در روز
از روز
تا روز
آغاز از ساعت
پایان تا ساعت
دارای سانس فعال
آنلاین
کمدی
کودک و نوجوان
تیوال | تانیا درباره نمایش کشیدن دایره: خب.. این نمایش هم دیدم. بدم نیومد.. اما باید اعتراف کنم چیزی فراتر از
SB > com/org | (HTTPS) localhost : 03:22:57
خب.. این نمایش هم دیدم. بدم نیومد..
اما باید اعتراف کنم چیزی فراتر از برداشت‌های آقای عبدی متوجه نشدم که هیچ، خیلی از همونا رو هم نگرفتم! بالواقع ... دیدن ادامه ›› اگر ایشون از قبل اشاره نمی‌کردن، توجهی بهشون نمی‌کردم.
تنها چیزی که خیلی برام واضح بود عوض شدن نقش قربانی‌ها بود. سیاوشِ اولی از دست خوردن بهش درموقع حرف زدن می‌ترسید، بعد وقتی یکی خواب بود، شروع کرد به صحبت ‌و بعد دست طرف رو روی پاش می‌گذاشت، بعد از اون دیگه از چیزی نترسید و لحن و رفتارش عوض شد. شخص دیگه‌ای از تاریکی می‌ترسید و بعد از شکایت به کسی که قرار بود مثلاً مأواش باشه ولی به‌جاش انداختش تو کمد، کاملاً عوض شد. یکی دیگه از آب می‌ترسید و... این شد که دیگه کسی از بازی نقش سیاوش نترسید و همه می‌تونستن سیاوش باشن، حتی به پیشنهاد خودشون.
در آخر هم همه شاخ‌گونه جلوی بازپرس ایستادن و خواستن سر همه‌شون رو زیر پایه‌های تخت بذاره!
در نهایت این بازپرس بود که نمایش رو با خودش مرور می‌کرد و به‌نوعی اجازه‌ی فرار همگی رو داد.
نه؟ نمی‌دونم دیگه! همین‌قدر رو از یک تماشاگر عصبانی که ۳ تا صندلی اون‌ورترش ۳-۴ نفر به ترک دیوار هم می‌خندیدن پذیرا باشید!
این خنده‌ها انگار برنامه هر شب بوده، تو طول نمایش داشتم فکر میکردم شاید مشکل از ما است و اتفاق‌های خنده‌داری داره میفته
۱۹ فروردین ۱۴۰۱
تانیا
و حالا درمورد خنده‌ی تماشاچی‌های گرامی: من موقع خرید بلیط در تیوال، صحنه‌ی اجرا رو اشتباهی دیدم و به‌جای ردیف اول، بلیط ردیف آخر رو گرفتم! همون اول که وارد سالن شدم و فهمیدم چه کردم، گفتم اوه، ...
منم خیلی عصبی میشدم
اما الان دیگه مشکلی ندارم، با یه کارگردان راجع بهش صحبت کردم
حرف زدن، استفاده از گوشی و اینطور مسائل به قطع محکومه
اما خندیدن، گریه کردن و .. میتونه بروز احساست بدون خود سانسوری باشه. حس طرف اون لحظه این بوده و نباید محکومش کرد شاید.
اما خوب خنده های تصنعی صحبتشون جداست.
۲۰ فروردین ۱۴۰۱
سید حسام حجازیان
منم خیلی عصبی میشدم اما الان دیگه مشکلی ندارم، با یه کارگردان راجع بهش صحبت کردم حرف زدن، استفاده از گوشی و اینطور مسائل به قطع محکومه اما خندیدن، گریه کردن و .. میتونه بروز احساست بدون خود ...
خوبه که مشکلی ندارید حسام جان؛ این‌طوری حتماً از دیدن نمایش‌ها لذت بیشتری خواهید برد.
به‌نظرم می‌شه احساسات، حتی متفاوت با دیگران (در مورد این نمایش خاص، خندیدن به‌هرچی) رو بروز داد، اما بی‌صداتر و بی‌شوآف‌تر و با کمی توجه به تمرکز دیگران! (تو خونه فیلم نمی‌بینن که، تئاتر زنده‌س با اِن تا تماشاگر مختلف).
همین دوستان تئاتری می‌پسندیدن مثلاً سر «بچه» یا «ترقب» یا هر نمایشی حالا، از اول تا آخر هرکی هرچی گف من بلندبلند هق‌هق کنم و مثلاً صدای شیون از خودم دربیارم؟ باور کنید نه! اما خنده انگار یه‌طورایی مجازه، نمی‌دونم چرا.
گریه چیپه گویا، اما خنده هرچی بلندتر و تصنعی‌تر، طرف انتلکت‌تر. لااقل من این‌طوری حس کردم.
۲۰ فروردین ۱۴۰۱
برای بهره بهتر از تیوال لطفا عضو یا وارد شوید