یک نمایش جذاب با مونولوگ‌هایی فوق العاده
از اول حس فیلم دوازده مرد خشمگین رو بهم داد،
قضاوت بر ادله‌هایی که نداریم، صرف اعتراف که ممکنه دروغ باشه، ممکنه نباشه.
برای اولین بار بود که حس کردم نمایش نمیبینم و بیننده هم به عنوان بخشی از نمایش دیده می‌شد.
نمایش خوب و جذابی بود
توضیحات بیشتر باعث اسپویل میشه.

به قول خودشون نمایش جفنگیات، به قول من نمایش زندگی روزمره.
نمایش از هر جهت عالی بود، یک کمدی آزار دهنده که بیشتر از اینکه خنده بر لب بیاره ذهن رو به وجد میاره، آدم رو درون خودش میبره و ساعت ها بعد از نمایش هم بهش فکر میکنی.
بازیگری که عالی بود و موسیقی هم عالی‌تر، شخصا ترجیح میدادم هنگام خوانندگی موسیقی صدای کمتری تا صدای خواننده داشته.

در کل جزو نمایش‌هایی بود که ازش خیلی لذت بردم
خندیدم
فکر کردم
حرص خوردم
و در دنیای خودم غرق شدم.

نمایش رو چند روز پیش دیدم، حقیقتا برام جالب بود و خیلی یاد snowpiercer و بایوشاک و حتی جوکر (تو بازی batman arkham asylum) انداخت من رو. فواصل طبقاتی و بورژوایی کنار موسیقی برام لذت بخش بود.
نمایش خوبی بود و بازیگر ها عالی.
شخصا ترجیح میدادم بازی با نور بیشتر باشه و فیل لایت های بیشتری رو می‌دیدیم، خصوصا برای صحنه و سکانس نهایی.

حقیقتا زیبا بود، عالی بود، واقعی بود