«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
امشب به تماشای نمایش مرثیه ای برای یک مرد مرده نشستم و تا حد زیادی انتظاراتم رو برآورده کرد
بازی کاراکتر پرستار قابل قبول تر از باقی بود
نمایشنامه بزرگرترین نقطه قوت نمایش بود
داستانی مهیج که به موقع چک میزد و به موقع گره باز میکرد
پایان کار جذاب رقم خورد
اما بخش های ویدئو آرت مخصوصا زد و خورد در وان توی ذوق میزد
تعویض صحنه ها هم بنظرم با فضای کلی کار تطابق نداشت
استفاده از بک صحنه و بازی سایه ها رو دوست داشتم
موسیقی زنده هم مورد قبول و سازگار با فضای نمایش بود
در نهایت خسته نباشید به تمامی عوامل نمایش
کاش میشد پیتر بروک را به دیدن این نمایش بیاوریم تا روحش جلا داده شود از این نمایش پست مدرن
فوق العاده بود بازهم به دیدن این نمایش میام
خسته نباشید به تمامی عوامل این کار ✨
دلیلی که باعث میشه کامنت بزارم بیشتر از هر چیزی قصه و سوژه های نمایشه
سوژه هایی که کمتر کارگردانی جرات پرداختن بهش رو داره
سوژه هایی اجتماعی برای جامعه ای همیشه ظرفیت این مقدار رک بودن رو ندارد
بخصوص کاراکتر پسری که تمایل جنسی نامتعارفی دارد یا دختر پرستاری که به دنبال عدالت از نگاه متفاوت است
سه چهارتا بازی قابل قبول هم دیدم
در نهایت خسته نباشید میگم
نواختن با درد تو رو همراه میکنه با نگاه و حسی که تا بحال به خشونت نداشتی
نواختن همه دردارو پایان میده حتی اگه نواختن با درد باشه
دست مریزاد❤️
حامد شایسته را باید تحسین کرد
نه فقط بخاطر بازی گرفتن های بینظیر
نه فقط بخاطر تعریف قصه به بهترین شکل ممکن
نه بخاطر خلق کاراکتر های باورپذیر و....
بلکه بخاطر جسارتش بخاطر تغییر سبک و فضا در این کار نسبت به کارای قبلیش
حامد شایسته با ۳ دقیقه تا زمستان نشان داد در ساخت یه درام احساسی هم به همون اندازه کاربلد است که در کارهای قبلیش بود
در آخر از بازی بازیگران مخصوصا هنرنمایی درخشان نسترن نعمتی نباید گذشت