تمام طول نمایش خانم و آقایی جلوی من بودند که مدام صحبت می کردند و لحظه به لحظه نمایش رو به هم گزارش می دادن و من یک سری از دیالوگ ها رو به خاطر صدای صحبت اون ها از دست دادم و خیلی جاها هم تمرکزم رفت. دوستان عزیز سالن تاتر جای صحبت کردن نیست! خواهش می کنم رعایت کنید!
من با برداشت آزاد و حتی مدرن از نمایشنامه های کلاسیک مخالف نیستم و برخلاف خیلی ها نگران لرزیدن تن شکسپیر در گور هم نیستم. ولی وقتی نویسنده و کارگردان از جهان نویسنده وام می گیره اما جهان خودش رو می سازه بهتره از متن و زبان نویسنده هم فاصله بگیره و زبان جهان خودش رو بسازه در غیر این صورت باعث سردرگمی میشه.
بازی ها خیلی خوب بود. طراحی صحنه مناسب فضای اثر بود. اگر اون خانم و آقای پرحرف رو فاکتور بگیرم از دیدنش راضی هستم. موفق باشید. به امید اجراهای بیشتر

پایه های تخت پادشاهی من از استخوان قربانی ها ساخته میشه