پارسال نوشته بودم اگه محتاجید پول قرض کنید، کار و حتی مردن رو برای بعد بذارید و برید این نمایش رو ببینید.
امسال بعد از دیدن سه باره این نمایش و تئاتر "سیزیف" باید بگم جدای از قدرت و توان بازیگرهای این دو تا نمایش که شکی درش نیست، فکر میکنم محمد برهمنی قرص یا شربتی داره که به بازیگراش میده یا وردی بلده که قبل اجرا توی گوش بازیگراش زمزمه میکنه و نتیجه این میشه که بازیگرا وقتی روی صحنه میرن چاره ای براشون نمیمونه جز اینکه صحنه رو به آتیش بکشن.

دوست دارم از همین تریبون این سه نفر (برهمنی، مولویان و صیادبرهانی) رو سفت بغل کنم و چندتا ماچ ازشون بکنم.