به نظر دورۀ خوبی میاد ، وعده ، وعیدی هم در کار نیست که آخرِ کارگاه حالمون گرفته بشه !

سایت رو تجاری و شخصی نکنین ، به نظرتون لازمه نوشته های تبلیغاتی سمت چپ انقدر بزرگ و تو چشم باشه ؟

بروشور کار چه جوری بود ؟ به ما که یه برگه بیشتر ندادن که نمی شد گفت بروشور!!!

به جز اون آقای نچسبی که توضیحاتی در موردِ گروه می داد و معلوم نبود چه نقشی داشته و داره و از نظر تیپِ شخصیتی با گروه هماهنگ نبود و همچنین ایده ی " محسن " که با توجه به این همه تمرکز ی که در کلِ اجرا روش بود ،خوب پرداخت نشده بود و به نتیجۀ دلچسب و قابل اعتنایی منتهی نمی شد و اپیزودِ گنگِ پینوکیو بقیه اجرا عالی بود و لذت بردم .

سلام
چه خبر از گروه تئاتر دیوار؟

تو کوچه ای هستی که من از آن گذشته ام ، اما من از آن تو نیستم ...

از: "مقالات شمس"

"خودت باش، جهان اصالت را ستایش می کند."



از: اینگرید برگمن - منبع : کافه سینما

نمایشِ خوبی بود و موضوعش هم مثلِ فیلم ها و تئاترهایی بود که در یکی دو سال اخیر بین کارگردان های جوون تر باب شده .کارگردان هایی مثل اصغر فرهادی در سینما و یا محمد یعقوبی در تئاتر و حالا سیاوش تهمورث هم سراغ چنین موضوعی رفته
محتوای نمایش خیانت ، دروغ ، دلسردی و ... بود. و در واقع زندگی نسل ما و نسل های آینده رو پیش رومون میذاره و نشون میده که چقدر راحت و بدون عذاب وجدان می شه به خانواده ای که تشکیل دادیم پشت کنیم و بذاریم بریم! و با این راهی که ما در پیش گرفتیم معلوم نیست نسل های آینده چه جوری می شن!
در ابتدای کار کمی بازی ها مصنوعی بود به نظرم عمداً این طوری بود رفته رفته و با عوض شدن فضای نمایش بازی ها هم بهتر شد .مونولوگ ها ی نسیم ادبی و شهره سلطانی خوب و تأثیر گذار اجرا شدند.
نسیم ادبی بیش از اندازه درگیر شال و شلوار و مانتو و ... اش بود که به نظرم از نقاط ضعفِ بازیش بود .
سیامک صفری در صحنۀ آخر بسیار خوب بود .
طراحی صحنه هم خوب بود و به شیوۀ کلاسیک اجرا شده بود ، در واقع مثل نمایش های مدرن خلاقیتی در ... دیدن ادامه ›› اجرا نداشت.

در بعضی صحنه های جدی تماشاچیا بی خودی می خندیدن! مثلاً دعوا شده و بازیگرا خیلی جدی دارن بازی می کنن و به هم فحش می دن ، با هر فحشی که بازیگرا می دن تماشاچی ها می خندن! ای بابا ، لطفاً به وقتش بخندید!

واژۀ افتضاح خیلی آزاردهنده است و بار منفی داره ، شما به راحتی ازش استفاده می کنید و این بارِ منفی رو به بقیه منتقل می کنید ، سلیقه ها با هم فرق می کنه شاید یکی از کار خوشش بیاد . شما با این برخورد کلیت کار رو زیرِ سوال می برین و هیچ حقِ انتخابی برای کسایی که کار رو ندیدن نمی ذارین . به نظر من کسی که کاری رو تو سالن چهارسوی تئاتر شهر اجرا می کنه مطمئناً خیلی زحمت کشیده و کار ارزشِ یک بار دیدن رو داره هر چقدر هم بد باشه

دیروز کار رو دیدم ، روز اول اجرا بود و نمی شه گفت کار بد بود یا خوب
اما یک ربع اول کار ، گفتم این کار بهتر بود جای دیگه ای اجرا می شد نه تئاتر شهر! چون فکر می کردم محتوای کار سطحیه !
اما بعد شخصیت ها تا حدودی کامل شدن ، داستانی شکل گرفت و کار بهتر شد ...
رد و بدل کردن دیالوگ ها تعریفی نداشت! یه جورایی مثل کارهای ابتدایی دانشجویی! به صورت حفظی و سریع پشت سر هم ادا می شد و قواعد ساده ی دیالوگ گویی رعایت نشده بود! مثل مکث کردن و فرصت دادن به بازیگر مقابل و تماشاچی برای درک واژه ها
آقای تشکر وقتی به انتهای صحنه می رفتند آروم حرف می زدن و صداشون شنیده نمی شد و انتهای اکثر کلمات رو می خوردن یا انقدر سریع دیالوگ می گفتن که واژه ها با هم ترکیب می شدن و مفهوم نبود! البته تعدادی از جمله ها با صدای خیلی ی ی بلند بعد از ورود تینو صالحی دوباره گفته شد
بازی ها یکدست نبود و هر کی با توجه به سبک بازی خودش در گذشته نقش رو اجرا می کرد ، و کارگردانیِ کارگردان در شکل دادن به کاراکترها دیده نمی شد و مثل این بود که هرکس خودش رو کارگردانی کرده !
امیدوارم این کار در روزهای آینده خیلی بهتر از این بشه ، چون بهر حال حرف هایی برای گفتن داره!

بروشور هم نداشت!

به نظر من تئاتر متوسطی بود ،بازی ها ، دکور ، نمایشنامه و ... همه در حد متوسط بودند ، چندتا ا یده ی ی جدید به کار برده بود که بد نبود، بیشتر مثله نمایشنامه خوانی بود ! میزانسن خاصی نداشت ، دیالوگای دو نفره تو ماشین . بازی بازیگرهای زن اغراق شده و تاتری بود در صورتی که بازیگرای مرد عادی و امروزی ،اصلآ هماهنگ نبودن

نمایش رو دوست داشتم . ژول و پل کنار هم بی نظیر بودن و دو ساعتی که همراهشون بودم اصلا خسته کننده نبودالبته با بازیه خیلی خوب سیامک صفری و محمد حسن معجونی .باران کوثری هم داره بهتر می شه حداقل یه کم رو صداش کار کرده... پگاه هم فرصتی برای نشون دادن تواناییهاش نداشت ... من که هیچ وقت بازی خوبش تو فیلم دختری با کفشهای کتانی یادم نمی ره و مطئنم دختر با استعدادیه!
استاد رشیدی بر خلاف سایر کارگردان های امروز تا زمانی که تماشاگرا تشویقشون می کردن روی سن ایستادن و ادای احترام کردن...و این واقعا برای من که تماشاگر بودم ارزشمند بود.

کار خوبی بود.
من از نیمه های کار باهاش ارتباط برقرار کردم چون ریتم کار تندتر شد و مخاطب رو بیشتر در گیر می کرد...
پیشنهاد می کنم ببینید.
ولی نفهمیدم پسره گناهکار بود یا نه؟
هرچند مساله چیزه دیگه ای بود!
بروشورشم جالب بود!
ولی باید یه بروشور رایگان هم به تماشاگرا می دادن!