معذرت و متشکر!
من خارج از ظرفیت تماشا کردم، در همون روزی که به اندازع یک سالن و نیم مخاطبِ خارج از ظرفیت در زمین نشسته بودند! (این دومین بار در عمرم بود که خارج از ظرفیت تئاتر میبینم)
من به شخصه با اینکه به شدت در شرایط بدی بودم هیچ مشکلی و هیچ ناراحتی ای نداشتم از وضعیت و فقط محو اجرا بودم و از شوق دیدن هیچ چیز را حس نمیکردم (با اینکه حتی تمام لباس و دست و پام آغشته به خونِ مصنوعی نمایش شده بود)
فقط ناراحتی من به خاطر بازیگران و بیشتر دوستان روی صندلی بود که ناراحتی هایی داشتند!
اول یک تشکر که موقعیت به گونه ای بود که من بتونم این نمایش رو ببینم چون دیگر هیچ امکانی نداشتم که بتونم نمایش رو ببینم و مجبور به خرید حضوری بلیط خارج از ظرفیت (سه ساعت قبل از شروع نمایش) شدم و هیچ فرصت دیگه ای نداشتم که نمایش رو ببینم در روز های قبل!
خوشحالم که دوروز ... دیدن ادامه ›› تمدید شد!
نکته ی دوم اینه که معذرت میخوام از دوستانی که بلیط تهیه کرده بودن که گویا باعث ناراحتیشون شده(علیرقم اینکه خیلی نقدهای میشه کرد)
سوم اینکه از بازیگران معذرت میخوام به دلیل بر هم خوردن میزانسن و دکور(ممنونم ازتون خصوصا ایمان صیاد برهانی)
از تیاتر مستقل هم میشود ایرادات بزرگی گرفت و میشه شکایت کرد ازشون اما خیلی ممنونم ازشون و امیدوارم این اشتباه بزرگ دیگه پیش نیاد
همچنین کمک بزرگی میشه اگه خارج از ظرفیت این نمایش در تیوال قرار داده بشه و محدودیت براش در نظر گرفته بشه
بلیط خارج از ظرفیت هیچ ایرادی برای نمایش هایی که قابلیتشو دارند ندارد(از نظر من) و تیاتر برای من با مخاطبان خارج از ظرفیت معنا پیدا میکند
دوستانی که تجربه ی صحنه دارند متوجه هستند که صحنه با مخاطبای خارج از ظرفیت شور بیشتری دارد و نمایش کامل تر میشود
خارج از ظرفیت برای تئاتر است و بودنش ضروریست بنا به دلایل خیلی زیاد!
که یکی از آنها کم بودن مخاطب تئاتر در کُل هست؛
با خارج از ظرفیت،
در روز های پایانی،
هم سالن دار و هم تهیه کننده میتواند جبران معافات کند!

مهدی کوشکی جزو کارگردانان آوانگارد تیاتر ایران هست و وجود نمایش هاش توی تیاتر ما به شدت لازم هست
خصوصاً سیزده؛نمایشی که باید دید!
البته در صورتی که بیماری ندارین.
نکته ای که در این نمایش مرا به فکر وا داشت این بود که
تمامی کاراکترها به دلیل انجام یک یا چند گناه که ماهم ازقضا شاهدش بودیم، کشته میشدند!
گناهانی که در روزمره، تمام ما انجام میدهیم و نمیدانیم!و هر کدام میتواند(به برداشت من از نمایش) دلیلی برای کشته شدن ما باشد!
و همینطور مرگ گناهکار اصلی که از نظر من مادر خانواده بود که عذابی بیش از همه در انتها کشید به دلیل اینکه شاهد مرگ تمامی فرزندانش بود جای تامل ... دیدن ادامه ›› بسیار داشت
همچنین شوخی های نمکین یکی از شخصیت ها که در انتهای نمایش همان شوخی ها دلیلی برای گریه ی مخاطب میشد؛این تضاد هم جای تامل داشت!
در انتها دو نظر کاملا شخصی هم دارم و آن این است که ، هنگامی که همه بازیگران میمیرند در حد چند ثانیه نورِ تمام بر صحنه بتابد و گرفته شود و سپس موسیقی و ادای احترام
که مخاطب،تصویری از این همه جدال که در تقریبا یک ساعت پایانی نمایش،که در تاریکی و نورهای لحظه ای شاهدش بودیم در ذهن ایجاد شود؛ولو چندثانیه
دوم این که به نظره من خشونت باید بیشتر شود و تقلاها در تمامی کاراکتر ها همراه با جیغ و پا کوبیدن همراه شود و مکث های بین مرگ ها کمتر شه و تشنج در اون یک ساعت به شدت بالاتر از این میزان که هست باشد و در لحطه های بیشتری سرو صداهاو شیون ها و گریه ها در هم آمیخته شوند و ملتهب تر کنند
در کل یک ساعت پایان نمایش به نظرم نیاز به التهاب بیشتر دارد که صدالبته این نظر کاملا شخصیست و ممکن است برای مخاطبان بیشتری آزار اور تر باشد
و یک خسته نباشید دوباره به کارگردان و بازیگران و اعضای تیاتر مستقل
خواهش میکنم،از تئاتر مستقل حمایت کنید
با بلیط میهمان نرید!بلیط تهیه کنید و برید!