشای این نمایش خواهم آمد. با تشکر از همه عوامل و تیوال. دستمریزاد، به امید دیدن نمایش های بهتر..