عین این سریالای خارجی، کُزِی گُنِی !

من میرم مثل ماتادور دلاور ور دل (بغل) گاو نر

اون قسمت که آقای رستمی باید پاکت را باز میکردند و نامه را میخواندند؛ قسمت دوستان سیگاری رو کمی بعد از پرسش سایرین از محتوای نامه میگفت ولی اینبار در جواب اینکه در نامه چه نوشته شده، گفت نوشته دوستان سیگاری میتونن سیگار بکشن.

با چند تغییر ریز در سایر دیالوگها و سایر حرکات و جاگیریها.

از صحنه های جالبی که رخ داد میتوان به بلند کردن کامل صندلی توسط آقای رستمی برای بررسی وجود میکروفون، افتادن گوشیه خانم پاوه نژاد، هنگام رفتن حرکت دلقک، افتادن از صندلیه آقای مولایی هنگام پریدن از هواپیمای فرضی ، خنده ی نامحسوس آقای رازانی هنگام فریاد عصبانیت قبل از خروج از صحنه و تغییرات ریز و جذتب در بعضی از دیالوگها میتوان ذکر کرد.
آقای مولایی کارشان حرف نداره فقط امروز درصد خنده و لبخندشون در صحنه های جدی بیشتر بود.
عصبانیت و خشونتشون واقعاً قابل لمسه.

یعنی کار به قدری زیبا و بی نقص بود که من همینک مجداداً ٤ عدد بلیط دیگه تهیه میکنم تا پدر و مادرم رو هم به این نمایش بیاورم تا باهم ببینیم و لذت ببریم.
آخه میدونین، شاید من تا آخر تابستان از ایران برم برای ادامه تحصیل، پس دوست دارم این لحظات آخر رو با خانوادم حسابی خوش خوش خوش باشم.
طبق خواسته ی گروه نمایش من از فردا به تمام دوستان و همکاران پیشنهاد میکنم که برن نمایش رو ببینن !
خانم فیاض، انشالله جمعه شب مزاحمتان میشویم دوباره، اینبار با پدر و مادر !!

مجداداً عرض میکنم که باید از خانم فیاض و آقای خراباتی تمثیل طلا ساخت.
نمونه ی نقشی که ایشون بازی میکنن رو من در گروهی ندیدم.مهمان نوازی ایشان مثال زدنیست.
بهمنیا همینن دیگه !!

خسته امااا با لبخند !
تئاتر فوق العاده قویی بود، شاید برای آماتورها یکم زمانش طولانی بود ولی اینقدر بازیها خوب بودن، اینقدر هیجان حاکم بود که اصلاً احساس نشد خیلی این ١٠٠ دیقه.
خیلی زحمت کشیده بودن بازیگرا... خیلی...
طنزهایی هم که بین کار گنجانده بودن باعث همراهی بیشتر تماشاچیا میشد.
داستان برای کسی مثل من که اصلش رو نخونده باشه شاید خیلی گیرا نبود و بیشتر به تک موقعیتها و بازیها و صحنه دقت میکردم، همچنین به نظر میومد اون اواخر خودشون اضافه کرده بودن که یجورایی سنخیت نداشت، یهو از عصر گیوتین برسی به عصر حال ؟ اگر در زمان هم سفر کرده باشن چطوری تو همه ی جریانها فاوست بوده.
ولی دیالوگها محشر بود، به علاوه بازیها.
رقص و موسیقی و آوازه خوانیها هم واقعاً زیبا بودن.
پیشنهاد میکنم از دست ندید این نمایشهای آخر رو.

همیاری عزیز من ٦ عدد بلیط در باکس کناری رزرو کردم به مبلغ نهایی ٧٢ هزار تومان.
ولی هنگام رسید ٩٠ هزار تومانی میاید ؟
کدام درست است ؟
فوری است، لطفاً کمکم کنید