"کولاژ در مدرنیسم"

بوم زندگی با تأمل آقای جیم...

مدرنیسم در فضای بیگانگی و بی خانگی
این بی خانگی و بی فضا بودن نمایش یک کار خارق العاده بود و همین امر در نمایش باعث شد تا خود را با زبانی متفاوت و ساختاری تازه به تماشاگر عرضه کند و عنصر تفکر و اندیشه ی فردی را در تماشاگر تحریک و آن را برای همیشه فعال کند، ارزیابی اجرای این کار به قدری برای ذهن تماشاگر سنگین بود که فقط باید چند روزی را برای دکوپاژ داستان آن وقت می گذاشت و بعد همه چیز را از پس دیالوگ های آن بیرون می کشید و این خیلی خوب است. درگیر کردن فضای نمایش در نمایش بودن و زیر پا گذاشتن قوانین روزمره و عقاید کلاسیک بخشی از خاصیت مدرنیسم بودن است و این مهم به خوبی در این نمایش به کار برده شده است، به قدری خوب با ذهن تماشاگر بازی می شود که تماشاگر بهت زده شده و شاید هم ناراضی شود و این بدان معناست که همه چیز به درستی انجام شده است و فضای ذهن نویسنده قوانین و ... دیدن ادامه ›› ضوابط را در اجرا شناخته است و آن را به خوبی با مهندسی های ذهن خود به مرحله اجرا رسانده است.... این جای تحسین دارد و تشویق بی پایان.

اگر به دنیای صحنه این نمایش بخواهیم بنگریم باید ابتدا به مفاهیم دنیای صحنه در درام نویسی دوران مدرن که همیشه باید دقیق و کارآمد ثبت و اجرا شود تأمل کنیم... در این نمایش به قدری همه چیز دقیق و حساب شده بود که حتی سبک خود را برای توان نشان دادن یک شخصیت هرمنوتیک آماده کرده بود و حتی توانسته بود الگوهای متنی خود را از فیلتر خوداندیشی ذهن رد کرده و آن را با تمامی احساسات بازگو کند... باید گفت کارگردان از خرابه‌های دوره مدرنیسم سبک جدیدی را در اجرا برای تماشاگر مهیا کرده بود و نظام‌ و ساختارهای دوره مدرنیسم را در هم شکست تا هضم آن برای مخاطب ساده تر باشد.
قالب‌ها و تعاریف در این نوع نمایش ها همیشه به خوبی به چشم می آید و همیشه می توان این ها را دید و شنید و البته در این حیطه‌ ی هنری از جمله این نوع تئاتر تحولاتی شگرف و عمیق در عرصه نمایش کشور ایجاد می ‌شود که باز هم جای تحسین دارد و تشویق بی پایان.

تیرماه / کتایون افشار / روزنامه مجازی هنری

تیزر صوتی کار خیلی خوبه...ممنون :)))

خلاصه ی داستان خیلی خوب و گیراست... :)

آقای جیم به تماشاخانه استاد مشایخی می رود :

http://www.samtehonar.com/1393/314

نمایش "بوم زندگی با تأمل آقای جیم" در رسانه های خبری

نویسنده و کارگردان: مجید جور

http://3nasl.com/contents/view/five-five-six-zero-two.aspx

http://teater.ir/?news=1393031310

http://www.titreakhbar.com/view/27360352

http://mrart.ir/?p=6738

...
تو برف بارونی
قطار قلب منه
قلب شکسته ی من تو برف مدفونه
...
...
...
بگو شب بخوابه من بیــــــــــدارم...!

تالار مولوی و دغدغه بازگشایی

شاید یکی از مهمترین اتفاقاتی که اوایل مهرماه علاقه‌ مندان تئاتر منتظر آن بودند، شروع تعمیرات و بازسازی تالار «مولوی» بود چرا که پیش از آن، مدیر این تالار و معاون اجتماعی فرهنگی دانشگاه تهران از شروع تعمیرات در این زمان خبر داده بودند.

سعید اسدی مدیر تالار مولوی اظهار امیدواری کرده بود که در حداقل زمان، مشکل سیستم برق این مجموعه برطرف شود اما این اتفاق رخ نداد و بر اساس گفته‌های معاون اجتماعی فرهنگی دانشگاه تهران، مشکل بودجه و تأمین اعتبار لازم برای آغاز تعمیرات تالار مولوی اصلی‌ترین مانع برای این اتفاق بود.روزها و هفته‌ها گذشت و نگرانی هنرمندان و به خصوص دانشجویان فعال در تئاتر همچنان ... دیدن ادامه ›› ادامه داشت.

درهای تالار مولوی بیش از هشت ماه بود که بسته مانده بود و هیچ نشانه‌ای هم از فعالیت‌ دوباره آن به چشم نمی‌خورد تا اینکه اواسط آذرماه مدیر تالار مولوی تصمیم گرفت پیش از شروع تعمیرات، سالن کوچک مولوی فعالیت‌اش را آغاز کند و در این زمان نمایش «نان» به کارگردانی نصیر ملکی‌جو در این سالن به صحنه رفت و چندی بعد هم اعلام شد که نمایش «خشت خام» کار احسان فلاحت‌پیشه از اوایل دی‌ماه در سالن اصلی تالار مولوی در شرایطی اجرا می‌شود که به جای سیستم نوری سالن، از لامپ استفاده می‌شود.

مطمئنا فعالیت دوباره تالار مولوی برای هنرمندان تئاتر جای خوشحالی دارد. اما اگر در کنار این فعالیت نشانه‌هایی هم از شروع تعمیرات ضروری در این سالن دیده شود این خوشحالی و امیدواری تداوم بیشتری خواهد داشت.

"این پست پر رنگ و مهم است"
...
"سرطان مغز استخوان"

مجید بهرامی بازیگر جوان تئاتر و سینما که مدتی پیش دچار بیماری سرطان مغز استخوان شده بود، علی‌رغم درمان اولیه بار دیگر دچار بیماری شد و حالا به نقطه بحرانی رسیده است.

این بازیگر در بیمارستانی در آلمان بستری است تا دوباره عمل پیوند مغز استخوان را پشت سر بگذارد.

بیایید براش دعا کنیم ...

...تکه ای از قصه ی یک کنش

اکبر رادی نمایشنامه‌ی "آهنگ‌های شکلاتی" را برای اولین بار در تالار بتهوون مجموعه خانه هنرمندان ایران می‌خواند و به هنگام خوانش بخش‌های پایانی نمایشنامه است که برای لحظه‌ای بغضش رها می‌شود.
این کنش خالق در خارج از محیط متن حافظه‌ی این یادداشت را تحریک می‌کند. این یادداشت چنین به یاد می‌آورد.

در حافظه‌ی تالار بتهوون خانه هنرمندان ثبت شده است که "بهرام بیضایی" چند سالی قبل‌تر نمایشنامه‌ی "افرا یا روز می‌گذرد” را در این تالار خوانده است و همچنین در حافظه‌ی این مکان ثبت شده است که "بیضایی" به هنگام خوانش بخش‌های پایانی "افرا و یا..." بغضش رها می‌شود.
یادآوری کنش همسان خالقان این دو اثر در خارج از محیط اثرشان نه به منظور باور کردن احساس نوستالژیک این یادداشت، بلکه بهانه‌ای است برای کاوش ... دیدن ادامه ›› در محیط این دو اثر که آیا هست نقطه‌ی اشتراکی؟ این یادداشت، نقطه‌ی اشتراک این دو اثر را که در ظاهر نیز دور از هم هستند،
چنین می‌خواند: در نمایشنامه "افرا یا روز می‌گذرد"، به "برنا" برادر کوچک و شاگرد "افرا" گفته‌اند، نامه‌ای به پسرعموی خود که در شهرستان زندگی می‌کند بنویسید و از او بخواهید شما را که در وضع سخت و نامطلوبی قرار گرفته‌اید کمک کند و حالا مسئله این است که برنا پسر عمویی ندارد، "افرا" به "برنا" می‌گوید: "چقد این دست اون دست می‌کنی، نترس، می‌خوان نامه نوشتن یاد بگیری؛ مهم نیست که پسر عمو نداری ـ خیال کن داری! برای پسر عموی خیالی بنویس!"

پسرعمویی که هم افرا و هم برنا می‌دانند که وجود ندارد. خود افرا است که به مادرش می‌گوید: "کدوم پسر عمو؟ چرا باورت نیست که کسی رو نداریم؟"...

نمایش "شایعات"

توضیحی از نمایش نباید داد! همه ی ما می دانیم که چنین کاری حتما قابل تحسین است، کسانی که این نمایشنامه را خوانده اند که هیچ؛ می دانند موضوع چیست اما اگر کسی نمی داند ابتدا نمایشنامه را بخواند و بعد به تماشای نمایش شایعات آقای رحمان سیفی آزاد بنشیند.

بازی بازیگران:

خوب بودند اما... "مجید صالحی" شاید خیلی از تئاتری ها فکر کنند چرا باید بازیگران سینما به تئاتر بیایند و اینبار هم ... دیدن ادامه ›› مجید صالحی!

این اولین اجرای مجید صالحی نیست، او چهار سال پیش هفتمین اجرای تئاتر خود را با همکاری امیر جعفری و ریما رامین فر انجام داده است. و این هشتمین اجرای تئاتر اوست، که خوب توانسته است بیان و بدن خودش را با صحنه میزان کند چون بیان در سینما با بیان تئاتر فرق می کند. در شایعات کسی را می بینیم که به راحتی بازی می کند و به راحتی صحنه را خانه ی خودش می داند زیرا که او:

1- شاگرد استاد همیشه زنده حمید سمندریان است.
2- او می خواهد در صحنه زندگی کند. (مجید صالحی)

ممنون که وقتتان را برای خواندن نوشته های ناچیز بنده گذاشتید.