وقتی تو را دیدم

باور بکن / رگهای قلبم از ته ریشه

تا سلسله اعداد گویا از تو لرزیدند

وقتی تو را دیدم

باور بکن / رگهای قلبم سست گردیدند

هر یک اگر خالی نباشد / دور چشمانم

با ساز گیسویت جمیله وار رقصیدند

وقتی تو را دیدم

باور ... دیدن ادامه ›› بکن / رگهای قلبم یک به یک با هم

برخاستند / چون آتش لبخند را / در دیده ات دیدند

وقتی تو را دیدم

باور بکن / رگهای قلبم در همان حالت

تعظیم کردند / قند را / از بین لبهای تو فهمیدند

وقتی تو را دیدم

باور بکن / دیگر رگی باقی نمانده تا که حالش را

شیرین کنم / فرهاد تلخم را

اگر از برق لبهای تو ترسیدند

وقتی تو را دیدم

وقتی تو را دیدم ........

دیشب

خیابان را پک میزدم

سیگار تا سیگار

تا رسیدم

به کافه ی دلت

برای قهوه ای تلخ

دو لیوان خستگی باشم کنارت

بفـــرما قطـــره حالــی از انارت

هوا سرد اسـت امشـب میگذاری

بگیرم در بغل نصـــف النهارت

بر صفحه ی عمــر من نوشــتی ایهام

بی حرف و حدیث خط به خط استفهام

لطفـــی بکـــن و بیــا مــرا جلد بکن

آرام ، آرام ، آرام ، آرام ، آرام

فرصت
این بـــار دگــــر قـــدرت پیکـــار ندارم
بی معـــرفتی هــای تـــو را کـــار ندارم

تریاک پدر ســـوخته ای ، نــاز و ادایـت-
جـــور اســـت ولـــی طاقــت اطـوار ندارم

ای سجـــده ی طــولانی من از بن دندان
در سفــــره ی ایــثار تــو افـــطار نـــدارم

امشب شب عشقست شب حاصل ضربست
تقــســیم نکــــن رغـــبت اعـــشار ندارم

ایـن گــوش مــن و آن دهنت ناز قناری
تا صــبح بخــوان ،فــرصــت بســیار ندارم

تاریخ نمک به تن کرد

تا چشم وارثان را بسوزاند

اکنون

برای کاج ها

پیانو میزنند

تا زمستان بهار نکند

کدام ماهی میتواند ماهی را ببلعد

گفتم عجب خفنــی،یک هـوا سری
یاقــوت هــر دهـنی،یک هوا سری

هــرشب غزل به هوایت سروده ام
محــبوب و یاسمنـی،یک هوا سری

اصلن هوای دلــــم را نوشــته ام
فــریاد انجمــنی،یــک هـوا سری

بی شـــک توئی ادبیات شعرمن
تا مرغ ایــن چمنی،یک هوا سری

نازک خـــیال بمیرم دراین غزل
حالا که یـاس منی،یک هوا سری

تو بغضت را

با لیوانی آب قورت میدهی

من

آن را قی میکنم

نمیتوانم مثل تو

گریه هایم را

پشت لبخندی پنهان کنم

دور میدان(3)

دور میدان اگر به دستم بود
خانه ها را بلند میکردم

خمس آن را به جیب میزدمو
باقیش را سرند میکردم

درصدی کم برای شعرا
سهم هر مستمند میکردم

و تمامن هر آنچه باقی ماند
متصرف به بند میکردم

دورمیدان اگر به دستم بود
تو بفرما چها ... دیدن ادامه ›› نمیکردم

خانه بی پی ، بدون شالوده
بهر شاعر بنا نمیکردم

و برای دو روزی دنیا
به طلا اقتدا نمیکردم

دورمیدان اگر به دستم بود
نزد شاعر شنا نمیکردم

بگذریم گر که بود در دستم
دور میدان رها نمیکردم

بازگردیم به اول این شعر
خانه ها را بلند میکردم

- و در این راه بی در و پیکر
هر چه دستم بیاد میسازم-