سلام و خسته نباشید به برو بچه های خوب نمایش، خدا قوت و خسته نباشید

من این اجرا رو در جشنواره تئاتر دانشگاهی دیده بودم، و چون به شخصه باهاش ارتباط برقرار کرده بودم، و به شدت موضوع مرد سالاری داخل اثر برام چالش ایجاد کرده بود، مجدد برای تماشای اثر رفتم.
نمایش به نسبت اجرای جشنواره تغییرات چندانی نداشت و فقط نظم و هماهنگی اتاق فرمان و صدای تهویه سالن مواردی بودن که تمرکزم رو کمتر کردن. که البته به نظر شخص من قابل چشم پوشی هست.

نظرم رو کامل میگم چون یه سری چیزایی خیلی اذیتم کرد
قبل از ورود به سالن تجربه خوبی نداشتم، انتطار و تاخیر در فضای اندک لابی تماشاخانه مشایخی. ازدهام جمعیت هم زیاد بود. اجرا از نظر تئاتری خوب و خلاقانه و پر زحمت بود، و به شخصه بازی خوب بازیگر احساس منو به عنوان یه خانم جریحه دار کرد. دیالوگ های خوبیم شنیدم. استفاده از جنس پلاستیک در صحنه سالهاست که منسوخ شده و خوشایند نیست خصوصا که صداش موقع خروج بازیگر اذیت میکرد. ریتم هم گاهی کم میشد که فک کنم تو کار تک بازی پیش بیاد.

کار بسیار خوبی بود، خسته نباشید

اجراهای جشنواره خصوصا جشنواره تئاتر دانشگاهی چون راهیابی بهشون سخته معمولا کارای خیلی قوی و خوبی هستن

من دوست داشتم

سرسام آور بود اما سرسام آوری که به عمد بود و باید اتفاق می افتاد.

کل جذابیت کار به بازی بازیگرها بود، البته ای کاش کمتر داد و بیداد می کردن، برای کار زحمت کشیده شده بود به همین جهت با این که نقدهایی هم به کار وارد هست از جمله کلیشه گریه و خنده گرفتن از تماشاگر. اما من جنبه های مثبت رو در نظر گرفته و دیدنشو پیشنهاد میدم