آتش خاکسترم لیک نیستم سوزان دوست...
ای که سوزاندی مراباآتش خاکسترت...

آتش خاکسترم لیک نیستم سوزان دوست...
ای که سوزاندی مراباآتش خاکسترت...

سایبان بی پناهی سایه هایم راگرفت...

بین عجب مهری!، سرقت آیینه ها...

شمع کاشانه ی دل بین،که چنین میسوزد

گویی ازمحنت واز آب شدن می ترسد

خاطرات عمررفته درنظرگاهم نشسته
برسپهرلاجوردی آتش آهم نشسته
ای خدای بی نصیبان طاقتم ده طاقتم ده
قبله گاه ماغریبان طاقتم ده طاقتم ده

آنکه بود بهای همه چیزش دل ما...

به بهای بی بهایی همه بهایش بفروخت...

آنکه بود بهای همه چیزش دل ما...

به بهای بی بهایی همه بهایش بفروخت...

سلام ودرودبردوستان تیوالی
بازی آقای رازانی وخانم محرابی درخورتحسین وخوب بودند
نکته ای که باعث کسالت ویکنواختی دربرخی پرده هامیشد(مثل پرده ی دوبرادر و...)سنگین بودن یک طرف صحنه بابازی خوب بازیگر-وسبک وشایدبهتربتوان گفت فقدان (ضعف)بازی بازیگرمکمل بودکه نمایش روتحت تأثیرقرارمی دادوصحنه هایی عکس این موضوع بودندوصحنه هایی که خانم محرابی حضورداشتندعلاوه بربازی خوبشون- به دلیل تنهابازیگرزن این نمایش فضارو تلطیف ودربرخی مواردکه بازی بازیگرنقش مقابلشون ضعیف بودقابل تحمل می نمود.