این محرمانه پیش ما باید بماند
این زخم لای گریه ها باید بماند
مثل تمام حرفهایی که نگفتم
فریادها هم بی صدا باید بماند
ترسیده ام از چشم هایی محرمانه
دیگر نگو اما چرا ؟ باید بماند
با این غزل هایی که از میخانه دورند
ساقی کجای ناکجا باید بماند
این عشق این سرگیجه مادرزاد بوده
حلاج ها بر دار تا ... باید بماند
فردا برای تا ابد حرفی ندارم
این محرمانه پیش ما باید بماند

افتاده به نبضم ضربان نرسیدن
ای لال شوی لال زبان نرسیدن
با این نفس سرد و قطاری که نیامد
پیچیده به پایم چمدان نرسیدن
در من جریان داشته یک عمر کبوتر
یک عمر پریدن نگران نرسیدن
هی نامه نوشتم که کمی ماه بیارید
این خانه تاریک نشان نرسیدن
نه باد و بهاری نه " صدائی که بماند "
پر شد تن راهم ز دهان نرسیدن
تقویم برایم خبری تازه ندارد
پیچیده به جانم سرطان نرسیدن
با آن کلماتی که به شعرم نرسیدند
افتاد غزل در جریان نرسیدن


علی محمد زیدوندی