من دیشب این کارو دیدم. نمایشنامه خیلی خوب بود و بازیها هم همینطور. نکته آزار دهنده حضور خانم ها و آقایون خیلی جوونی بود که وقتی میان تیاتر کمدی ببینن فکر میکنن وظیفشون مدام قهقهه بزنن و سر و صدا از خودشون دربیارن... تمرکز من و کسانیکه کنارم بودن از نمایش همش جدا میشد و یه جورایی اعصاب خوردکن شده بود. ای کاش قشری که به خاطر حضور پژمان جمشیدی کار قبلی اقای احمدی رو دیده بودن و دیشب به سالن اومده بودن فرهنگ تیاتر دیدن هم پیدا کنن و البته من به شخصه از اینکه تیاتر هر روز به هر دلیلی تماشاچی بیشتری پیدا کنه خوشحال میشم

کاشکی تیاتر دیدن مثل قبلنا بود، الان فضای تماشاچیا مثل سینما شده، توی چند تا تیاتر اخیری که دیدم حضور پر شور عشاق جوان با حرفا و بعضا حرکاتی که توی تاریکی سینما اتفاق میفته خیلی تمرکزم رو به هم میزنه متاسفانه. البته کاریش هم نمیشه کرد...