اقای پژمان عبدی عزیز خسته نباشید
صحبت کردن از جنگ برای من که دوران جنگ مدرسه میرفتم خیلی سخته چه برسه به اینکه تاتر برم با موضوع جنگ
نمیدونم چرا رفتم ولی حالا که میخوام در مورد این نمایش بنویسم واقعا از صمیم قلب میگم کار از این عالیتر ندیدم باورم نمیشد این کار با موضوع جنگ بتونه برام جذاب باشه
اشکهایی که موقع خندیدن میریختم با اشکهای اخر نمایش یکی شده بود کذر زمان اصلا حس نکردم و دو ست نداشتم نمایش تموم بشه حس تلخ اخرین صحنه وقتی تصمیم گرفتم پیاده برم و شروع نم نم بارون و حسرت عاشق نشدن کلاشینکف هنوز با منه
دست مریزاد که بدون حمایت کار کردید و انچه که از دلتون براومد بر دل من نشست

در مورد فیلم محمد (ص) :
رفتم که ببینم فیلم در مورد چی صحبت کرده اما فکرمیکنم جدای از همه زحماتی که کشیده شده و هزینه های زیادی که برای ساخت صرف شده نتونسته خیلی خوب از کار در بیاد.
از نظر من که فقط یک بیننده هستم کارهای قبلی آقای مجیدی چه از نظر قصه کارگردانی و محتوا جلوتر از این فیلم بود
ضعف یک قصه جلوبرنده مشاهده می شد.
من از اهالی فنی و سینمایی نیستم ولی میتونست خیلی بهتر از اینها باشه
از نظر من بعنوان یک مسلمان خیلی کوتاه در مورد پیامبرمون کار شده بود بیشتر معجزات ایشان به تصویر در اومده بود
اما با عشقی که داشتم دراکثر صحنه ها گریه کردم و اینکه خانواده ها با اوردن چیپس و پفک و پاپ کورن و وسط فیلم مرتب به بیرون رفت و آمد داشتند متاثر شدم با تمام وجودم این فیلم رو دیدم و افتخار می کنم که پیامبرم حضرت محمد (ص ) بوده هست و خواهد بود
اصرار میکنم حتما با تمام تمرکزتون این فیلم رو ببینید.

بارها این راه را رفته ام
و هر بار گمشده ام
در کهنه باغ نشانم بود
ولی این منم
توی باغ
عجب هلوی شیرینی