برای باران
که همیشه بی منت می آید
تا بشوید
درد هایم را ...
غم هایم را...
نبودن هایت را...
و بخرد آبروی اشک هایم را...
دوستت دارم باران خدا !

دلم تنگ است ...
مثل لباس های سال های دبستانم
مثل سال های ماموریت های طولانی پدر
که مادر "آه" می کشید
و حالا می فهمم "آه"
یعنی "کسی" نیست...
"کسی" چقدر دور است...!!!

عزیزم , دیگر ناز نگاه مرا نکش
من دیگر به هیچ دلسوزی و ترحمی
"دوستت دارم" نمی گویم ...
ولی ...
باز هم خودمانیم
چه زیبا نگاه می کنی تو !!!

<<من>>
دلقک غمگین
زندگی در میان بی خیال ها
سکانس: یک
دماغ سرخ نمیخواهم , چشمان سرخ از اشکم کافی ست
لب خندان میخواهم , ولی دلم پیدا نیست , دلم خونی اس کافی ست.
تاریکی بهتر است ,ضبط صدا نداریم , دیالوگ نداریم.
<<ضبط >>
در حلقه ی درد ها و زخم ها بازی می کنم ....کلاهم را باد برد.
با توپ زندگی زیر پایم غلتیدم ...غلتیدم ....سر گیجه ... دیدن ادامه ›› امانم را برید
بازهم غلتیدم ...ناگهان ...
دنیایم زیرورو شد
من بالا_ دنیا پایین
دنیا بالا_ من پایین
زندگی درد دارد / خیلی خیلی
وخیال هایم چه زیبا و بلند خندیدند
زندگی دست از سرم برداشت یا نه ...نمیدانم؟
این خداحافظی من از بازیگری بود .
............کات.............

مردان سرزمین من

مردان روزگار من فقط نام مردان مرد دارند
بعضی مردان, پدرند تند و عبوس ومهربان
بعضی مردان همسرند پر از خالی احساس به وقت
بعضی مردان برادرند با عطر گس خرمالو ی شب یلدا
بعضی دیگر فقط ................................................
نامردان جوانمرد پر از تکرار بی معنی واژگان عشق.......... !

حال دنیا را بپرسیدم من از فرزانه ای؟
گفت:یا آب است,یا خاک است,یا پروانه ای!
گفتمش احوال عمرم را بگو ,این عمر چیست؟
گفت:یا برق است,یا باد است ,یا افسانه ای است!
گفتمش این ها که می بینی ,چرا دل بسته اند؟
گفت یا خوابند ,یا مستند ,یا دیوانه ای!
گفتمش احوال جانم را پس از مردن بگو؟
گفت:یا باغ است یا نار است یا ویرانه ای!

به نام خدا
در زمان های قدیم وقتی هنوز پای بشر به زمین نرسیده بود فضیلت ها و تباهی ها
دور هم جمع شدند .خسته تر و کسل تر از همیشه ناکهان ذکاوت ایستاد وگفت:بیایید یک بازی کنیم
مثلا قائم باشک همه از این پیشنهاد شاد شدند ودیوانکی فورا فریاد زد من چشم میگذارم واز آنجایی که هیچ کس دلش نمی خواست به دنبال دیوانگی بگرددهمه
قبول کردندکه او چشم بگذارد.دیوانگی جلوی درختی رفت وشروع به شمردن کرد1-2-3
وهمه رفتند تا جایی پنهان شوند.لطافت خود را به شاخ ماه آویزان کرد.خلقت داخل انبوهی از زباله پنهان گشت.اصالت درمیان ابرهاپنهان شد.هوس به مرکز زمین رفت.دروغ هم می گفت زیر سنگی پنهان می شود اما به ته دریا رفت.طمع داخل کیسه ای که خود دوخته بود مخفی شدودیوانگی مشغول شمردن
بود۷۹-۸۰-۸۱
همه ... دیدن ادامه ›› پنهان شده بودند به جز عشق که همواره مردد بود و نمی توانست تصمیم
بگیردوجای تعجب هم نیست چون همه میدانیم پنهان کردن عشق مشکل است
در همین حال دیوانگی به پایان شمارش میرسید۹۶-۹۷-۹۸هنکامی که دیوانگی به
۱۰۰رسید
عشق پرید و در میان یک بوته گل رز پنهان شد دیوانگی فریاد زد دارم می ایم و
اولین کسی که پیدا کرد تنبلی بود زیدا تنبلی تنبلی اش آمده بود جایی پنهان شود
و لطافت را یافت که به شاخ ماه اویزان بود دروغ ته دریاچه هوس در مرکز زمین
و........یکی یکی همه را پیدا کرد به جز عشق
او از یافتن عشق نا امید شده بود حسادت در گوشهایش زمزمه کرد که تو باید فقط
عشق را بیابی و ان پشت بوته گل رز است.دیوانگی شاخه ی چنگ مانندی را از درخت کند و با شدت و هیجان زیادآن را در بوته
گل رز فرو کردودوباره و دوباره.............تا به صدای ناله ای متوقف شد عشق از پشت بوته بیرون آمد در حالی که با دست

-هایش صورت خود را پوشانده بودو از میان انکشتانش قطرات خون بیرون میزد
شاخه به جشمانش فرو رفته بود و او نمی توانست جایی را ببیند واو کور شده بود
دیوانگی گفت:چگونه می توانم تورا درمان کنم
عشق پاسخ داد:تو نمیتوانی مرا درمان کنی اگر میخواهی کاری بکنی راهنمای من
شو...........و اینگونه است که از آن روز به بعد عشق کور است و دیوانگی همواره در کنار
اوست. "به این عشق و دیوانگی در عشق آوینار هم می گویند.

هفت پند مولانا:
- در بخشیدن خطای دیگران مانند شب باش.
-در فروتنی مانند زمین باش.
-در مهر و دوستی مانند خورشیدباش.
-هنگام خشم و غضب مانند کوه باش.
-در سخاوت و کمک به دیگران مانند رود باش.
-در هماهنگی /کنار آمدن با دیگران مانند دریا باش.
-خودت باش همان گونه که می نمایی باش.

من امشب سهم خود را از
مهربانی خدا به تو بخشیدم
راستی قرار بود
امشب در دلم جشنی باشد
به میزبانی خدا
مهمان خوبی باش
خدا همیشه برای من سنگ نمام گذاشته است.