سعید فاضلی بازیگر و کارگردان

این نظر شخصی منه، شناخت مختصری که از اقای ابراهیمی پیدا کردم نشون میده علاقه داره حرفش رو با هنرش بزنه. که البته به چشم من ارزشمنده.

کاملاً مشخص بود و هم خودشون ، هم گروهشون و هم اجراشون قابل احترام بود.

پیش از شروع نمایش فقط پاهای اعضای خانواده معلوم بود و چیزی که جلب توجه می کرد پای اون فرزند کوتاه قد بود که بر خلاف بقیه لخت بود و فرم خیلی متقارن و جالبی داشت و من رو یاد نقاشی های سبک منریسم ( Mannerism ) و یک دوره ماقبل آن مینداخت . از قضا در اواسط نمایش هم متوجه علاقه فرد کوتاه قد به نقاشی ها آن دوره و رافائل می شویم . علاوه بر برهنگی پا و کوتاه قدی اش او از دیگاه سایر اعضای خانواده از قدرت عجیبی نیز برخوردار است و بعضا گفته می شود این کارهای عجیب غریب از او برمی آید . تمامی این موارد سبب شد که وی در ذهن من به عنوان یک Cherub ( فرشته کوچولوهای بالدار ) مجسم شود . اتفاقا رافائل هم در نقاشی هایش از کودکان برهنه و Cherub استفاده می کند . همچنین فرد دیگری که قدرت تغییر و دگرگونی اوضاع را دارد پسر کوچولی است که باز هم نیمه برهنه است . خلاصه آنکه طبق برداشتی که من داشتم نویسنده اثر ، ناجی و صاحب قدرت برای تغییر را در افرادی جستجو می کرد که هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ فکری با خانواده متفاوت اند .

دوست عزیزم پوریا جان؛
نگاهت بسیار برایم زیبا بود و خیلی تحلیل شیرینی از این قسمت کرده ایی، واقعاً ممنون، لذت بردم.
البته فکر کنم منظورت بیشتر نزدیک به نقاشی های دوره ی اوج کلاسیک باشد حدود اواخر سده ی پانزدهم میلادی که بله در نقاشیِ میکل آنژ و رافائل و داوینچی و... دیده می شود و آن شخص کوته قامت هم ، همان کوپیت های نقاشی های آن زمان.( چه جالب )

اما با این حال جذابیت این نمایش برایم آنقدر نبود که تحلیل هایش.