سلام؛ بونکر را دیدم و دوست داشتم، دوست همراهم نیز دید و دوست داشت؛ مثل برخی دوستان نمیگویم شاهکار چون خود نمایش هم چنین ادعایی ندارد و مثل برخی دیگر نمیگویم گنگ چرا که گنگی نداشت!
بعد از به سخره گرفتن شدن مخاطب در طول بیش از یک دهه اخیر توسط برخی دوستان اتفاقا شهیر و نامور تئاتری و قائل نبودن فهم و شعور برای تماشاگر، جلال تهرانی با یک اجرای فرمال و متنی چفت و بست دار برگشته تا به سهم خودش از نو نمایش را بازتعریف کند... درود بر جلال تهرانی، درود بر بازیگران نمایش و خوشا به حال من و دوستم که بلاخره بعد از مدتها "بغضمان" در سالن نمایش ترکید و نفسمان "باز" شد!

یک نکته در مورد سالن و مجموعه لبخند؛
مجوعه تئاتر لبخند، محیطی دلنشین است، فضای آبرومند و ساده‌ای دارد و رفتار پرسنل هم به غایت محترمانه است؛ اما به سان دیگر سالنهای نمایش فاقد تهویه مطبوع مناسب است؛ با همین رویه، قطعا تماشای نمایشهای فصول بهار و تابستان، زجرآور خواهد بود.

از نمایش بسیار لذت بردم، از نقبهایی که به سه اثر شکسپیر، خصوصا هملت و مکبث زده میشد و از فضای اجرا و عمق داستان... دست مریزاد به همه دست اندرکاران مثلث؛
اما سخنی با مسئولان سالنهای نمایش دارم که صرفا معطوف به مدیران سالن هامون نمیشه و در مورد نوفل لوشاتو، تمام سالنهای تئاتر شهر و حداقل سالن ناظرزاده کرمانی ایرانشهر هم صدق میکنه...
خواهشا، لطفا و حتما برای تهویه این سالنها خصوصا در فصل تابستون فکری بکنید! تماشاچی دین خودشو به تئاتر و نمایش کشور ادا میکنه، بلیت تهیه میکنه و بعضا از شهرها و شهرکهای مجاور تهران میاد اجرا رو ببینه...
نمیشه تماشاچی رو 45 دقیقه، یک ساعت و یا در برخی نمایشها بیشتر از 2 ساعت در یه دخمه گرم و خفه، حبس کرد! لابی و سالن تئاتر هامون با ده تا اسپلیت دیواری خنک نمیشه... حالا که در هر شرایطی علاقمندان به نمایش حق مطلب رو ادا میکنن، شما عزیزان نیز رفاه و آرامشی که تماشاچی باید در حین دیدن نمایش تجربه کنه رو براش فراهم کنید...
ممنون و متشکر.