پیچیده شمیمت همه جا ای تن بی سر...

چون شیشه ی عطری که درش گم شده باشد...

یا اباعبدالله...
دوستان همه مریضان رو در این روزها دعا بفرمایید لطفاً.

از فیلم نامه که بگذریم همه چیز عالی بود...
خوشحالم که دیدم این فیلم را...

ترجیح میدهم مترسک باشم...
چشمانم را ببندم و با آغوش باز و چشمان خیره. طوفان نگاهت را از سر بگذرانم و استوار بمانم تا اینکه گل سرخی باشم کنار جوی آب...
آیا مرا بچینی یا نه...
من برای خودم عاشقم...و البته کمی مغرور...
ترجیح میدهم مترسک این مزرعه باشم و به کلاهی که طوفانت از سرم برداشت فکر نکنم...

گاهی هوای صاف و آفتابی آزارم میدهد...

موسم عاشقی من طوفانیست....



(با اجازه از عمو فرهاد قصه ها)
(اینو بداهه برای یکی از دلنوشته های ایشان نوشتم که اینجا ازشون اجازه میگیرم و بازنشر میکنم و البته تقدیم به همه دوستان.)

عینکم شکست...

اما بهتر ...

وقتی تو نیستی ترجیح میدهم روزهای تار را... تار ببینم...

ترسم از این است که دوبینی بدون عینکم آزارم بدهد...

روزهای بدون تو را دو برابر دیدن...

فیلم خوبی بود.
پیشنهاد می کنم ببینید.
قهقهه های تلخی خواهید زد...
خوش باشید.

شبیه روبان خط پایان بزرگترین ماراتن دنیا...

منتظرم...
منتظر تو قهرمان...

طاقت بیاور...
تلاش کن...
بدو...

تو باید قهرمان شوی...

قهرمان شو...
من بیشتر از همه این آدمهایی که کنار مسیر تو دست تکان میدهند مضطربم....
در دلم غوغایست برای رسیدن تو...

برس و قهرمان شو...

از من عبور می کنی و قهرمان می شوی...
من هم دوام نمی آورم و وا می روم...

عزیزترینم...برس...

تا دقیقه هفتاد فیلم فکر میکردم فیلم زنانه ایست که دارد شدیداً مظلومیت زنان را به نمایش میگذارد ولی بعد از آن متوجه شدم که کاملاً مردانه است و فریادهای یک مرد را بسیار معتبر کرده...

بازی شهاب حسینی چیزی فراتر از خودش نبود.
خانم حاتمی خوب بود.
فرهاد اصلانی هم که تکرار نقشهای قبلی اش...چیزی شبیه من مادر هستم و خصوصی ...
بازی آن بازیگر (نابازیگر) خانم که کنار این دوستان بازی می کرد اصلاً خوب نبود و توی ... دیدن ادامه ›› ذوق میزد...

موسیقی معمولی...
تدوین اعصاب خورد کن..
تصویر برداری شدیداً تقلید از کارهای فرهادی...
مضمون خوبی داشت و متن خوب پخته شده بود.
کارگردانی هم همون تکرار رئیسیان سابق...

دیدنش تفریح خوبی بود.همین!

آنکه باید باشد نیست...
می خواهم تمام دنیا نباشد...

اصلاً خودم هم نباشم...

او که باید باشد نیست...
امیدوارم زمین به قعر کهکشان سقوط کند...
خورشید منهدم شود...
او که باید باشد نیست...

لعنت به این روزها...

یاد بوسه هایت آتش بس است...
حتی زمانی که وجودم را بمباران میکردند...بمب های خوشه ای...
بیا بنشینیم به تمام راه های ممکن برای صلح فکر کنیم...
برای آتش بس...

باید برای ماندن در این حباب ها...
ماندن کنار خاطره ها سراب ها...
بودن میان حمله فوج عتاب ها....
سر کردن دلم و ماجرای کتاب ها...
بیخود گذشتن از این پیچ و تاب ها...
آهستگی. نرسیدن وقت شتاب ها...
شب مرگ مقطعی عمر شهاب ها...
باید میان گزینه ها انتخاب ها...
بین غزل ترین غزلها. ناب ناب ها...
تنها یکی گٌزید و آن هم لبان تو...


(بخشی از یک قطعه بلند به نام ((برای تو)))
پیشکش..

من خفته بُدم به ناز در کتم عدم...
حسن تو به دست خویش بیدارم کرد...

(یکی از شاه بیت های جناب حافظ)

یک عاشقانه ی کمی ماورایی با ریتمی کمی کند و تدوینی کمی خوب...
از سالن سینما شاکی بیرون نیامدم و البته ذهنم را هم مشغول نکرد...
فقط یک فیلم دیدم...
همین!