تارا سلیمی فعال هنری

من بودن رو دوست داشتم و دلیلش هم اینه که با اکوسیستم تئاتر (در حد و اندازه ی خودم) آشنام ... گمون میکنم برای مخاطبی که با اندرونی این جهان آشنا نیست کار چندان دلچسب نباشه و معانی پشت بعضی شوخی هارو به حد کافی درک نکنه اما برای کسی که این جهان رو نفس کشیده می‌تونه بانمک باشه و حتی شاید کمی هم به تفکر وادارش کنه


مشکلم با پراکندگی متن بود ، انگار انسجام نداشت ، پر از پیام های مختلف بود که اگه روی یکیش تمرکز میکرد قطعا نتیجه بهتری می‌گرفت.
بهرحال قلم صبا نجاتی رو دوست دارم و به نظرم آینده داره اما نکته ی دیگه اینه که توی این متن زیادی دست و پا زده شده بود برای بامزه بودن ، و این خودش باعث میشه شیرینی کار برای مخاطب کم بشه ، کار پر بود از اپیزود های مختلف برای سرگرم کردن تماشاگر که اگه تعدادیش حذف میشد هیچ لطمه ای به شاکله ی نمایش وارد نمیشد که من همیشه به این داستان میگم : اضافه کاری و زور زدن بیش از حد
تو این نمایش بخش های زیادی اندازه بودن و بی اندازه ترین بخش میشود متن
همیشه اندازه برای من خیلی خیلی مهم بوده
البته نگاه مثبت ترش میشه ... دیدن ادامه ›› اینکه ذهن نویسنده خلاق و پر از ایده های نوئه که اگه بتونه یه سریشو قربانی ایده های دیگه بکنه و تمرکزش رو روی اونا بذاره موفق تره.

بازی های پسر هارو بیشتر دوست داشتم ، حداقل شاید تو شبی که من دیدم اینطور بنظر میومد که سطح انرژی بازیگر های دختر انقدر پایینه که هیچ جوره به پسر ها نمی‌رسند و تبدیل میشدن به دو گروه مجزا ، گروه بازیگر های قوی و گروه بازیگر های متوسط (استفاده از کلمه ی ضعیف دیگه زیاده روی حساب میشه)


تسلط و آمادگی بدنی بازیگر های پسر قابل ستایش بود مشخص بود که روی بدنشون به طور حرفه ای کار کردند (بخصوص کیوان محمدی)


طراحی صحنه رو دوست نداشتم البته ایده ی پشتش رو میفهمم اما میتونست خیلی هوشمندانه تر طراحی بشه ، اما لباس ها خوب بودند.


یه آقایی کنار من خیلی می‌خندید و کیفور بود و به به و چه چه های زیرلبی میکرد ، باید بهشون بگم این کار نه انقدر که شما بعد اجرا تو محوطه گفتی ″شاهکار بی رقیب″ بود نه انقدر که کامنت های منفی گذاشته اند دوستان ″فاجعه″

سلام
ببخشید قابلیت تغییر روز برای بلیت ها موجوده ؟