بی بدن
همیشه قربانی متهم است ..یادمه زمانی جریان آرمان و غزاله بحث روز در فضای مجاز شده بود همیشه به این فکر می کردم چرا در اکثر کامنتا مردم چرا غزاله را متهم می کنند ما ایرانیها چرخش سلحشورانه ای داریم در ندیدن جرم و خطای واضح و مبرهن ..پول و پول و پول ...پول براحتی می تواند کتمان کند همه چیز را ...لشگر سایبری که با پول ساخته شده بود تا یادمان دهند قربانی همیشه متهم است

در بیبدن فیلمساز به دلیل کشش دراماتیک به این سمت رفته است که هم ذات پنداری مخاطب را با قاتل برانگیزند، فضاسازی فیلم و شخصیت‌ها به گونه‌ای بوده است که مخاطب با قاتل همراهی می‌کرد و علیه خانواده مقتول و دادخواه موضع گیری ذهنی داشته ....
فیلم دقیقا جامعه ایرانی و تفکرات ان را در معرض دید قرار می دهد از لحظه ای ابتدایی و درانتها که دلت برای اینکه بیشتر برای غزاله و مرگ دلخراشش بدرد بیاید سجده پدر را در کنار زندان به یاد می اوری ......احساس در ما چنان است که عقل بیچاره رو به زوال است ...

فیلم آینه تمام نمای جامعه ایرانی .پول . و برخورد جامعه با قاتل و مقتول است . دوسش داشتم خسته نباشید به تمام عوامل فیلم 💙

فیلم قهرمان
در همان لحظه آغازین فیلم رحیم به اوج می رود و دوباره به سرجای اولش بر می گردد در کسری از ثانیه ....واز همان لحظه اول به ما می گوید اینجا ایران است .
اصغر فرهادی با نماد ها و سمبلهایی دوست داشتنی بدور از کلیشه در اکثر فیلم هایش زیر لایه های درونی و عمیق را در وجوهی مختلف نشان می دهد ..و انگار همان لحظه های آغازین فیلم همه چیز را می گوید اما نه واضح بلکه بسیار استادانه ان را به نمایش در می اورد در فروشنده دقت کنید به خانه ای که در حال خراب شدن است وووو
دوسش داشتم خیلی زیاد 💙💙💙💙💙💙💙💙

فیلم جنگل پرتقال .

یک جوان به نام علی یا سهراب که نام هنری اوست که در جاهای مختلف فیلم او را به دو نام مختلف صدا می زنند معلم مدرسه ای است و از طرف مدیر مدرسه موظف می شود مدرک دانشگاهی خود را برای ادامۀ فعالیت ارائه دهد. او برای دریافت مدرک مجبور به سفر به شهری می شود که دانشگاهش را در آن گذرانده و با دختری که همکلاسی او بوده روبرو شده و اتفاقات بعدی رقم می خورد
از نظر من فیلم بیشتر ساختاری تلویزیونی دارد .پلانها و سکانسا و تصویر هایی که بیشتر در قاب تلویزیون می گنجد تا سینما و حتی می شود در مدیوم کوچک تر یعنی تاتر کار کرد
بعنوان کار اولی به کار گردان تبریک می گویم فیلم بسیار عجیبی نیست اما ایده کار به نظرم جذابیت فراوانی دارد از کشتن هر روز ما و کشته شدن توسط دیگران با کلمات و ووواما من بخطر بازی رضا عموزاد دوست داشتم این فیلم رو ببینم و دیدم خسته نباشید به تمام عوامل 💙🍁 درود بر شما

خیلی تعریفش و شنیده بودم . اما......
نکات فراوانی در این فیلم یافت می‌شود که روی کاغذ و گویا در ذهن نویسنده و کارگردان، جذاب به نظر می‌رسیده و می‌توانسته به برگ برنده فیلم تبدیل شود. اما حقیقتا تمام این نکات، در طول اثر به یک نقاطی ضعفی غیر قابل قبول تبدیل شده که کیفیت اثر را حتی از فیلم‌های متوسط سرگرم کننده هم پایین‌تر آورده است! در سینما، اینکه شما به عنوان یک کارگردان قصد داشته باشید موضوعی را مطرح کنید کافی نیست! در سینما، شما باید بتوانید یک موضوع را در قالب سینمایی به شکلی پرداخته شده به بیننده ارائه کنید که بیننده تمام عواطفش درگیر آن موضوع شود و با کاراکتر‌های داستان همراه شود و با داستان فیلم پیش برود. اما «گودزیلا منهای یک» خیلی ضعیف‌تر از این است که بخواهد موضوعات خاص و جدیدی را مطرح کند و به فیلمی خاص و تا حدی نوآورانه تبدیل شود. «گودزیلا منهای یک» حتی از بسیاری از فیلم‌های متوسط سینمای متاخر آمریکا هم عقب‌تر است! چرا که نه تنها نمی‌تواند هیچ شخصیتی را برای بیننده بسازد؛ حتی نمی‌تواند به وسیله هیجانات مقطعی، بیننده را سرگرم نگه دارد! این نقد تمام حرف من است

دوسش داشتم 🍁

خانه عروسک قسمت دوم
بازی بد مه لقا باقری باعث شد تا لذت یکی از آثاری که در موردش شنیده بودم را به باد بسپارم .....

نورا را پس از 15 سال دوباره به خانه‌اش برگردانده و در برخورد با همسر، دختر و پرستار فرزندانش قرار داده و این موقعیت موجب به وجود آمدن داستان و حال و هوایی تازه شده. نمایش فضایی دیالوگ‌ محور دارد و دیالوگ‌ها ضمن پیش‌برد داستان شخصیت‌ها را به درک تازه‌ای از گذشته و دیدگاه‌ آن‌ها به ویژه نسبت به ازدواج می‌رساند.

دکور بسیار زیبا و رنگ فیروزه ایش اگر چه شبیه همان دکوریست که در اجراهای قبلی این اجرا در خارج کشور دیده می شود البته به جز رنگ فیروزهای قابل ... دیدن ادامه ›› قبول بود

بازی ایوب اقاخانی را می پسندم ..اما در این اجرا برای اینکه کارگردانی دیده شود نیاز به شخصیت پردازی درست از سوی کارگردان و اجرای ان توسط بازیگران است کاش کارگردان به جای مه لقا باقری از بازیگر دیگر ی استفاده می نمود تا شاید مشکل افتادن ریتم و ووو در صحنه حل می شد .در هر صورت برای زحمتی که برای این اجرا کشیدید ممنونم اما مورد پسند من نبود .

گور پلاس

لبه تیغ . ما با کمدی فارس روبرو نیستیم.
از این رو متن با ایده جذاب و دوست داشتنی در روابط بین متنی و علت و معلولی دچار باج دهی به مخاطب شده است و همین پاشنه آشیل اثرمی باشد .مثال حضور داماد و دختر مرد مرده و بدتر مرگ خواهر به شکلی تراژیک در صحنه آخر ..براستی واقعا لازم بود .
ایا در یک اثر اجتماعی همه اتفاقهای بد دنیا در یک روز و چنین رخ می دهد ووو
اما بازیها بدون شک بازی داریوش رشادت از یک عیار خوبی برخوردار است بدون کوچکترین اغراق و باج دهی به مخاطب و همچنین بازی خانم اخوان در بخشی از کار .و باقی بازیگران نیز دوست داشتنی بود ..اما خانم پرتو مهر بیش از ۲۰ دقیقه از اجرا پشت به مخاطب ایستاده و تعمد این کار بیشتر به خندیدن این بازیگر بر می گردد که چون تماشاگر انگار در حال نظاره دوستانش است تا ارائه بازی درست . و بازیگر مرده که کارش را کاملا درست انجام ... دیدن ادامه ›› داده است
اما در کارگردانی کاش و ای کاش در تمامی مراحل چون لحظات اول اثر دقت بیشتری می شد و بدون شک در این سبک نمایشی که شدیدا دارای ظرافتهای منحصر به فرد است بایداز یک نمایش جنگی فاصله بگیریم چرا که محتوا و ایده و موقعیت هر کدام از کاراکترها خود کمدی را به همراه دارد و اگر می شد بی شک با اثری برجسته روبرو می شدیم .
از انجایی که متن و دکور بر اساس دیالوگ موجود با هم تناقض آشکار داشته پس سبک پیش رو دچار نقصیه است در اجرا ..اگر خانه ای که قرار است خراب شود چرا اینچنین مبل هاو پرده های تمیز و دیواری تمیز تر از این دو دارد فقط کافی بود که دیوارهایی ترک خورده و ظرف ابی وسط وو تغییر دکوراسیون منزل در کهنگی وووو تا مشکل حل شود
کلام آخر گور پلاس توانسته از مخاطبش خنده و لذت دیداری و شنیداری بگیرد و کلمات سطر های آغازین بخاطر وسواس حقیر است وگرنه خنداندن مخاطب این روزهای تاتر ایران بسیار سخت تر از سخت است .بهترینها را برایتان آرزو می کنم چرا که تماشاخانه ها را روشن نگه میدارید چراغ دلتان همیشه روشن 🍁

کیسه بوکس
هر زبان یا متن و وو که ترجمه می شود بدون شک بار معنایی خود را تا حد بسیار زیادی از دست داده و چه بد که متن از لحاظ مفهوم و ارتباط با مخاطب خود فاصله بسیار زیاد داشته باشد از این رو ترجمه که دچار نقصان است و همچنین درون مایه متن ارتباط بیشتر را از مخاطب دریغ می کند و کیسه بوکس از فاکتور بالا پیروی می کند ...بازیگران این نمایش از پتانسیل بالایی برخوردار بودنند مخصوصا بازیگر دختر و زن در بخش اول صحنه و مابقی دوستان همگی خوب بودنند اما نمایش بطور کسل اوری پیش می رفت از این رو چرتهای دم دستی گریبان من مخاطب را می گرفت و چاره نیز نبود ما با اجرای متوسطی روبرو بودیم ..دکور و نور و لباس نه نیستم .....دمتون‌گرم با ارزوی اجرایی عالی موفق باشید