امشب به تماشای این اجرا نشستم؛ بعد از مدت‌ها یک اجرای قوی با کارگردانی بی‌نظیر و بازی‌های درخشان!
با این که بسیار خوش‌ساخت بود و طراحی خود داستان کلاسیک مکبث پر از خلاقیت بود، بعد از کشته شدن پادشاه دانکن و به تخت نشستن مکبث اتفاقات سورپرایز کننده‌ و جالبی افتاد که به‌ وجد اومدم.
حرکات فرم، انتخاب بازیگر، فریز‌شدن‌ها و طراحی لباس‌ها عالی بودند. خیلی خسته نباشید و تبریک میگم.
نقدی که به اجرا دارم اینه که تضاد نقش‌های لیدی مکبث در نقش یک زن اغواگر و بدجنس در صحنه مهمانی و یک زن پر از احساس گناه و بیچاره در آخر اجرا فاصله کمی داشت. میتونست در پارت اول بدجنس‌بودن رو بیشتر به مخاطب القا کنه.

سلام و خسته نباشید خدمت همه عوامل پشت صحنه و روی صحنه. به نظرم این نمایش یک فرد سایکوز که از واقعیت زندگی جدا شده بود و ساختار روانیش تجزیه و دچار گسست شده بود رو نشون میداد و دیدن فانتزیاش، فروپاشی‌هاش، ناامیدی‌ها و در کل افکارش به شکل عینی برای من به شخصه جالب بود و درگیرم میکرد.
دیالوگ‌ها، تسلط بازیگران بر آن‌ها و طراحی لباس‌ها بی‌نظیر بودند. اما جایی متوجه شدم متن انگار بیش از حد دچار گسست شده و در یکی دو صحنه‌ با ریتم کلی داستان هم‌خوانی نداره. حرکتی که در صحنه آخر هم اجرا شد جالب بود.
در کل از تماشای این تئاتر لذت بردم و خوشحالم که اومدم و دیدمش.