«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
نمایش بسیار زیبایی بود ، روان و جذاب ، از نگاه روانشناسی به طرحواره های مختلف در شخصیت های نمایش پرداخته بود ، میزان خوب بود ، از بازی خوب آتنا (میناشجاعیان ) نباید غافل بود ، صحنه کارشناسان خیلی خوب و گویا بود ، بسیار لطیف و ظریف به بیان منظور نویسنده پرداخته بود ، اکت های صحنه کارشناسان خیلی خوب بود ، مونولوگ گویی های مازیار (میثم عبدی) خوب بود ، از دیگر بخش های جذاب این نمایش ، هم خوانی های گروه بود که جلوه خاصی به کار داده بود
تاتر خوبی بود ، بازی های روان از شاخصه های این کار بود ، نقل داستان با محوریت روان شناسی کار دشواری است که مولانیا به صورت بسیار روان آن را در این کار استفاده کرده است ، هرچند میتوانست انسجام بهتری به موضوعات نمایش دهد . طرح موضوع طلاق ، خیانت ، فرزند آوری ، عشق و ... در مدت نمایش باعث شده بود تنوع در داستان باشد اما انسجام آن کم بود ، از بازی خوب بازیگران نباید غافل بود ، حس صمیمیت را به تماشاگر القا میکرد، بازی خوب گیلدا ویشکی به عنوان تجربه نخست تاتر از نقاط قوت بود البته از بازی های خوب سایر بازیگران این کار هم نمیشه چشم پوشی کرد ،
دیدن این تاتر رو توصیه میکنم خصوصا به روان شناس ها ، روان درمانگر ها
تاتر خوبی بود ، پرداخت به موضوع روز جامعه بسیار خوب بود ، بازیگران بسیار روان بازی می کردند ، ریتم تندی داشت و اصلا خسته کننده نبود ، میزان های خوبی داشت . چهره و بازی متفاوتی از امین نبی الهی دیدیم . در مجموع این کار نسبت به کارهای روی صحنه همزمان، امتیاز خوبی داشت
با دیدن نمایش سوراخ از اقایان چرمشیر و پسیانی کم توقعیم شد. کارگردانی و پرداخت بسیار ضعیف این نمایش بسیار ازار دهنده بود. گاهی مخاطب اهانت به شعورش را کامل حس می کنه.
نمیشه گفت نمایشش فاقد پیامه ولی انچنان ساختار ضعیف و اماتوری در پرداخت موضوع داره که اصل اونو زیر سئوال میبره!؟
موسیقی بسیار گوش خراش و ازار دهنده آن قبل از شروع نمایش و نیز آمبیانس صحنه در طول اجرا ، بیینده را دجار فشار عصبی میکنه که هر چند پاسخ کارگردان این خواهد بود که آگاهنه دست به این کار زده که خود این عذر بدتر از گناهه.
در روزگار و زمانی که کارهای مفهومی بسیار زیبایی به اجرا در میاد چنین نمایشی با قیمت گزاف و منت تخفیف بر سر تماشاگر فکر میکنم از کم لطفی های تهیه کننده این نمایش که پیش از این کارهای بسیار زیبا و خوبی از این تهیه کننده (اقای قدس) شاهد بودیم به شمار می آید
به نظرم کار بسیار زیبا و ظریفی بود . بیان مطلب بسیار ظریف و زیرکانه در نمایش به چشم می خورد. اگر چه مه بعضی از پرده های نمایش از ریتم افتاده بود اما بدیع بودن کار و نیز بازی خوب بازیگران آن ریتم کند را پوشش می داد. بازی فوق العاده خانم عابدی جلوه خاصی به کار داده بود. در کل تایم کلی کار کمی طولانی به نظر می رسه
کالیگولا رو دیدم. از نقاط قوت آن نباید چشم پوشی کرد . همینطور بازی صابر ابر.
اما نکته ای که هست از اجرای آن در ایران نباید غافل بود. در حال حاضر نمایشنامه های بسیاری به روی صحنه می رود که با کمی دستکاری ایرانیزه شده و مخاطب با دیدن آن کاملا حس نزدیکی با جامعه پیرامون خود را دارد و مسایل روز در آن کاملا مشهود است. اما به نظر من کالیگولای در حال اجرا همان بیان کلاسیک کامو هست و شاید حس همزاد پنداری مخاطب را کمتر درگیر خود کند.
دیالوگهای فریاد گونه و نامفهوم و ریتم کند اجرا از دیگر موارد مورد نقد است
هم هوایی
به نظرم بسیار کار خوبی بود. خصوصا اینکه از اکسیسوار استفاده خیلی خوبی شده بود. کاملا حس همزاد پنداری تماشاگر را برانگیخته میکرد.
بازیها بسیار قوی بود خصوصا بازی خانم اسکندری. اما بازی خانم کردا با لهجه شیرازی و نقش یه همسر و شهیدو گریم ،بازی خانم مریلا زارعی در شیار 143 را تداعی میکرد. هرچند انتخاب لهجه شیرازی این نقش را از بازی خانم زارعی با لهجه کرمانی متمایز میکرد.
در کل بسیار کار خوبی بود و برای گروه سازنده ارزوی موفقیت دارم.