فرض کن تکه‌های هملت و اوفلیا در خیابان‌های تهران رها شده باشد، فرض کن آن عشق که در میان خون و خونابه کشته شد همین تهران خودمان باشد. آن سرگیجه‌ی قرون وسطایی جایی بین |سوهانـ|ـک و |بریانـ|ـک موج زده باشد. هملت را و اوفلیا را تکه تکه در پس کوچه‌ها پیدا کرده باشی.
عشق با هیجانی اسیدی بر صورت معشوق پاشیده باشد، فرض کن هملت پرسشش را در دانمارک پرسیده باشد:
« بودن، یا نبودن، سؤال اینجاست
آیا شایسته تر آن است که به تیر و تازیانهٔ تقدیرِ جفاپیشه تن دردهیم،
و یا تیغ برکشیده و با دریایی از مصائب بجنگیم و به آنان پایان دهیم؟
بمیریم، به خواب رویم- و دیگر هیچ.
و در این خواب دریابیم که رنج‌ها و هزاران زجری که این تن خاکی می‌کشد، به ... دیدن ادامه ›› پایان آمده.»
مرده‌باشد و به خواب رفته باشد و دیگر هیچ. و در این خواب تهران را دیده‌باشد، دریافته باشد که رنج‌ها و هزاران زجری که آن تن خاکی می‌کشید را ده‌ها بار سنگین‌تر در شهری پاشیده‌اند
فرض کن برج‌های تهران کوچک باشند، آنقدر کوچک که رویشان بنشینی و اعتراف کنی، و هر کس می‌آید خرابش کند و دوباره بسازد.
فرض کن اوفلیا در سد کرج پریده باشد، در راه انگلستان بوی علف پیچیده باشد.

فرض کن هملت بعد مرگ تهران را خواب دیده باشد...

مسئله من با این نمایش این بود که سراغ کلیشه¬ای¬ترین تصویر و روایت از تاریخ رفته¬ بود و در آن تصویر جدیدی از شخصیت¬های تاریخی¬ای که در نمایش وارد می¬شدند شکل نگرفته بود. در نمایش هیچ روایت و حتا تعبیر جدیدی از تاریخ وجود نداشت و دقیقا بازسازی آن تصویر کلیشه¬ای عمومی ای بود که معمولا از این بخش تاریخ به صورت رسمی روایت شده.
لطفعلی خان شخصیت سفید، آغامحمد خان شخصیت سیاه، پادشاهان قاجار همگی احمق و شخصیت منفی، امیرکبیر شخصیت مثبت
وقتی در یک اثر هنری بناست با تاریخ مواجه شویم انتظار داریم دید جدیدی نسبت به تاریخ به مخاطب عرضه کند، یا روایت مسلط تاریخ را به چالش بکشد و یا دست کم از روایت مسلط و کلیشه¬ای تاریخ آشنایی زدایی کند و افقی پیش چشم مخاطب بگسترد تا عمق وقایع گذشته قابل درک¬تر شوند. در صورتی که در این نمایش از هیچکدام از این¬ها خبری نبود. شخصیت¬ها تکرار نعل به نعل تصویری است که برای مردم پیش از این هم روایت شده. علیرغم بازی خوب، صحنه پردازی خوب، موسیقی مناسب و دیگر تمهیدات تئاتری قابل قبول برای من نمایش دلچسبی نبود.

این اپرا با اجراهای بسیاری از طرف خوانندگان مطرح آذربایجان نظیر عالیم قاسیم اف، سارا قدیم اوا، نزاکت تیمور اوا، عارف بابایف، زینب خانلاراوا و... روی صحنه رفته. اجرایی که استاد غریب پور به کار بردند با صدای زینب خانلاراوا و عاریف بابایف هست. از لینک زیر میتونید ویدئوی این اجرا از اپرا رو ببینید که به نظرم دیدنش خالی از لطف نیست.

http://www.youtube.com/watch?v=qWgpBPnFhPw

اما اجرای عروسکی برای من که اجراهای مختلفی از این اپرا رو (البته روی دی وی دی) دیدم تجربه متفاوتی بود و بسیار لذت بردم.