به گزارش دبیرخانۀ جایزه، ۱۲ کتاب از مجموعه‌های شعر منتشر شده در سال ۱۴۰۱ از نشرهای مروارید، سیب سرخ، فصل پنجم، تیماج، سوره مهر و ایهام به‌عنوان نامزدهای دریافت عنوان برگزیدۀ جایزۀ کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران در دورۀ هجدهم معرفی شدند.

این دفترهای شعر، به ترتیب حروف الفباء نام خانوادگی شاعر، عبارتند از: چکمه‌های پاشنه بلندت کودتا می‌کنند - میثم باقری فر، مهی در حال پاک کردن آینده - صابر سعدی‌پور، آداب شقه شدن در خانۀ پدرم ذبیح - رسول سیمیا، هیولای خانگی - گندم شاهمرادی، تن تن همان تنهاست - مهرگان علیدوست، گندم نشد سیب - امیر فلاح، صدای زنگوله در گردن باد - سیاوش قربانی‌پور، خودآزادی - نیما معماریان، پاییز وارونه - احسان موحد، شرابسالگی - سیده فاطمه موسوی، گوگرد - محمد موسوی قهفرخی، سیزنگر - سید مهدی نژادهاشمی

طبق اعلام دبیرخانۀ جایزه، نامزدهای بخش ویژۀ شاعران بدون کتاب نیز در هفتۀ آتی معرفی خواهند شد.

در دور پیشین و در هفدهمین دورۀ جایزۀ کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران، کتابی از «حسن متین راد» به‌عنوان برگزیده معرفی و از «کاظم سادات اشکوری» نیز برای یک عمر فعالیت شعری تجلیل شد.

کتاب «شازده کوچولو» با ترجمه لیلی گلستان و با تصویری نورالدین زرین کلک که از سوی انتشارات گه گاه منتشر شده است، عصر روز جمعه ۲۷ بهمن ماه در خانه هنرمندان ایران رونمایی می شود.

آیین رونمایی کتاب «شازده کوچولو» با ترجمه لیلی گلستان و تصویرگری نورالدین زرین‌کلک، که توسط انتشارات گه‌گاه منتشر شده در تالار فریدون ناصری، خانه هنرمندان ایران برگزار می‌شود.

این‌ مراسم با حضور و سخنرانی لیلی گلستان، توفان گرکانی، فرزاد ادیبی و افشین ادیبی برگزار میشود.

کتاب «شازده کوچولو» نوشته‌ آنتوان دو سنت اگزوپری، از پرفروش‌ترین و برجسته‌ترین آثار بعد از قرآن و انجیل است. داستانی طولانی و با مفهوم که با بیانی متفاوت از دوست داشتن، عشق و هستی، مخاطب را جذب مفاهیم فلسفی خود می‌کند.

این کتاب را آنتوان دوسنت اگزوپری نوشته و در سال ۱۹۴۳ منتشر شده است و با زبانی ساده، داستان کودکی مشهور به شازده کوچولو را روایت می‌کند. «شازده کوچولو» عنوان محبوبترین عنوان کتاب قرن را از خود کرده است. تاکنون به زبان ها و گویش متعددی منتشر شده است و در ایران نیز برای نخستین بار این کتاب در سال ۱۳۳۳ توسط محمد قاضی به زبان فارسی منتشر شد و تاکنون بیش از ۳۰ بار این کتاب در ایران ترجمه شده است و از مترجمان این کتاب می توان به محمد قاضی، احمد شاملو، ابوالحسن نجفی، عباس پژمان و کاوه میرعباسی اشاره کرد.

لیلی گلستان با ترجمه «شازده کوچولو» یکی از رویاهای خود را محقق کرده است و نورالدین زرین کلک که از او به عنوان پدر انیمشین ایران یاد میشود برای این کتاب تصویرگری کرده است. در ترجمه های پیش کتاب با تصویرگری خود اگزوپری منتشر شده است.

این مراسم همزمان با جشن تولد هشتاد سالگی انتشار کتاب «شازده کوچولو» و در آستانه هشتاد سالگی لیلی گلستان،  جمعه ۲۷ بهمن ساعت ۱۶ تا ۱۸ در سالن استاد فریدون ناصری خانه هنرمندان ایران برپا می‌شود.

همزمان با پنجم دی ماه زادروز بهرام بیضایی و سالمرگ اکبر رادی بزرگمردان عرصه هنرهای دراماتیک ایران، شماره سوم کتاب آواژ با عنوان «سرفصل» با یادکردی از نصرت‌الله نویدی نمایشنامه‌نویس سال‌های دور ایران منتشر شد و دانلود رایگان آن هم در اختیار علاقمندان قرار گرفت.
به گزارش مشاور رسانه انتشارات آواژ، کتاب آواژ ۳ در این شماره با عنوان «سرفصل» نگاهی به وضع و حال آموزش تئاتر در پنج دهه اخیر ایران انداخته است و مطالب ارزشمندی از صاحب نظران عرصه تئاتر پیرامون آسیب‌شناسی آموزش تئاتر در ایران معاصر در خود جا داده است که شامل نوشته‌هایی از: یدالله آقاعباسی، منصور خلج، صدرالدین زاهد، رضا فیاضی، صمد چینی‌فروشان، بهزاد خاکی‌نژاد، فرشته فرشاد، محمدرضا قلی‌پور می‌شود.
همچنین، بخشی از این مجموعه به نقد آثار ادبیات نمایشی اختصاص دارد که نقدی مفصل از صمد چینی‌فروشان بر کتاب «گفتاری پیرامون ادبیات دراماتیک» اثر دنی دیدرو با ترجمه پرویز احمدی‌نژاد و «سلامی دوباره به خسرو حکیم رابط» نیز نگاهی از محمدرضا قلی پور بر نمایشنامه «وقتی ماهی‌ها سنگ می‌شوند» نوشته این هنرمند را در بر می‌گیرد.
در «سرفصل» که همزمان با ۵ دی ماه، زادروز بهرام بیضایی و سالمرگ اکبر رادی عرضه می‌شود، بخش یادواره نصرت‌الله نویدی با دبیری ناصح کامگاری به زندگی هنری این درام‌نویس نامی فقید ایرانی پرداخته و مطالبی درباره ایشان به قلم ایرج امامی، آذر فخر، ناصر رحمانی‌نژاد و ناصح کامگاری جمع‌آوری شده است. افزون بر اینکه برای نخستین بار در شماره سوم کتاب آواژ، پاره‌ای از نمایشنامه «رزق» که از آثار شاخص این نمایشنامه‌نویس محسوب می‌شود، به چاپ رسیده است.
علاوه بر این، این شماره حاوی تصویرسازی‌هایی از دینا جادِری و نمایش‌نامه‌هایی از میثم مظفری، مهری عزیزمحمدی و محمدمهدی جاویدان به عنوان منتخبان بخش استعدادهای نمایش‌نامه‌نویسی کتاب آواژ است.
فرشته فرشاد، دبیر بخش استعدادهای نمایش‌نامه‌نویسی «کتاب آواژ» در این رابطه می‌افزاید:«طی فراخوان استعدادهای نمایش‌نامه‌نویسی کتاب آواژ، ۲۰۳ نمایش‌نامه به نشر آواژ ارسال شد. هیات انتخاب این رویداد پس از بررسی دقیق آثار، شش نمایش‌نامه را بر اساس ارزش‌های دراماتیک شایسته‌ی چاپ دانستند که بدون ترتیب اولویت، سه اثر در این شماره دوم به چاپ رسیدند و سه اثر هم در این شماره‌ کتاب آواژ ارائه می‌شوند. امید است این کوشش ما نتیجه‌بخش و برای این عزیزان و جریان ادبیات نمایشی نیک‌انجام باشد».
دبیری «کتاب آواژ» را محمدرضا قلی‌پور، نمایش‌نامه‌نویس،کارگردان تئاتر و مدیر انتشارات آواژ بر عهده دارد؛ در هر شماره از «کتاب آواژ»، موضوعاتی پیرامون هنر، مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند و صاحب‌نظران و بزرگان عرصه فرهنگ و هنر، به بیان دیدگاه خود در قالب یادداشت و مقاله با موضوع مطرح‌شده می پردازند.
علاوه بر عرضه نسخه چاپی این کتاب، در راستای حمایت از تئاتر و جریان ادبیات نمایشی، نسخه پی دی اف این شماره از کتاب آواژ هم به مانند شماره‌های پیشین آن، در سایت نشر آواژ به صورت رایگان در اختیار علاقمندان قرار گرفته است.

به مناسبت بیستمین سالگرد درگذشت اسلام‌شناس شهیر آلمانی، پروفسور آنه ماری شیمل، هفتصد و دوازدهمین شب از شب‌های بخارا به مروری بر شخصیت و آثار ارزشمند این دانشنمد فقید اختصاص یافته است. همچنین از دانشمند فقید دکتر حسن لاهوتی که در شناسایی پروفسور شیمل به جامعۀ ایرانی نقش بسزایی داشت، یاد خواهد شد. این نشست در ساعت چهار بعد از ظهر شنبه چهارم آذر ماه ۱۴۰۲ با سخنرانی دکتر شهین اعوانی، دکتر عبدالرحیم گواهی، دکتر سعید فیروزآبادی، راضیه رئیسی و علی دهباشی در پردیس تئاتر شهرزاد برگزار می‌شود.

هفتم آوریل سال ۱۹۲۲ میلادی، آنه ماری در خانواده‌ای متوسط و در محیطی آکنده از ادبیات و شعر به دنیا آمد. در زمستان سال ۱۹۲۹ هنگامی که هفت ساله بود، به سختی بیمار شد و مدتی را به دور از مدرسه در خانه ماند و خود را به خواندن کتاب‌های قصه مشغول کرد. در میان این کتاب‌ها، کتابی قدیمی مربوط به قصه‌هایی از سراسر جهان را بسیار دوست داشت. در یکی از قصه‌های این کتاب، حکیمی هندی در دمشق جوانی مسلمان را با عرفان آشنا می‌کند و او را به جهان رؤیاها در ته چاهی می‌کشاند. ته چاه، تابوت بزرگترین پادشاه دنیا روی تخته سنگی قرار داشت که بر آن نوشته بودند: «انسان‌ها در خوابند و آن هنگام که می‌میرند، بیدار می‌شوند»؛ عبارتی که بعدها بنا به وصیتش بر روی سنگ قبر او حک شد. این جمله، مسیر زندگی‌ شیمل را شکل داد و آینده او را با اسلام‌شناسی و عرفان اسلامی پیوند زد. شیمل فراگیری زبان عربی را از ۱۵ سالگی آغاز و یک جزء از قرآن را حفظ کرد. چند سال بعد زبان‌های فارسی، ترکی، فرانسوی، انگلیسی، اردو و سنسکریت را آموخت. پروفسور شیمل در سال ۱۳۸۱ خورشیدی، در مراسم بزرگداشتی که در دانشگاه تهران برای او برگزار شد حضور یافت و سخنرانی کرد که حاصل این همایش، بعدها در کتابی با عنوان «عرفان پلی میان فرهنگ‌ها» منتشر شد. کتاب افسانه‌های درۀ سند، تازه‌ترین اثری است که از او به فارسی ترجمه و منتشر شده است.
 
شب آنه ماری شیمل در ساعت چهار بعد از ظهر شنبه چهارم آذرماه ۱۴۰۲ در پردیس تئاتر شهرزاد برگزار می‌شود.

در حکم جداگانه‌ا‌ی از سوی محمد رحمانیان، دبیر دهمین دوره‌ی انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران، بهزاد صدیقی، به عنوان دبیر اجرایی این دوره انتخاب و معرفی شد.

به گزارش ستاد خبری دهمین دوره‌ی انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران، محمد رحمانیان بر اساس حکمی، بهزاد صدیقی را به عنوان دبیر اجرایی دهمین دوره‌ی انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران، انتخاب و معرفی کرد.

بر اساس این گزارش، محمد رحمانیان در حکم او نوشته ‌است: «با توجه به تجربیات ارجمند و معتبر جنابعالی در مدیریت و دبیری عرصه‌های فرهنگی، هنری و اجرایی و خدمات همیشگی و مؤثرتان در تئاتر ایران‌زمین، به موجب این حکم، جنابعالی به عنوان دبیر اجراییِ دَهمین دوره‌ی انتخابِ آثارِ برترِ ادبیاتِ نمایشیِ ایران منصوب می‌شوید. بدون تردید، حضور جنابعالی در پیشبرد اهداف این دوره‌ و نیز در هر چه باشکوه‌تر برگزارشدن این روی‌دادِ ملی‌فرهنگی، افتخارآفرین و مؤثر خواهد بود. بهروزی همیشگی جنابعالی را آرزومندم.»

 لازم به یادآوری است بهزاد صدیقی، نمایش‌نامه‌ نویس، کارگردان، پژوهشگر تئاتر و سینما و استاد دانشگاه، از دوره‌های دوم تا نهم انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران، به عنوان عضو شورای سیاست‌گذاری، دبیر اجرایی و در دو دوره نیز به عنوان دبیر این رویداد ملی فرهنگی بوده و هم اکنون نیز عضو هیئت مدیره و سخنگوی کانون نمایشنامه‌ نویسان و مترجمان تئاتر ایران است.

دهمین دوره‌ی انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران به دبیری محمد رحمانیان در سه بخش نمایشنامه‌های تألیفی، اقتباسی و ترجمه، توسط کانون نمایشنامه‌ نویسان و مترجمان تئاتر ایران در دی ماه ۱۴۰۲ برگزار خواهد شد.

فرهنگستان زبان و ادب فارسی برای نخستین بار بیش از یکصد دست نوشته از شعرهای نیما یوشیج را منتشر کرد.

به گزارش روابط عمومی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مجموعه‌ای از دست‌نوشته‌های نیما یوشیج در فرهنگستان زبان و ادب فارسی نگهداری می‌شود. این اسناد را شراگیم یوشیج، فرزند نیما و به نمایندگی از وارثان نیما، در تاریخ بیست و سوم آبان ۱۳۷۳ به فرهنگستان واگذار کرده است. در پی بازخوانی و تصحیح برخی از این دست‌نوشته‌ها، تاکنون دو کتاب از مجموعۀ شعرهای منتشرنشدۀ نیما در انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی چاپ و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است:

- صد سال دگر، به تصحیح سعید رضوانی و مهدی علیایی مقدم، چ نخست: ۱۳۹۷، ۲۶۲ صفحه

- نوای کاروان، به تصحیح سعید رضوانی، چاپ نخست: ۱۳۹۷، ۲۵۴ صفحه

اکنون نیز دکتر مهدی علیایی مقدم، پژوهشگر فرهنگستان زبان و ادب فارسی مشغول بازخوانی نسخۀ دست‌نویس دیگر شعرها و یادداشت‌های منتشر نشدۀ نیماست. امروز بیست و یکم آبان ۱۴۰۲ و به مناسبت زادروز نیما یوشیج، بخشی از دست‌نویس‌های دفتر صد سال دگر که کار بازخوانی و تصحیح آن‌ها به پایان رسیده است، برای آگاهی دوست‌داران آثار نیما در وبگاه فرهنگستان زبان و ادب فارسی منتشر می‌شود.

امیدواریم با پایان گرفتن طرح بازخوانی شعرهای منتشرنشدۀ نیما و بازنگری در دو کتاب یادشده، مجموعۀ شعرهای منتشر نشدۀ نیما تدوین و چاپ شود و در نمایشگاه کتاب سال آینده منتشر شود و نسخۀ دست‌نویس همۀ شعرهای نیما نیز در دسترس پژوهشگران قرار گیرد.

محمدرضا قلی‌پور مدیر انتشارات آواژ در آستانه یکم شهریور زادروز نصرت الله نویدی نمایشنامه‌نویس سال‌های دور ایران، از در مرحله انتشار قرار گرفتن شماره سوم کتاب آواژ با هدف یادکردی از این هنرمند فقید خبر داد.

به گزارش مشاور رسانه انتشارات آواژ، محمدرضا قلی‌پور در سخنان ابتدایی عنوان کرد: کتاب آواژ ۳ در این شماره با عنوان «سرفصل» نگاهی بر وضع و حال آموزش تئاتر در پنج دهه اخیر ایران انداخته است و مطالب ارزشمندی از صاحب نظران عرصه تئاتر پیرامون آسیب شناسی آموزش تئاتر در ایران معاصر در خود جا داده است. همچنین بخشی از این مجموعه به نقد آثار ادبیات نمایشی اختصاص دارد. سه نمایشنامه برگزیده از مسابقه استعدادیابی نمایشنامه نویسی آواژ نیز در این شماره قرار دارد.
این نویسنده افزود: شماره سوم کتاب آواژ در بخش یادواره نصرت الله نویدی با دبیری ناصح کامگاری به زندگی هنری این درام‌نویس نامی درگذشته پرداخته و مطالبی را درباره ایشان به قلم ایرج امامی، آذر فخر، ناصر رحمانی نژاد و ناصح کامگاری ارائه کرده است و برای نخستین بار پاره‌ای از نمایشنامه «رزق» که از آثار شاخص نویدی است را در اختیار مخاطبان قرار داده است.

این هنرمند در انتها گفت: شماره سوم کتاب آواژ با اخذ مجوزهای لازم در مرحله انتشار قرار گرفته است و به زودی، در دسترس خوانندگان قرار می‌گیرد. توضیحات تکمیلی درباره نحوه توزیع مجله در اخبار بعدی به اطلاع عموم خواهد رسید.

دبیری «کتاب آواژ» را محمدرضا قلی‌پور، نمایش‌نامه‌نویس،کارگردان تئاتر و مدیر انتشارات آواژ بر عهده دارد. در هر شماره از «کتاب آواژ»، موضوعاتی پیرامون هنر، مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند و صاحب‌نظران و بزرگان عرصه فرهنگ و هنر، به بیان دیدگاه خود در قالب یادداشت و مقاله با موضوع مطرح‌شده می پردازند

کتاب «۲۸/۲/۱۸»» شامل مجموعه‌نمایش‌نامه‌های زنده‌یاد «عزت‌الله مهرآوران» توسط نشر «آواژ» به چاپ رسید.

به گزارش روابط‌عمومی این رویداد،کتاب «۱٨/۲۸/۲» که دربرگیرنده‌ی مجموعه‌نمایش‌نامه‌های زنده‌یاد «عزت‌الله مهرآوران» ـ نمایش‌نامه‌نویس و بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون ـ است، از سوی نشر «آواژ» منتشر شد. ویراستاری این کتاب را شاهین غمگسار و فرشته فرشاد بر عهده داشته‌اند.

کتاب «۲۸/۲/۱۸» یا «هجده/ دو/ بیست‌وهشت» مجموعه‌نمایشنامه‌های هنرمند معاصر ایران، عزت‌الله مهرآوران، است که عنوان کتاب، از تاریخ تولد این هنرمندِ درگذشته گرفته شده. این برای نخستین‌بار است که مجموعه‌ای کامل از نمایش‌نامه‌های مهرآوران به همت نشر آواژ به چاپ می‌رسد.

محمدرضا قلی‌پور (مدیر نشر آواژ و نویسنده و کارگردان تئاتر) در بخشی از پیش‌گفتار کتاب آورده:«این مجموعه شامل نمایش‌نامه‌هایی است که از سال‌ها دور پدید آمده‌اند و رسیده‌اند تا همان حوالی که خالق‌اش از این دنیا رفت که رفت. برخی بازنوشته شده‌اند و برخی نه. همگی حال‌وهوایی دارند ویژه خودشان و گویی روحی در آنهاست که ردش می‌رسد به مردی متولد ١٨ اردیبهشت ١٣٢٨ در مسجد سلیمان. مردی شوخ و لبخندین. همه را رفیق‌بودن آسان نیست، ولی او بلد بود. به وقتِ بودنش «ابریشم‌بانو» را به سرانجام رساندیم و دلش رفت.کاش چاپ این مجموعه که از خواسته‌های همیشگی‌اش بود، زودتر اتفاق می‌افتاد».

همچنین از فرشته فرشاد یادداشت کوتاهی در این مجموعه منتشر شده که در مقدمه‌ی آن آمده:«تو را در راه‌پله تئاترشهر می‌بینم. صدایت می‌کنم. می‌ایستی.گپ می‌زنیم. برایم مقدمه می‌نویسی و من آغاز می‌شوم به معرفتی که همه از تو نشأت می‌گیرد. دوستی ما مدت‌دار می‌شود. طبع شیرین و دلشنین و صدای گیرایت معمولاً زمان را از من می‌گیرد، می‌دهد به عمری که بر باد می‌رود و رو برمی‌گردانم، می‌بینم نیستی. نشان به آن نشان که روز رفتنت آفتاب در شرق غروب کرد، چون تو دیگر نبودی. رفته بودی تا خورشید را آرام کنی و برای من و خویش چشمانی آرزو کردی که چراغ‌ها و نشانه‌ها را در ظلمات‌مان ببیند و رفتی...».

در این کتاب، ۱۴ نمایش‌نامه به قلم عزت‌الله مهرآوران گنجانده شده که عبارتند از: مروارید (۱۳۵۱)، خطر مجسمه عبید جدی است (۱۳۵۳)، طومار حیرت به خط غبار (۱۳۵۳)، لال بهیگ (عروس گنگ) (۱۳۵۳)، غربت (۱۳۶۱)، هنرپیشه‌ی هملت (۱۳۸۰)، لیدی‌مکبث من (۱۳۸۳)، رکاب، نفت و شقایق، این عروسک (۱۳۹۶)،کپر، من برای جنگ آرشه نمی‌کشم (۱۳۹۸)، من دوربین عکاسی، در گنبد صندلی.

طراحی جلد این کتاب را هژیر مهرآوران (فرزند عزت‌الله مهرآوران) انجام داده و در پشت جلد، متن کوتاهی به خط و قلم زنده‌یاد مهرآوران آمده که از این قرار است:«باور کن گرامی، این هم گونه‌ای از زیستن است. تو کجایی عزیزجانم؟».

عزت‌الله مهرآوران، روز ۱۸ اردیبهشت ۱۳۲۸ به دنیا آمد و در ۱۶ مهرماه ۱۴۰۰ درگذشت. او بازیگر و نمایش‌نامه‌نویسی ایرانی و دارای نشان درجه‌یک هنری از سوی وزارت علوم و وزارت فرهنگ بود. مهرآوران در کلاس ششم دبستان درس می‌خواند که از او خواسته شد در نمایشی مدرسه‌ای نقش پسری یتیم را بازی بکند. او با همین نمایش پا به صحنه بازیگری نمایش گذاشت. تمرین نمایش‌نامه‌نویسی او نیز از دوره دبستان آغاز شد. مهرآوران،که دانش‌آموخته رشته تئاتر از دانشگاه خوزستان بود، فعالیت حرفه‌ای خود را در سینما با فیلم «می‌فروش» (۱۳۵۳) به کارگردانی «ولی محمدی» آغاز کرد و سپس در فیلم‌هایی مانند «آژانس شیشه‌ای»،«مرد عوضی» و «خوابم می‌آد» به ایفای نقش پرداخت. این هنرمند محبوب و نام‌دار، با آثارش در چند دوره جشنواره تئاتر فجر حضور داشت که از آن میان می‌توان به جشنواره فجر سال ۱۳۷۰ اشاره کرد. در این دوره، مهرآوران نمایش «مال‌کنون» را به صورت مشترک با مریم معترف و در کنار آثاری مثل «سایه ماه» به کارگردانی انوشیروان ارجمند،«مرگ یزدگرد» به نویسندگی بهرام بیضایی و کارگردانی گلاب آدینه،«دل‌دار» به نویسندگی و کارگردانی حسین نوری و «واقعه‌خوانی جهاز جادو» به نویسندگی محمد چرمشیر و کارگردانی آتیلا پسیانی روی صحنه برد.

در نمایش‌نامه‌ای از کتاب «۲۸/۲/۱۸» می‌خوانید:

«اینجا بیمارستان اعصاب و روان است. بیماران قرص و داروهاشان را خورده‌اند و خوابیده‌اند. تنها سهراب بیدار است تا فرصتی به دست بیاورد و خود را به سالن کنفرانس برساند و روی صحنه‌اش هملت بازی کند؛کاری که در این مدت بارها انجام داده است.کسی نمی‌داند یا می‌داند و به روی خود نمی‌آورد، اِلا پرستار که او را همراهی می‌کند. فضا تاریک است. سکوت. صدای باز و بسته‌شدن در،گوش‌خراش شنیده می‌شود و تیغه نوری شتابان می‌آید و می‌رود. چندی در سکون و سکوت می‌گذرد. سپس برخورد کسی با شی‌ای فضای ساکت را می‌شکند. بی‌تردید سهراب است که در پی کلید برق می‌گردد و نمی‌یابد یا تعمداً پیدایش نمی‌کند تا لحظاتی دوتایی سرخوش، ادای هملت و نگهبان را نمایش دهد.

هملت: کیستی؟

نگهبان: (صدایش را کلفت می‌کند.) اِهه! من کیستم؟! تو کیستی؟

هملت: زنده‌باد من.

در همین موقع در باز و بسته می‌شود. تیغه نوری شتابان می‌آید و می‌رود. بی‌تردید پرستار است که خود را پشت صحنه پنهان کرده است. همان لحظه‌ای که سهراب در انتظارش کلید برق را پیدا نکرد

هملت: ببینم. باز اون چیز، شبح، امشب هم ظاهر شد؟

پرستار (صدایش را کلفت می‌کند): هیس! ساکت. وای خدای من. دوباره داره از اون‌جا می‌آد. آره خودشه. چه صلابتِ وحشتناکی.

هملت: درست به همان هیئت شاه مقتول.

پرستار: آره دیگه، خیلی شباهت به شاه تازه درگذشته داره. خدا بیامرزدش. چه شاهی بود هملت بزرگ.

هملت: پدرم، آه.

پرستار: خب دیگه، حالا بگو تو کیستی؟

هملت: دِ،گفتم زنده‌باد من.

پرستار: خیلی احمقی. جُرمتو سنگین‌تر نکن. بگو زنده‌باد شاه.

هملت: خیلی احمقی. شاه که مرده.

پرستار: پس تو کیستی؟

هملت: من هملت هستم.

گفتنی است کتاب«۲۸/۲/۱۸» به قلم «عزت‌الله مهرآوران»، در ۳۲۸ صفحه توسط نشر آواژ منتشر شده است.

نکوداشت سالروز پایان سرایش شاهنامه در خانه نمایش دا برگزار شد.

به گزارش روابط‌عمومی خانه نمایش دا، نکوداشت سالروز پایان سرایش شاهنامه، بعد از ظهر روز جمعه، ۲۶ اسفند ماه سال جاری همزمان با زمان تاریخی پایان سرایش شاهنامه از سوی حکیم فردوسی در خانه نمایش دا برگزار شد.
بهروز غریب‌پور نویسنده، کارگردان و پژوهشگر حوزه تئاتر و کامران کشیری کارشناس زبانشناسی و مردم‌شناسی سخنرانانی بودند که راجع به شاهنامه و نقش و جایگاه آن در جامعه ایران سخن گفتند.
بهروز غریب‌پور در سخنانی درباره عدل در شاهنامه عنوان کرد: آن چیزی که در شاهنامه و برای فردوسی مهم است، عدل است. عدلی که در آفریدن شخصیت‌ها وجود دارد. ما یک تحلیلی درباره فئودور داستایوفسکی داریم که می‌گوید یکی از بزرگترین خدمات داستایوفسکی این است که شخصیت‌هایش برده نیستند یعنی هر چه که نویسنده بگوید انجام نمی‌دهند بلکه آنها دارای ذات جدا از مولف هستند. در دستگاه افراسیاب پیران ایزد را می‌بینید که یک انسان هوشمند، خلاق و خردمند است.
وی افزود: فردوسی به جهان سیاه و سفید نگاه نمی‌کند و افراسیاب را تبدیل به یک غول بی شاخ و دم نمی‌کند. برای او صفات ارزشمند هم می‌آورد. درباره سودابه هم فوق‌العاده درست عمل می‌کند یعنی آفریدن شخصیت‌هایی که هم بتوانند هوشمند باشند و هم بتوانند به موقع اعمال بد انجام بدهند؛ شخصیت‌های دنیای واقعی دراماتیک.  
این پژوهشگر راجع به یکتاپرستی در اثر فردوسی گفت: مشکل فردوسی با شخصیت جمشید این است که از یکتاپرستی عدول می‌کند. خیلی از مذهبی‌ها می گفتند شاهنامه الگوی شاه پرستی است در حالیکه اصلا نمی‌دانستند شاه چیست و اصلا نمی‌دانستند که اگر ما یک کتاب بزرگ در یکتاپرستی داشته باشیم، شاهنامه است. یکی از شاگردان فردوسی، خیام است که فقط راجع به هستی و نیستی صحبت می‌کند.
او در سخنان پایانی راجع به نقش موسیقی کلام در شاهنامه تصریح کرد: امروزین کردن فردوسی و شاهنامه در تعدیل کردن و کاهش داستان و زبانش نیست. اشتباهی که همه دراماتیزهای ایرانی کردند، این است که متوجه نشدند شاهنامه بدون موسیقی نمی شود به همین دلیل من ادعا کردم و روی این ادعا هم پافشاری می‌کنم که قطعا آیندگان هم به آن پی می‌برند که رستم و سهراب به نثر بسیار غلط است. اسفندیار به نثر بسیار غلط است. چطور می‌توانید حتی کوچک‌ترین و ضعیف ترین مصراع فردوسی را به نثر تبدیل کنید در صورتی که موسیقی در آن جریان دارد؟ «از خون جوانان وطن لاله دمیده» را به نثر تبدیل کنید، روی مخاطب اثر نمی‌گذارد. برای این من اسم آن تالار را «فردوسی» گذاشتم چون نخستین لیبرتونویس و نخستین فیلمنامه‌نویس ایرانی است و بالاتر از هومر و ویلیام شکسپیر قرار دارد ولی ما قدرش را ندانستیم.

همچنین، پخش کلیپی از سخنان بهرام بیضایی درباره شاهنامه و نقش اسطوره‌ای از دیگر بخش‌های این برنامه بود.
در ادامه، طاهره بهرامی نقال و شاهنامه‌خوان به نقالی یکی از داستان‌های شاهنامه پرداخت.

در انتها، با همکاری کارگاه اشتراک خانه نمایش دا به سرپرستی و طراحی مهدی رضایی، سه نمایش در قالب تحقیق_ اجرا روی صحنه رفت که هر یک به ترتیب، به رابطه بین زن و مرد در شخصیت‌های رودابه و زال، تهمینه و رستم و گردآفرید و سهراب، بررسی دیوهای شاهنامه و بررسی داستان ضحاک از سلطه تا سقوط می‌پرداختند.
رویداد نکوداشت سالروز پایان سرایش شاهنامه در راستای توجه خانه نمایش دا به رویدادهای آیینی سنتی و اسطوره‌محور همانند برنامه‌های مشابه در چند سال گذشته برگزار شده است.

چاپ دوم نمایش‌نامه‌ی آتمن نوشته‌ی بهزاد صدیقی به تازگی توسط نشر عنوان منتشر شد. 

به گزارش روابط عمومی مؤسسه‌ی افرامانا، کتاب نمایش‌نامه‌ی آتمن با ویراستاری پریسا سعید زاده، در ۴۳ صفحه‌ی قطع پالتویی به قیمت ۳۰۰۰۰۰ ریال و با شمارگان ۲۰۰ نسخه در دی ماه جاری توسط نشر عنوان به بازار کتاب راه یافت.  

براساس این گزارش، نمایش‌نامه‌ی آتمن که اقتباسی از داستان جروم دیوید سالینجر است با چهار شخصیت در چهار صحنه نوشته شده و پیش از این نیز با استقبال علاقه‌مندان ادبیات نمایشی و نیز منتقدان تئاتر رو به رو شده بود. همایون علی‌آبادی، رامین فناییان، مصطفی محمودی علی‌رضا نراقی و ... از جمله منتقدانی هستند که پیش از انتشار مجدد آن به نقد مکتوب و شنیداری این اثر در مطبوعات و رسانه‌های جمعی پرداخته بودند.  

همایون علی‌آبادی در یادداشتی که بر این نمایش‌نامه نوشته و منتشر کرده بود، معتقد است: «برای من آن‌چه مهم است درهم‌آمیزی ماهرانه‌ی شرق و غرب در این اثر است که با قلم درام‌نویس ما بافتار و ساختاری زیبا یافته است. حتی رستورانی هم که بازی‌گران مجموعه‌ای از کارهای‌شان را آنجا بازی می‌کنند، چیزی است برگرفته از نوعی بودیسم شرقی... آری بازی‌نامه‌های بهزاد صدیقی متون اجرا هستند. از همین رو هنگام بازخوانی دریچه‌ی ذهن را به روی صحنه باز می‌کنند و ماحصل آن‌چه دیده و شنیده می‌شود، تئاتریکالیته است و صحنه.»

رامین فناییان در بخشی از نقد منتشرشده‌ی خود درباره‌ی این اثر در روزنامه‌ی شرق چنین نوشته بود: « کوشش بهزاد صدیقی به عنوان نویسنده از این منظر قابل تأمل است که نمایش‌نامه‌ی آتمن بوی شعارزدگی در باب فلسفه و دین نمی‌دهد و با یک روایت ساده و سرراست، به مقصود می‌رسد... نمایش‌نامه‌ی آتمن به لحاظ شکلی، همه‌ی نکات حرفه‌ای را رعایت می‌کند و با تکیه بر عناصر نمایش‌نامه‌نویسی، موقعیت نمایشی ایجاد می‌کند. نویسنده شخصیت‌ها را در جای خود به درستی معرفی می‌کند و به منظور بسط آن‌ها و فضاسازی و روایت، دیالوگ‌ها کارایی خوبی دارند.»

در پایان این گزارش یادآور می‌شود صدیقی برای انتشار مجدد نمایش‌نامه‌ی آتمن، این اثر را پس از بازنویسی در اردی‌بهشت‌ماه سال ۱۳۹۹، به نشر عنوان سپرد و اکنون چاپ دوم این کتاب، چاپ نخست نشر عنوان محسوب می‌شود.  

لازم به یادآوری است پیش از این، چاپ نخست این کتاب توسط نشر بوتیمار و هم‌چنین در شماره‌ی ۱۱ و ۱۲ فصل‌نامه‌ی نمایش‌نامه در سال ۱۳۹۵ منتشر شده بود.

روابط عمومی مؤسسه‌ی افرامانا

دبیرخانه‌ جایزه‌ کتاب سال شعر ایران به انتخاب «خبرنگاران» فراخوان بخش ویژه شاعران بدون کتاب هفدهمین دوره را با گرامیداشت یاد «علی مشکات»، از نامزدهای ادوار این بخش از جایزه که چند هفته پیش از دنیا رفت، منتشر کرد.

همزمان با انتشار فراخوان این بخش که پذیرای مقاله‌های  بخش جنبی با موضوع شعر انتقادی و اعتراضی نیز خواهد بود، همچنین مهلت شرکت در بخش کتاب سال جایزه نیز تمدید شد.

 هفدهمین دوره‌ی جایزه‌ی کتاب سال شعر ایران به انتخاب «خبرنگاران»، همچون دوره‌های گذشته، در سه بخش اصلی «کتاب سال»، «ویژه» (شاعران بدون کتاب شعر) و «تجلیل» (از یک عمر فعالیت شعری)، با داوری جمعی از شاعران خبرنگار و فعال رسانه‌ در حوزه فرهنگ و ادبیات، برگزار می‌شود. در این دوره اما بخش جنبی «پژوهش درباره شعر» نیز به جایزه اضافه شده است؛ این دوره با موضوع: «شعر انتقادی و اعتراضی».

دبیرخانه‌ی این دوره از جایزه‌ی کتاب سال شعر خبرنگاران، با دبیری علیرضا بهرامی، از شاعران مایل به شرکت در بخش ویژه که برای کشف استعدادهای شعری برگزار می‌شود، یعنی آن دسته از شاعرانی که در هر سنی، تاکنون مجموعه‌ی شعر در ایران منتشر نکرده‌اند، دعوت کرده که آثار خود را با توجه به شرایط زیر - تنها - از طریق سامانه «واشه» و نه پرینت‌شده – برای شرکت در این رقابت بفرستند:

  - شرکت‌کنندگان در این بخش نباید تاکنون (چه در سال‌های گذشته و چه در سال جاری) کتاب مجموعه‌ی شعر در ایران منتشر کرده یا در نوبت نشر داشته باشند.

- شرکت علاقه‌مندانی که قبلا کتابی غیر از "مجموعه شعر" منتشر کرده‌اند، یا در دست انتشار دارند، در این بخش، منعی ندارد.

- مجموعه‌ی شعرها باید به زبان فارسی باشد.

- تعداد شعرها دست‌کم بین ‌۴۰تا‌۵۰ قطعه بوده، یا تعداد صفحه‌های مجموعه‌ی شعرها دست‌کم بین ۸۰تا‌۱۰۰ صفحه باشد.

- شعرها همگی در قالب یک فایل وُرد (قلم بی‌میترا دوازده) باشد. از فرستادن اثر در قالب فایل پی‌دی‌اف یا پرینت کاغذی از طریق پُست، جدا پرهیز شود.

- در این بخش از جایزه شعر خبرنگاران، تنها آثاری در گردونه‌ی رقابت قرار داده می‌شوند که کلیه‌ی ویژگی‌های بالا را رعایت کرده باشند.

- حضور در این بخش برای تمامی شاعران فارسی‌زبان داخل و خارج کشور، با هر ملیتی، آزاد است.

- گزیده آثار برگزیدگان این بخش، در کتاب سالیانه این جایزه، منتشر خواهد شد و در صورت تمایل ناشران برای انتشار آثار برگزیدگان این بخش به‌صورت مجزا، دبیرخانه جایزه با ایشان همه‌گونه همکاری را خواهد داشت.

در این بخش، علاقه‌مندان تا ۳۰بهمن‌‌ماه ۱۴۰۱ فرصت دارند که فایل وُرد شعرهای خود را در نشانی پنل جشنواره در سامانه‌ی «واشه» (سامانه‌ی مدیریت جشنواره‌ها و رویدادهای ایران - سمجرا) به‌صورت الکترونیکی بارگذاری کنند.

www.vasheh.ir

علاقه‌مندان به شرکت در بخش «پژوهش درباره شعر» نیز مقاله‌های خود را با موضوع شعر انتقادی و اعتراضی در ایران از مشروطه تا کنون یا شعر انتقادی و اعتراضی در جهان، از همین طریق می‌توانند بارگذاری کنند.

دبیرخانه جایزه کتاب سال شعر ایران به انتخاب «خبرنگاران» در فراخوان هفدهمین دوره خود، یاد «علی مشکات» (نامزد بخش ویژه در چهاردهمین دوره جایزه) را گرامی داشته است. این شاعر و نویسنده اهل افغانستان، چند هفته پیش بر اثر ایست قلبی در شهر قم از دنیا رفت.

همچنین همزمان با انتشار فراخوان این بخش اعلام شد که مهلت فرستادن کتاب برای بخش انتخاب کتاب سال جایزه تا ۱۶بهمن ۱۴۰۱ تمدید شده است.

 دبیرخانه‌ی جایزه‌ی کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران پیش‌تر از شاعران و ناشرانی که در سال ۱۴۰۰ مجموعه شعر منتشر کرده‌اند، دعوت کرده بود تا با توجه به این شرایط، در بخش کتاب سال جایزه شرکت کنند:

- کتاب در سال ۱۴۰۰ منتشر و در شناسنامه‌ی آن درج شده باشد.

- چاپ اول و به زبان فارسی در ایران منتشر شده باشد.

- برگزیده‌ اشعار یا مجموعه‌ی گروهی نباشد.

علاقه‌مندان به شرکت در این بخش، باید پنج نسخه از اثر خود را تا ۱۶ بهمن‌ماه ۱۴۰۱ به نشانی تهران - صندوق پستی۱۳۳۵۵۱۸۷ - دبیرخانه‌ی جایزه‌ی کتاب سال شعر «خبرنگاران»، بفرستند.

علاقه‌مندان به شرکت در بخش «پژوهش درباره شعر» نیز بدون هیچ‌گونه محدودیت در زمان انتشار اثر، کتاب پژوهشی با موضوع شعر انتقادی و اعتراضی در ایران از مشروطه تا کنون یا شعر انتقادی و اعتراضی در جهان را در پنج نسخه به نشانی صندوق پستی یادشده می‌توانند بفرستند.

در دوره شانزدهم این جایزه، کتاب «ده و ده دقیقه و سی ثانیه» اثر کیانوش خانمحمدی در بخش کتاب سال و نیز «علیرضا طبایی» در بخش یک عمر دستاورد شعری، برگزیده شدند. محبوبه راد، ثنا نصاری، جواد مزنگی و سبحان زنگی نیز برگزیدگان بخش ویژه شاعران بدون کتاب این دوره از جایزه بودند.

نمایشنامه «تباه» نوشته لین ناتیج و ترجمه سعید قاسمی از انتشارات مانیاهنر در ۱۸۳ صفحه منتشر شد. کتاب نمایشنامه «تباه» به نویسندگی لین ناتیج و ترجمه سعید قاسمی از انتشارات مانیاهنر منتشر و راهی بازار کتاب شده است.

لین ناتیج (متولد ۲ نوامبر ۱۹۶۴) یک نمایشنامه‌نویس آمریکایی است که آثار او معمولاً درباره مردم حاشیه‌ای است. ناتیج استاد نمایشنامه‌نویسی در دانشگاه کلمبیاست. او اولین (و همچنان تنها) زنی است که جایزه پولیتزر نمایشنامه را دوبار برای کتاب‌های «تباه» و «عرق» در سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۷ برده است. مشهورترین آثار او  «تباه»، «عرق»، «پوشاک صمیمی و به‌هرحال»، «ورا استارک را ملاقات کن» و... هستند. سعید قاسمی مترجم کتاب «تباه»، دارای مدرک کارشناسی ارشد ادبیات نمایشی از دانشگاه سوره تهران است.

او تابه‌حال آثاری در حوزه نمایش‌نامه‌نویسی، فیلم‌نامه‌نویسی مانند «صندلی لهستانی، گرامافون و زندگی شیرین»، «هیچ‌کس در خانه منتظر من نیست»، «هیچ‌کس مثل تو مال اینجا نیست»، «در آغوش آدم برفی»، «مسافر»، «عروس مرده من»، «پیله»، «تکیه‌بر باد»، «پرتره»، «آذر»، «حلقه»، «رقص‌های باران»، ترجمه «کلوئکا» و همین‌طور فیلم‌های کوتاه «کافی‌شاپ»، «نمایش دوم» «بعد از نیمه‌شب» و مستند «همسفر» را خلق کرده است.

در پشت جلد این کتاب آمده است:

«سلیما: یکی از سربازها با پاش من رو روی زمین نگه داشت. مثل یه گاو گنده سنگین بود. پوتین‌هاش جوری ترک‌خورده بود و تغییر شکل داده بود که انگار چند هفته زیر بارون رها شده بود. پوتین‌هاش به سینه‌ام فشار می‌آورد و ترک‌های روی چرم شکل ذرت خشک‌شده داشت. پاهاش خیلی سنگین بود. وسط تمام اون اتفاق‌ها این تنها چیزی بود که تونستم ببینم... من رو گرفتن، بچه‌ام گریه می‌کرد. بچه خوبی بود. بئاتریس هیچ‌وقت گریه نمی‌کرد. اما اون داشت گریه می‌کرد. جیغ می‌زد گفتم: (هیس)، درست بعدش (چشم‌هایش را می‌بندد) سربازی یا پوتین رو سرش کوبید و اون ساکت شد.

سکوت سلیما راحت شده است.

بقیه کجا بودن؟ بقیه کجا بودن؟

سوفی سلیما را در آغوش می‌گیرد.

سوفی: آروم باش، نفس بکش

سلیما: باهاشون جنگیدم!

سوفی: می‌دونم.»

نمایشنامه «تباه» در ۱۸۳ صفحه با قطع رقعی از انتشارات مانیاهنر منتشر شده است.

مهلت ارسال آثار به دومین فصل‌وارد فرهنگی و هنری به دبیری عبدالله مرتضوی مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان‌های تهران تا ۱۵ آبان تمدید شد.

دبیرخانه دومین فصل‌واره فرهنگی و هنری ایثار اعلام کرد مهلت ارسال آثار بخش‌های مختلف این فصل‌واره تا ۱۵ آبان تمدید شد. 

دومین فصل‌واره فرهنگی و هنری ایثار به دبیری عبدالله مرتضوی مدیرکل بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان‌های استان تهران که در فصل پاییز سال جاری برگزار می‌شود دارای بخش‌های سرود، نماهنگ، تئاتر خیابانی و صحنه‌ای، قصه‌گویی، موشن‌گرافی، کمیک‌موشن، انیمیشن، طراحی پوستر و عکس است.

«ایثار و ایثارگری در طول تاریخ ایران»، «شهدا و جانبازان و آزادگان دفاع مقدس»، «شهدای مدافع حرم ، مدافع امنیت و ...»، «ایثار و شهادت در فرهنگ عاشورایی و رضوی»، «ایثار روستاییان و عشایر کشور»، «ایثار کادر درمان، آتش‌نشان‌ها»، «ایثار در قرآن کریم»، «شهدای مسجد» و «ایثار اجتماعی» موضوعات این دوره از فصل‌واره هستند.

علاقه‌مندان برای ارسال آثار خود می‌توانند از طریق دبیرخانه فصل‌واره به نشانی خیابان شهید رجایی، قبل از بزرگراه آزادگان، مسجد حضرت ولی‌الله اعظم (عج)، بنیاد شهید و امور ایثارگران شهرستان‌های استان تهران، طبقه دوم و شماره‌ تماس‌های‌ ۵۴۱۳۲۲۰۱ -۰۲۱ و پیام‌رسان‌های بله و ایتا ۰۹۳۰۱۸۰۲۵۷۸ اقدام نمایند. همچنین ارسال آثار از طریق نشانی اینترنتی c.p.issar@gmail.com نیز امکانپذیر است.

مجموعه ای از بهترین داستان‌های اریش کستنر با عنوان روزهای تکراری به انتخاب و ترجمه حمزه علی‌محمدی برای اولین بار در کشور منتشر شد. روزهای تکراری نام مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه اریش کستنر نویسنده آلمانی زبان است که با ترجمه حمزه  علی‌محمدی و به همت نشر دیبایه روانه بازار کتاب شده است.

این مجموعه که شامل ١۴ داستان برگزیده از پنج کتاب اریش کستنر است با انتخاب مترجم اثر برای اولین بار به زبان فارسی برگردانده و منتشر شده ، اریش کستنر را که اغلب دوست داران ادبیات به عنوان نویسنده کودک و نوجوان می شناسند در این مجموعه با گونه ای دیگر از نوشتار او که برای بزرگسالان است آشنا می شوند

روزهای تکراری بهترین داستانهای این نویسنده بزرگ از پنج کتاب مختلف او با انتخاب حمزه علی محمدی مترجم اثر در تیراژ ١١٠٠ جلد توسط نشر دیبایه به چاپ رسیده. اریش کستنر به سال ۱۸۹۹ در شهر درسدن آلمان به دنیا آمد و به سال ۱۹۷۴ در مونیخ چشم از جهان فرو بست ؛ از آثار او که به فارسی منتشر شده اند می توان به کتابهای امیل و کاراگاهان ، سه مرد در برف و کلاس پرنده اشاره کرد .

دومین دوره‌ی کارگاه نوشتن برای صحنه و نخستین دوره‌ی کارگاه شیوه‌ی فنی نمایش‌نامه‌خوانی با حضور بهزاد صدیقی، نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان و استاد دانشگاه برگزار می‌شود.

به گزارش روابط عمومی مؤسسه‌ی افرامانا، در دومین دوره‌ی کارگاه نوشتن برای صحنه و نخستین دوره‌ی کارگاه شیوه‌ی فنی نمایش‌نامه‌خوانی که قرار است از نیمه‌ی دوم شهریور ماه برگزار شود، در دو ترم مقدماتی و پیش‌رفته به دو صورت حضوری و مجازی توسط این نمایش‌نامه‌نویس و کارگردان تئاتر به هنرجویان و علاقه‌مندان نمایش‌نامه‌نویسی و بازی‌گری آموزش داده می‌شود.

بهزاد صدیقی در خصوص این دو کارگاه (نوشتن برای صحنه و شیوه‌ی فنی نمایش‌نامه‌خوانی) به روابط عمومی مؤسسه‌ی افرامانا گفت: در دوره‌ی دوم کارگاه نوشتن برای صحنه، هنرجویان و علاقه‌مندان نمایش‌نامه‌نویسی، اصول نمایش‌نامه‌نویسی را در ده جلسه می‌آموزند و هنرجویانی که در پایان ترم بتوانند نمایش‌نامه‌ی کوتاهی را بر اساس این اصول به نگارش درآورند به دوره‌ی پیش‌رفته این کارگاه راه می‌یابند. هم‌چنین در نخستین دوره‌ی کارگاه شیوه‌ی فنی نمایش‌نامه‌خوانی مباحثی هم‌چون چگونگی خوانش صحیح و دقیق متن، صداسازی، تغییرات و ضرورت های آن، شخصیت‌بخشی صدا، عناصر فضا ساز، صحنه‌خوانی، شیوه‌ها و تکنیک‌هایی برای نمایش‌نامه‌خوانی و ... را فرا می‌گیرند.

بر اساس این گزارش، هنرجویان و علاقه‌مندان نمایش‌نامه‌نویسی و بازی‌گری برای ثبتِ نام می‌توانند از دوم تا شانزدهم شهریورماه ۱۴۰۱ با شماره تلفن ۰۹۹۳۱۳۱۱۷۶۹ تماس بگیرند. بدیهی ا‌ست نظر به محدودیت‌ در ظرفیت هر دو کارگاه، اولویت با کسانی‌ است که زودتر مراحل ثبتِ ‌نام خود را تکمیل کرده باشند.

روابط عمومی مؤسسه‌ی افرامانا

علیرضا طبایی، کیانوش خانمحمدی و محبوبه راد برگزیده جایزه خبرنگاران شدند.

این جایزه که به‌دلیل شیوع ویروس جدید کرونا در دو سال گذشته آیین پایانی نداشت یا به صورت برخط برگزار شده بود، در مراسم اختتامیه شانزدهمین دوره خود که به صورت خصوصی با حضور جمعی از اهالی فرهنگ و هنر برگزار شد، از یک عمر فعالیت شعری «علیرضا طبایی» تجلیل و کتاب «۱۰:۱۰:۳۰» از کیانوش خانمحمدی را به‌عنوان کتاب سال معرفی کرد.

در ابتدای این مراسم، علیرضا بهرامی - شاعر و دبیر این جایزه - از برگزیدگان این جایزه که سال‌های اخیر از دنیا رفته‌اند یاد کرد و گفت: در این فاصله  ویروس کرونا عباس صفاری و بکتاش آبتین را که جزو برگزیدگان جایزه شعر خبرنگاران بودند، از ما دریغ کرد و به این بهانه جایزه می‌خواهیم از آن‌ها یاد کنیم. البته چرخ گردون فرصت‌های بسیاری را از ما گرفت؛ غلامرضا بروسان، محمدعلی سپانلو، سیمین بهبهانی، منصور اوجی، عمران صلاحی، علی نجفی و محمدعلی اسلامی ندوشن که از برگزیدگان کتاب سال و برگزیده بخش تجلیل از یک عمر فعالیت مستمر شعری بودند. در ۱۵ سال گذشته از جامعه داوران‌مان نیز سهراب رحیمی را دیگر نداریم که از داوران بخش ویژه ما بود. در این سال آیدین روشن، مجتبی گلستانی و هوشنگ چالنگی  را هم از دست دادیم که یادشان در دلمان سبز است.

بهرامی با بیان این‌که تجلیل از یک عمر فعالیت شعری از ایده‌های اولیه هیات موسس جایزه شعر خبرنگاران نبوده است، گفت: با انصراف شمس لنگرودی و سخنرانی او در مراسم پایانی تخستین دوره جایزه، عملا این بخش کلید خورد و در طول این سال‌ها از یک عمر فعالیت شعری و شاعری احمدرضا احمدی، سیمین بهبهانی، عمران صلاحی، هوشنگ ابتهاج، یدالله رویایی، محمدباقر کلاهی اهری، ضیاء موحد، علی باباچاهی، جواد مجابی، مفتون امینی، منصور اوجی، محمدعلی اسلامی ندوشن و فرزانه خجندی تجلیل شده‌ است. امسال نیز با نظر قاطع هیات داوران علیرضا طبایی، منتخب این دوره از جایزه شعر خبرنگاران در بخش یک عمر فعالیت شعری بود. او بی‌نصیب از ویروس کرونا نبود و در زمستان دچار این ویروس شد و از آن زمان شرایط دشواری را گذرانده است، تا جایی که شرایط جسمی او اجازه حضور در این جلسه را به او نداد. خسارتی که بیماری کرونا به عرصه ادبیات زد جدی بود و آرزو می‌کنم روند بهبودی ایشان بدون مکث جلو برود و به زودی در این جلسات حضور ایشان را داشته باشیم. البته آقای طبائی از برگزیدگان جایزه (در دوره دوم) نیز بود.

علیرضا بهرامی سپس درباره علیرضا طبائی، با خواندن متنی اظهار کرد: این روزها تقریبا همه چیز در مواجهه با عموم مردم در دست اختیار فضای مجازی افتاده است. چه شاعران درجه ۳ دیروزی که اکنون در صدر شبکه‌های مجازی نشسته‌اند و جولان می‌دهند. از این سخن تکراری اما مهم که «آنکه غربال به دست دارد، از پی می‌آید» بگذریم، واقعا در چند دهه دیگر که این زیورآلات فرو بریزد و فراموش شود، شاعران جولان‌ده امروز در قیاس با شاعران تثبیت شده در گذشته چه وضعیت و جایگاهی خواهند داشت؟ ما خودمان را گول نمی‌زنیم، موضوع خیلی واضح است؛ اولا کیفیت ادبی ملاک است که از این نظر تکلیف روشن است. دیگر این‌که فضای وب هر چند سرعت انتشار بالایی به ارمغان آورده است اما به همین نسبت، به دلیل شرایط مختلف فنی و اقتصادی، مصداق همان باد هواست که در آینده، برای حوزه‌هایی چون ادبیات، ماندگاری چندانی به ارمغان نخواهد آورد.

او ادامه داد: زمانی تصور این شد که آمدن تلویزیون مرگ کتاب را رقم می ‌زند، زمانی هم فکر می‌کردند که اینترنت چنین خواهد کرد.  اما بدیهی است که چنین نشد، کتاب و رسانه مکتوب انگار چنان خاصیتی دارد که به راحتی‌ها بی‌تاثیر نمی‌شود. کافی است در همین حوزه مورد بحثمان، یعنی ادبیات، یک بررسی ذهنی ولو کوچک داشته باشیم. درباره آثار و صاحبان آثار مشهود خواهد بود که چه کسانی ماندگارتر بودند. درست است؛ آن‌ها که به فرهنگ مکتوب تعلق داشتند و نیز به اصل کار و نه شعبده و هیاهو و تریبون‌ها. علیرضا طبایی نمونه خوبی است برای چنین بررسی، او که ۷۸ سالگی‌اش مبارک ماست، کارش را از نوجوانی در شیراز آغاز کرد و با سفر به تهران برای ادامه تحصیل، این شانس را یافت که آثارش در بهترین مجله‌های ادبی روزگار منتشر شود. پس از آن خود حدود ۱۵ سال مسئول صفحه‌های شعر مجله جوانان امروز موسسه مطبوعاتی اطلاعات بود، مجله‌ای بسیار عام پسند و به قول معروف "زرد" که صفحه‌های شعر وزینی داشت. بسیاری از نام‌آوران شعر این سال‌ها از جمله حسین منزوی، محمدعلی بهمنی، عمران صلاحی و بسیاری از نسل شاعران بالیده در سال‌های پس از انقلاب، یا کارشان را از آن صفحه‌ها شروع کردند، یا در آنجا بالیدند و بعضا خوش درخشیدند. البته این حضور پس از پیروزی انقلاب و در جریان هیجان‌هایی که به اقتضای شرایط بود و بر تفکر چیره می‌شد، قطع شد.

این شاعر و روزنامه‌نگار سپس بیان کرد: علیرضا طبایی پس از آن، سال‌ها در انزوا و سکوت خواند و نوشت، بین انتشار دو کتاب شعرش ۲۵ سال یعنی ربع قرن فاصله افتاد. از هر تریبون و محفل و هیجانی به دور بود اما نتیجه چه شد؟ آیا فراموش شد؟ اتفاقا در بازگشت، کتابش جایزه گرفت و با گذر زمان، نامش بیش از پیش نزد اهالی جدی ادبیات و شعر اعتبار یافت. یکی از ویژگی‌های بارز طبایی در این است که همچنان و در هشتمین دهه زندگی‌اش، غزل‌سرایی است که ساحت‌های نو را جست‌وجو می‌کند و تجربه‌هایی پیشرو دارد. در زمینه ترانه هم که مشغولیت او در سال‌های پیش از انقلاب بود، هر چه می‌گذرد، برخی از آثارش در نزد عام و خاص اقبال و اعتبار بالاتر می‌یابد و نامش به این واسطه سر زبان‌هاست. انگار این یک اصل اساسی است؛ هر چند آنان که هیاهو دارند، نسبت به آنهایی که در خلوت کار کارستان خودشان را می‌کنند و در کوتاه‌مدت بیشتر دیده می‌شوند اما واقعیت این است که در گذر زمان هی رنگ می‌بازند تا فراموش شوند. عمر جناب طبایی حالا حالاها دراز باد، حتی به اندازه‌ای از ماندگاری آثارش که تا  ابد است.

در ادامه مراسم سعید زارع‌محمدی - شاعر و عضو هیات داوران جایزه - در سخنانی بیان کرد: نسل ما شاعران دهه ۸۰ کمی دیر استاد طبایی را شناختیم، به واسطه این‌که سال‌ها مجموعه‌ای از او چاپ نشده بود، «شاید گناه از عینک من باشد» مجموعه‌ای بود که بعد از سال‌ها از او منتشر شد و ما خواندیم و متوجه ایشان شدیم. 

 او با اشاره به فعالیت طبایی در صفحه ادبیات  مجله جوانان، گفت: او غالبا  از کسانی شعر منتشر می‌کرد که از شهرستان‌ها بودند. استاد بهمنی می‌گفت:  «علیرضا طبایی از قدیمی‌ترین رفیقان من است». طبایی بدون چشمداشت کار می‌کرد. او متعهد به شعر است و همیشه شعر را بزرگ می‌کند. طبع طبایی همیشه جوان بوده است. علیرضا طبایی یک تاریخ شفاهی از ادبیات دهه ۳۰، ۴۰ و ۵۰ است و مسلط به امور و اتفاقات ادبی و البته بزرگترین اتفاقی که ایشان رقم زد، مسابقات شعری بود که در مجله جوانان برگزار می‌کرد.

زارع‌محمدی در ادامه شعرهایی از علیرضا طبایی خواند و گفت: طبایی در غزل‌های خود دچار زخم و ناامیدی است، می‌توان گفت ناامیدی و یأس از خصیصه‌های مجموعه «شاید گناه از عینک من باشد» است. طبایی شاعر غمگینی است. او در سال ۸۵ که از نظر ما سال‌های خوبی بوده، شعرهایی سروده که ما اکنون به آن وضعیت رسیده‌ایم. طبایی همیشه آینه روزگار خود بوده است.

دبیر جایزه شعر خبرنگاران نیز در این قسمت به تاثیرگذار بودن علیرضا طبابی بر جریان غزل امروز اشاره کرد و گفت: غزل او در میان کسانی که غزل‌سرا بودند، الگو برداری شد. او ردیف‌های غیر متعارف را در غزل آورد. 

در ادامه با حضور موسی بیدج و محمود معتقدی از علیرضا طبایی با اهدای لوح تقدیر و تندیس جایزه به فرزندش به نمایندگی، تجلیل شد.

احمد طبایی، نویسنده و فرزند  این شاعر که به دلیل شرایط جسمانی توان حضور در مراسم را نداشت، پیام او را به این شرح خواند: 

«اول از همه از اینکه سعادت حضور در جمع پرمهر شما عزیزان را به دلیل کسالت نیافتم، پوزش می‌خواهم و نیز می‌بایست مراتب خوشحالی خود را از ۱۶ ساله شدن «جایزه شعر خبرنگاران» ابراز کنم و این اتفاق فرخنده را به برگزارکنندگان این رویداد مستقل ادبی تبریک بگویم.

من همواره حامی و پشتیبان همه حرکت‌های مستقل فرهنگی و ادبی که با هدف ارتقای جایگاه شعر و ادب پارسی انجام شده است، بوده‌ام. آنچنان‌که از بدو تاسیس «جایزه شعر خبرنگاران» چه در مقام شرکت‌کننده و چه به عنوان داور، با این جایزه همکاری کرده‌ام.

امروز، پس از قریب به ۶۵ سال فعالیت مستمر فرهنگی و ادبی، وقتی به مسیر طی شده می‌نگرم، از اینکه در انجام رسالت فردی و اجتماعی خود به توفیق نسبی دست یافته‌ام، احساس رضایت می‌کنم. همواره در موقعیت‌های مختلف چه در جایگاه آفرینش شعر و ترانه، چه در کسوت روزنامه‌نگار و چه در مقام آموزگار ادبیات، تلاش کرده‌ام در جهت بالندگی سرزمینم ایران و فرهنگ و ادب گرانسنگش گام بردارم. سعی من بر آن بوده که حرمت قلم و اندیشه را پاس بدارم و بر تعهد انسانی خویش پای فشارم. ستایشگر عشق و دوستی و نکوهش‌گر کینه و دشمنی باشم. آزادی، عدالت و صلح را تحسین کنم و به پیکار با بیداد، تبعیض و خشونت برخیزم. از درد هم‌نوعانم در گوشه و کنار جهان غافل نمانم و بارقه امید را در جانشان زنده نگاه دارم.

و اکنون، به راستی قدردان و مفتخرم! قدردان فرصت‌هایی که در اختیارم قرار گرفت و مفتخر به بهره‌ای که از این فرصت‌ها بردم. و چه بهره و استفاده‌ای شایسته‌تر و پسندیده‌تر از آن که به جای بیرون کشیدن گلیم خود از موج دریا، همت خویش را صرف یاری رساندن به دیگران کنی؟

آری! مفتخرم که افزون بر کلاس درس، در ساحت نقد و نظر و در عرصه رسانه و مدیریت صفحات ادبی نشریات، هم آموختم و هم آموزش دادم، و از رهگذر این تلاش ۶۵ ساله، نه شاگرد که دوستان بسیاری از جای‌جای سرزمین اهورایی‌ام، از اقوام گوناگون ایرانی با گویش‌ها و لهجه‌های مختلف یافته‌ام که زبان شیرین پارسی و ادبیات دلنشین آن، واسطه این پیوند ناگسستنی بوده است.

در پایان مایلم از زحمات صادقانه جناب علیرضا بهرامی؛ دبیر محترم «جایزه شعر خبرنگاران» که با وجود همه دشواری‌ها و ناملایمات، چراغ این رویداد مستقل ادبی را فروزان نگاه داشته است و نیز از حسن ظن داوران محترم این دوره از جایزه که از سر لطف، بنده را شایسته تقدیر دانستند، صمیمانه سپاسگزاری کنم.

پیروز و سربلند باشید.»

در ادامه مراسم پایانی شانزدهمین دورخ جایزه شعر خبرنگاران، علیرضا بهرامی درباره بخش شاعران بدون کتاب توضیحاتی داد و گفت: از کشورهای افغانستان و تاجیکستان نیز برای ما در این بخش شعر فرستاده‌اند و امیدواریم با این بخش با گعده‌های جدیدی از شاعران ازجمله در حوزه شبه قاره و نیز آسیای میانه آشنا شویم. به نظرم یکی از کارسازترین بخش‌ها، بخش ویژه ما است در واقع فراهم کردن فرصت و فضایی که شاعران از اقصی نقاط کشور برایمان شعر بفرستند.

علیرضا بهرامی همچنین تاکید کرد: این جایزه مستقل است و در این سال ها حمایتی از هیچ جا نداشته و ما سعی کردیم اعتبار و آبرویی که داریم را حفظ کنیم و مراقب سرمایه خودمان باشیم. حضور شاعران در بخش ویژه ما بسیار دلگرم کننده بود.

او در ادامه برگزیدگان بخش شاعران بدون کتاب را معرفی کرد.

جواد مزنگی، شاعر مشغول تحصیل در روسیه و ثنا نصاری به دلیل این‌که در خارج از کشور اقامت دارد، در این نشست حضور نداشتند.

سپس با حضور پونه ندایی و سپیده نیک‌رواز محبوبه راد به عنوان برگزیده بخش شاعران بدون کتاب تجلیل شد.

همچنین با حضور صادق رحمانیان و عباس کریمی عباسی، از سبحان زنگی تقدیر شد و شاعران این بخش به شعرخوانی پرداختند.

محبوبه راد، برگزیده اول این جایزه در سخنانی کوتاه، گفت: باورم نمی‌شد که من به عنوان برگزیده انتخاب شدم. جایی مولانا از شمس می‌پرسد پس این زخم ها چه می‌شود؟ و شمس پاسخ می‌دهد نور از بین زخم‌ها وارد می‌شود. اتفاقا من به این حرف رسیدم که از زخم‌ها، دردها و رنج‌ها نور وارد می‌شود.

عباس کریمی عباسی – عضو هیات داوران جایزه - در ادامه مراسم با بیان اینکه مشارکت در این جایزه مایه افتخار من است، گفت: این جایزه استقلال ارزشمندی دارد و هیچگاه نخواسته از منظر مادی حمایت خاصی داشته باشد. با این‌که می‌توانستند این کار را قبول نکردند تا استقلال جایزه حفظ شود. ما به واسطه فعالیت‌هایمان در سال‌های اخیر جوایزی را برای تشویق فعالان فرهنگی ترتیب دادیم تا دلگرمی بیشتری به آنها بدهیم. امسال  آقای رمضانی، مدیر نشر «یاد آرمیتا»  به همراه آقای خبیر، مدیر موسسه مشرق زمین جایزه‌ای را برای برگزیدگان بخش شاعران بدون کتاب در نظر گرفته‌اند و کتاب چهار برگزیده یاد شده چاپ و توزیع خواهد شد تا صاحب کتاب مکتوب شوند.

در ادامه رمضانی و خبیر از علیرضا طبایی تقدیر کردند و همچنین هدیه ای را به رسم یادبود به محمود معتقدی اهداء کردند.

در بخش پایانی این مراسم، علیرضا بهرامی دبیر جایزه شعر خبرنگاران اظهار کرد: به عنوان فردی که سال‌هاست در حوزه ادبیات، کتاب و نشر فعالیت دارم معتقدم نشر شعر ما شرایط بحرانی ندارد. نشر شعر در جوامعی که از قدرت‌هایی هم برخوردارند و اقتصاد آزاد دارند نیز با بحران روبه‌روست و شعر وضعیت خوبی ندارد. نشر شعر در دوره‌های تاریخی وضعیت درخشانی نداشته و نگاه مخاطبان بیشتر به فضای فانتزی‌تر مانند سینما و رمان بوده است. در سال‌هخای اخیر هم در دوره‌هایی در حوزه شعر دچار افراط و تفریط شدیم. افراط از حضور کسانی بود که توقع تجاری از شعر داشتند. به نظر من الان با وجود وضعیت گرانی کاغذ شرایط واقعی‌تر شده است. الان نشز شعر در واقعی ترین زمان خود قرار دارد و فراز و نشیب‌ها را هم از سر گذرانده است. شاعران اصالت واقعی دارند و  شعر مخاطبان نسبی هم دارد. هیچ وقت چراغ شعر خاموش نشده است اما اتفاقاتی افتاد که مقداری آدرس غلط داده شد؛ حتی به رسانه ها و ناشران و جامعه مخاطبان. بر این اساس اکنون پیشنهاد می‌کنم اجازه دهند شعر حیات طبیعی خودش را داشته باشد تا شاهد تبلور کتاب‌های جدی در حوزه شعر باشیم.

در ادامه با حضور ارمغان بهداروند، حسین علیشاپور (خواننده)، سعید زارع‌محمدی و پوریا گل‌محمدی، کتاب «ده و ده دقیقه و سی ثانیه» اثر کیانوش خان‌محمدی به عنوان برگزیده بخش کتاب سال شعر ایران به انتخاب خبرنگاران معرفی شد.

 کیانوش خان‌محمدی برگزیده این بخش در سخنانی اظهار کرد: تندیس جشنواره شعر خبرنگاران بسیار ارزشمندتر از جشنواره شعر فجر است. حواشی که برای کتاب من در آنجا به وجود آمد اما برای به دست آوردن جایزه نبود. بلکه علیه جو سکوت کردن بود؛ تا شاید کسی که بعد از من در این جایگاه قرار بگیرد حق او ضایع نشود. از این‌که در این جایگاه هستم واقعا دست و پای خودم را گم کردم. جایزه خبرنگاران، جایزه مهمی است، جایزه کوچک اما بزرگ، کم سر و صدا اما پررنگ، کم بودن نقاط منفی این جایزه است و پررنگ بودن از نقاط مثبت جایزه است. این جایزه سر و صدا و قیل و قال ندارد. الکی خود را بزرگ نمی کند اما بزرگ است.

کتاب‌هایی از آرزو سبزوار قهفرخی، فریاد شیری، سیدمحمدرضا طباطبایی، سعید قربانیان، بهنام کشاورز دهدشتی، جواد گنجعلی‌زاده و رضا یاوری، دیگر نامزدهای این بخش بودند.

 صابر سعدی‌پور، محمدرضا شالبافان، حمید یوسفی، مجید تیموری، سجاد بهارلو،  مازیار فکری ارشاد، سیدمحمدطباطبایی و  هادی

خورشاهیان از دیگر حاضران این مراسم بودند.

به گزارش روابط عمومی فرهنگسرای خانواده؛ «محمدرضا شمس»، «پروین پناهی» و «آتُسا شاملو» به عنوان داوران دومین جشنواره داستان کوتاه «قصه خانواده من» معرفی شدند.

«محمدرضا شمس» نویسنده، مترجم‌ و فعال حوزه کودک و نوجوان است و فعالیت حرفه‌ای خود را بیش از سی سال پیش با نمایش‌نامه‌نویسی برای بچه‌ها آغاز کرد که مجموعه تلویزیونی«هادی و هدی» مشهورترین آن‌هاست. «ناجورها»، «قصه‌ کوچه‌ ما»، «عکاس‌خانه»، «بزبز قندی» و «زاغچه‌ کنجکاو » هم از دیگر آثار این نویسنده‌اند. شمس تاکنون جوایزی همچون، لوح تقدیر کتاب سال کانون پرورش فکرى کودکان و نوجوانان، کتاب سال سلام، قصه‌ سال مجله‌ سروش کودک، کتاب سال شوراى کتاب کودک و دیپلم افتخار از IBBY،  انجمن فرهنگی و ... را از آن خود کرده است.

«پروین پناهی» نویسنده، منتقد و داور جشنواره‌های ادبی از جمله جشنواره‌ی مادران قصه‌گو و عضو انجمن نویسندگان کودک و نوجوان است وی آثاری چون «شارلوی ٢٧٢۶»، «شاه و ماه»، «آلتای»، «تپه‌ی هفت دیو»، «هاچی و بالدرین»، «فوتی فروتی غوله»، «وانت آبی قراضه»، «اردک پزپزی و بز وزوزی»، «یک بچه زرافه‌ی صبحانه‌نخور»، «آقای کلوچه‌پز»، «گلابتون و زنگوله‌ی هزارساله» و «سه غول کچل به دنبال گنج»، «چی شد، چی نشد و قصه‌های دیگر» و «پریچه و درّه‌ی پولک غول» را به حوزه ادبیات کودک و نوجوان عرضه کرده است.

«آتُسا شاملو» نویسنده کودک و نوجوان، مدرس دانشگاه و نمایشنامه نویس است و از وی بیش از ۳۰عنوان کتاب (داستان و نمایشنامه) به چاپ رسیده است، اجرای نمایشنامه «راز دژکلات»، «هدیه اسرارآمیز»، «ولیعهد شام»، «شاهزاده اژدها»، چاپ کتاب سه ترنج اسرار آمیز در کشور مالزی و برگزیده داستان و نمایشنامه از جشنواره های ملی و بین المللی و ... از جمله فعالیت های حرفه ای وی محسوب می شود. «جور و ناجور»، «شاه شاخدار»، «ننه سرما»، «شهر خواب زده»، «عمو نوروز داماد می‌شود» و«پادشاه قله‌‌ قاف» از عناوین برخی کتاب‌های این نویسنده است.

دومین جشنواره «قصه خانواده من» در رده‌های سنی کودک (۱۲-۸سال) و نوجوان(۱۸-۱۳سال) با موضوع «من و پدربزرگ و مادربزرگم» و «من و برادر و خواهرم» برگزار می‌شود .

مهلت ارسال آثار تا۲۰تیر است و پس از بررسی آثار در هر رده سنی سه برگزیده معرفی می شوند و به نفر اول:۲۰۰۰۰۰۰۰ریال، نفر دوم:۱۵۰۰۰۰۰۰ریال، نفر سوم:۱۰۰۰۰۰۰۰ریال اهدا می شود.

علاقه‌مندان می توانند متن خود را به آدرس الکترونیک gheseye.khanevadeh@gmail.com یا شماره واتساپ ۰۹۱۹۹۱۲۷۵۳۷ ارسال کنند.

مراسم اختتامیه دومین جشنواره «قصه خانواده من» سوم مرداد سال‌جاری در سالن نمایش فرهنگسرای خانواده برگزار می‌شود.

گفتنی است؛ علاقه‌مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند با شماره تلفن ۸۸۵۵۴۰۱۸ و ۰۹۱۹۹۱۲۷۵۳۷ تماس بگیرند و به سایت فرهنگسرای خانواده به نشانی Khanevadeh.farhangsara.ir مراجعه کنند.

فرهنگسرای خانواده در خیابان سیدجمال‌الدین اسد‌آبادی(یوسف‌آباد)، خیابان بیست و یکم، بوستان شفق واقع است.