سلام و خسته نباشید به تمامی عوامل ماراساد و عماد عامری
امشب به تماشای این نمایش نشستم ،،،، ابتدا خداقوت میگم چون بسیار بسیار زحمت کشیده شده تا این اثر به نمایش در بیاد ، اما چرا به این شکل !؟ از ابتدای کار ناهماهنگی گروه بازیساز مشخص و به چشم میخورد و اصرار بر پرکردن صحنه من رو بشخصه اذیت کرد . انتخاب موسیقی نقش به سزایی در کار داشت اما پخش آن به صورت قطعه قطعه (مکث بین آنها) باعث از بین رفتن ریتم نمایش میشد ، با یک مهندسی صدا بصورت دیزالو موسیقی در هم میشد این مشکل دشوار را حل کرد ، تکرار دیالوگ ها در اغلب موارد بی دلیل بود ، خوانش ها ناهماهنگ بود ، مجدد تکرار میکنم استفاده بی دلیل از بازیساز ها و این مقدار هدر دادن انرژی شان کاری بس ناجوانمردانه است ، چراکه باعث تکراری شدن صحنه ها از لحاظ شباهت فرم و جایگیری بازیگر میشد .
استفاده از دو زبان و تکرار مداوم آن در بسیاری از صحنه ها بنده را بشخصه از سالن به بیرون در پرت میکرد . بازیگران مرد دستمریزاد داشتند اما چرا هنگام مونولوگ ، باید این مقدار فوکوس از آنها بسمت دیگری برود... در کل امیدوارم نقدی سازنده دیده شود.احترام