نمایش "موش‌ها و آدم‌ها" که بر اساس رمان جان اشتاین بک طراحی شده، تجربه‌ای بی‌نظیر و عمیق بود. از لحظه ورود تا پایان، همه چیز در خدمت داستانی غنی و انسانی قرار داشت که نه تنها ما را به تفکر واداشت بلکه احساسات عمیقی را در ما برانگیخت. بازیگران با هنرمندی و صداقت خاصی نقش‌های خود را ایفا کردند و فضای صمیمی و واقعی را به ما منتقل کردند.

در پایان نمایش، یکی از دوستانم به نکته مهمی اشاره کرد: ای کاش مردم بیشتر به سمت چنین نمایش‌هایی بیایند و از محتوای عمیق و تأثیرگذار آنها بهره‌مند شوند. واقعاً دردآور است که در میان صف‌های طولانی برای فیلم‌ها و نمایش‌های کمدی بی‌محتوا، این نمایش‌های باکیفیت و پرمحتوا با صندلی‌های خالی روبرو می‌شوند. حق این اثر هنری این نیست که در سایه سلیقه‌های سطحی قرار گیرد.

به عنوان کسی که این نمایش را تجربه کرده‌ام، پیشنهاد می‌کنم به جای تماشای آثار بی‌محتوا، به سراغ این نوع نمایش‌ها بروید. این نمایش واقعاً شایسته توجه و حمایت بیشتری است و به وضوح نشان‌دهنده قدرت و عمق هنر تئاتر است. بی‌تردید، هر کسی که به دنبال یک تجربه هنری واقعی است، باید این نمایش را ببیند.