تا اواسط این نمایش خوش ساخت با آن نمایشنامه قابل تامل اش و علیرغم تلاش قابل توجه و واقعا در خور تحسین بازیگرها، تیم گریم و انتخاب لباس، نور پردازی و جلوه های ویژه درخور، بسیار از دست آقای کارگردان نمایش عصبانی بودم!

اصلا استفاده از زبان بیگانه برای مخاطب پارسی زبان برایم قابل هضم نبود تا اینکه بلاخره دیالوگ های پارسی شروع شد و بعد هم متوجه شدم که این نمایش گویا بالانویس هم داشته که از تماشاچی ها متاسفانه دریغ شده بود! خب این مدل سهل انگاری و بی‌برنامه گی ها هم ظلم و کم لطفی به مخاطب است و هم خود اثر و زحمتی که عوامل و بویژه بازیگران روی صحنه می‌کشند!

این نمایش سیاسی اجتماعی با آن پیام ارزنده ای که سعی در انتقال آن داشت حیف بود که چنین مورد کم لطفی قرار گیرد. باور بفرمایید یکی از تماشاچی ها حین اجرای نمایش در حال بازی با موبایل بود که دیدن هم زمان این صحنه و تلاش بازیگران برایم خیلی دردناک بود.

علیرغم عدم رضایتی که به خاطر این بی‌برنامگی دارم، تنها به احترام هنرمندان اثر از گریم و نورپردازی، جلوه های ویژه گرفته تا هنرمندان بازیگر ... دیدن ادامه ›› امتیاز 3 ای را که در نظر داشتم تبدیل به 4 میکنم و به علاقه‌مندان پیشنهاد میکنم حتما بلیط را حضوری تهیه کرده و قبل از تهیه بلیط از داشتن بالانویس مطمئن شوید. با آرزوی سلامتی و پیشرفت روز افزون برای همه عوامل محترم این اثر 🌿.

سییر را یک تأتر سیاسی اجتماعی یافتم که سعی در نقد و به تصویر کشیدن خصوصیات اخلاقی جوامعی همچون جوامع خاورمیانه (مردمان و سیّاس های تک بعدی اش) و البته جامعه خودمان داشت که تا حدودی در به تصویر کشیدن آن موفق بود! از این جهت به کارگردان اثر و هنرمندان پر انرژی آن تبریک عرض میکنم.
دکور کار و نمادهای استفاده شده در دکور خوب و مرتبط بود و بویژه نوع پوشش بازیگرها دقیقا به انتقال پیام اثر کمک می‌کرد!
با این حال به نظرم این اثر ایراداتی سخت افزاری و نرم افزاری هم داشت.
علیرغم این که مخاطبان محترم قبل بعضا در این مورد تذکر داده بودند باز شاهد اشکالاتی در اجرا بودم و گویا تیم کارگردانی عملا توجهی به نظر مخاطبان نکرده بودند!
اولا به نظرم نیاز نبود تعداد بازیگرها تا این حد زیاد باشد! با نصف این تعداد بازیگر هم می‌شد کار را ارائه کرد و از تشویش و آشفتگی صحنه کاست.
صدای موسیقی بویژه در ابتدای کار بر صدای بازیگرها و دیالوگ های آنها سوار بود و خیلی از دیالوگ ها عملا شنیده نمی‌شدند. از طرف دیگر صدای خود هنرمند ها هم متاسفانه رسا نبود و دیالوگ ها را جویده جویده ادا می‌کردند! واقعا چه عجله ای برای ادای دیالوگ ها بود طوری که مخاطب بسیاری از آنها را ... دیدن ادامه ›› نمی شنید.
ای کاش در پایان کار جناب کارگردان نقد واقعی مخاطبان را جویا میشدند و صرفا تقاضای دریافت یک ستاره بزرگ را مطرح نمی‌کردند! یادمان باشد کیفیت بسیار ارزشش بالاتر از کمیت است.
(( حال خیال دارم با توجه به علاقه آقای کارگردان به ستاره شماره پنج یک فرضیه را مطرح کنم که امیدوارم ناشی از بدبینی ام باشد. فکر میکنم مجموع عوامل این تاتر 35 نفر است بنابراین اگر این عزیزان ستاره شماره 5 را به کار داده باشند 35 امتیاز کاذب باید کسر گردد از طرف دیگر اگر هر کدام همسر، دوست، شوهر یا پارتنری داشته باشند خوشبینانه ترین حالت باید 35 عدد دیگر هم از امتیاز این تاتر بعنوان عدد کاذب کسر شود که مجموعا میشود 70 ستاره شماره پنج. حالا با دو شماره ها و چند اکانت ها کار ندارم که دیگه خیلی عدد بالا میرود و شاید نزدیک به عدد واقعی خواهد شد. دریافت 189 ستاره پنج متاسفانه برای بنده باور پذیر نیست آن هم برای کاری که از 21 مرداد ارایه شده است)) .

به عنوان یک علاقه‌مند به هنر خواهشمندم به مخاطبانمان خیلی خیلی بیشتر اهمیت بدیم تا بحث های جانبی و البته مهم دیگر که آنها هم قابل درک است. امتیازی که یرای این اثر ارزنده در نظر دارم با در نظر گرفتن مجموع عوامل عدد سه خواهد بود.

در پایان به همه عوامل محترم این اثر پر بازیگر و همه بازیگران و سایر عوامل پشت صحنه خدا قوت میگم و براشون آرزوی پویندگی هرچه بیشتر و سلامت دارم 🌿

معجونی از نمایشنامه های هملت، مکبث و اتللو شکسپیر بعلاوه عروسک گردانی هنرمندانه و دیالوگ ها و حرکت هایی آمیخته به طنز و تشبیهات می‌شود نمایش عمدتاً عروسکی مَثلِث!
من از این نمایش عروسکی لذت بردم و بعد از تماشای اثر و خروج از سالن حال خوبی داشتم. انصافا هر دو هنرمند عروسک گردان خیلی به کارشون مسلط بودند و دیالوگ ها را خیلی زیبا و با هماهنگی کامل با حرکات این مدل خاص از عروسک (نشانک های روی دربهای توالت) که البته راحت هم نیست، ادا می‌کردند! برای این تیم هنرمند و با استعداد که لحظات خوشی را برای مخاطبانشان رقم زدند، بهترین ها و برای همکارشان صمیمانه سلامت آرزو دارم.

اول باید عرض کنم که نمایش با تاخیری 40 دقیقه ای شروع شد که واقعا قابل قبول نیست چنین تاخیری آن هم در آن ساعت خاص.
با احترام به همه عوامل و هنرمندان این اثر متاسفانه، این نمایش برای من علیرغم داستان روانِ کوتاهش و صد البته زحمتی که برای آن کشیده شده، جذاب نبود! بیشتر شبیه به یک نمایش خیایانی بود فاقد کمترین دکور و جذابیت بصری! برخی از حرکت های بازیگران به نظرم بسیار نچسب بود دقیقتر یگویم شخصیت (کرین) و حرکت های خاص زبانش که مدام از کام بیرون می‌جهید! از طرف دیگر نمایش حاوی پیامی هم نبود و فقط گویا روایتگر یک داستان بسیار کوتاه دوران قجر بود! نه حرکت ریتمیکی یا حتی موزونی که بر جذابیت کار بیافزاید. به نظرم اوج نمایش آنجایی بود که هنرمندانش با حرکات دست ها و پاها شروع به نواختن یک موزیک کردند که جالبترین قسمتش برای من بود. بازی هنرمندان نمایش در کل خوب و پر انرژی بود ولی من نمیفهمم برای چه باید به جای یک بازیگر خانم، یک آقا لباس زنانه به تن کند و نقش یک کلفت را بازی نماید مگر در دوران شکسپیر زندگی میکنیم؟ از همه بدتر شبیه یکی از نمایندگان مجلس هم شده بود که اصلا ازش خوشم نمیاد! 😅
از طرف دیگر، برای بنده جای سوال است واقعا ملاک قیمت گذاری نمایش ها چگونه است؟ بنده همین اواخر نمایشی دیدم به مبلغی منصفانه که واقعا همه جوره فوق العاده یود. ای کاش نمایش ها نیز توسط کارشناسان مانند همه دیگر چیزها یا آثار هنری قیمت گذاری می‌شد که البته در این صورت یحتمل موجب غنای بیشتر آثار می‌شد. آدرس دقیق هم بدهم نمایش زاد روز زار! که واقعا از نظر بنده عالی بود . پیشنهاد میکنم عزیزان جهت پروژه های آتی سری به آن نمایش بزنند یا کارهای موفق قبل را در این سبک و سیاق بازبینی کنند!
امیدوارم این تیم کارهای یهتری را در آینده به نمایش بگذارد. این مطلب را در مقام مقایسه به این دلیل قید کردم که نه خدای ناکرده قصد مقایسه ای منفی داشته باشم، بلکه پیشنهادی است آموزشی برای ارائه کارهای پربارتر در آینده! با آرزوی بهترین ها برای همه هنرمندان و اهالی هنر این سرزمین.

پایان نمایش انصافا دل شکسته شدم! حتی وقتی رسیدم منزل این دل شکستگیِ آمیخته به خشم و غصه رهایم نکرد! همش با خودم زمزمه میکنم ایبسن نیستی ببینی اصحاب هنر ما چه به روز نمایشنامه ات آورده اند! شخصیت اصلی نمایشت را که تا آخر مدافع حقیقت بود و در روشنایی ماند، باژگونه به تصویر کشیده اند! وقتی پسران ایبسن و کاپیتان از شخصیت ها حذف شدند باید حدس میزدم که چیزی در راه است😔 خوشحالم که قبل از دیدن این اثر نمایشنامه اش را مطالعه کردم! واقعا این برخورد و شقه کردن اثر یک نویسنده روا نیست... اخلاقی نیست... هم توهین به نویسنده است و هم...
به هر روی بازیهای خوب و درجه یکی را شاهد بودم با یک دکور و نورپردازی قابل قبول! امیدوارم همه تا جای ممکن پوینده راه راستی باشیم... مخصوصا اهالی فرهنگ، هنر و رسانه که نقش بسیار بسیار خطیری در آموزش و سرنوشت ملت ها بازی می‌کنند!
الان واقعا چه امتیازی باید به این نمایش داد؟ 🤔 😐 پنجی که به احترام و پاسداشت ایبسن و راستی تبدیل به یک میشود!

از قدیم گفته اند ترک عادت موجب مرض است. بنابراین، علیرغم این که به رسم معمول نمایش ها در پایان تایتان از مخاطبین نمایش درخواستی نشد برای درج نظرشان در تیوال، بنده نظر تشعشع وار مشعشعم را در مورد این نمایش مینویسم باشد که جمیعا به عنوان فرزندان بشر رستگار شویم و کارمان به جناب زئوس و سفر اجباری به تایتان نکشد! 😉

شاید هم یادشون رفته بود....

اول این که فردی که به دیدن این اثر میآید بهتر است با اساطیر یونان باستان، کوه اُلمپ و الهه ها تا حدودی آشنایی داشته باشد در غیر این صورت سر در گم خواهد شد و لذتی از نمایش نخواهد برد. این مطلب را با احترام حضورا خدمت جناب کارگردان عرض نمودم. نشان به آن نشان که به جای واژه مشعشع اساطیر از واژه اشتباه و نیمه مشعشع اسطوره استفاده کردم 😉.
دوم این که موسیقی نمایش بلند بود طوری که بعضی وقت ها اصطلاحا بر دیالوگ هنرمندان نمایش سوار و جلو شنیدن کامل دیالوگ ها را میگرفت! مخصوصا ... دیدن ادامه ›› در ابتدای نمایش و معرفی جنابان درست اندرکار سرنوشت نوع بشر!
دکور نمایش خیلی میتوانست بهتر از این باشد و صد البته بسیار جای کار داشت.
برخی هنرمندان محترم خانم قادر به ادای رسای دیالوگ ها نبودند! این مطلب در هنرمندان آقا البته دیده نمی‌شد.
نور پردازی نمایش خوب به جا بود.
پیام نمایش شاید خیلی بهتر و روان تر از این و به دور از آشفتگی می‌توانست منتقل شود که خب حتما تصمیم جناب کارگردان طی طریق از این مسیر پر پیچ خم بوده است.
استفاده نمادین از اشیایی مانند توالت فرنگی، ماسک، گلدان، درخت خشکیده و البته کودک معصومی که گاه به صحنه میآمد تشبیهات و استعارت بجایی بودند که سعی در کمک به انتقال پیام نمایش داشتند.
در نهایت خسته نباشید میگم به عوامل نمایش و البته تبریک میگم به دوستان کاخ هنر و کافه آن که فضای مطبوع و نوستالژیکی را برای انتظار مخاطبین فراهم کرده اند و اگر بدجنسی 😈 کنم باید بگم در قبال مخاطب نمایش قبل از اجزا به نوعی جبران مافات نموده‌اند . جای پوآرو و زیر سیگاری و مدل راه رفتن و قهوه خوردنش خالی 😀
پاینده و پیروز باشید!

روانی، به قول سینمایی ها نمایشی بود در ژانر وحشت و البته معما گونه! با نقش آفرینی چهار هنرمند که یکی از آنها آقای کارگردان نمایش هم بود و بازیگری ایشان در مقایسه با سه بازیگر دیگر نمایش مخصوصا زوج روانی با احترام جای اندکی تلاش بیشتر دارد. نمایش خیلی خوب توانسته بود خطراتی را که برخی از بیماریهای روانی برای جامعه دارند به تصویر بکشد!
طراحی دکور نمایش و ریزه کاری های آن خیلی جالب و هنرمندانه بود. مخصوصا آن تابلوی سه کلاغ که چشمانشان میدرخشید! و غباری که از روی اشیا به هوا پراکنده می‌شد. نورپردازی صحنه با توجه به تم نمایش بسیار به جا و عالی بود! موسیقی نمایش هم خیلی به صحنه ها می‌خورد و به تم وحشت نمایش کمک می‌کرد منتها در مقاطعی بنظرمن صدایش اندکی بلند بود.
برخورد عوامل سالن و خود نمایش با مخاطبان بسیار خوب و محترمانه بود. از همین جا به همه عوامل خدا قوت میگم و به دوستانی که خیال دیدن این نمایش را دارند پیشنهاد میکنم اگر علاقمند به ژانر وحشت هستند این نمایش را ببینند.
[[[یک انتقاد سخت افزاری هم دارم و آن اینکه سالن انتظار بسیار بسیار گرم بود جا دارد مسؤلین محترم سالن فکری به حال آن بکنند! با تشکر]]]

[ آزادی عزیز آن هنگام که قصد سرزمین های ما کردی، تمنایت میکنم در سایه سار صلح و آگاهی بیا ].

خیلی خیلی خلاصه بگم نمایش، یک نقد کمدی اجتماعی خوش آب و رنگ، سمبولیک و موزیکال بود که در بخش هایی تنه های زیرپوستی لطیفی به تراژدی می‌زد! از اون نمایش ها که به نظرم هم فکر مخاطب بعد از اتمامش درگیر است و هم آدم حال خوشی دارد.
انصافا خدا قوت میگم به این تیم! به کارگردان خوش فکرش ، بازیگران جوان هنرمندش، عوامل دکور و نورپردازی های زیبایش موزیک و همه آن عزیزانی که دست به دست هم دادند تا این زیبایی خلق شود!
پیشنهاد میکنم حتما به ملاقات این این اثر خوش آب و رنگ هنری بروید به احتمال خیلی زیاد بعد از ملاقات حال خوشی خواهید داشت.

دیروز به اتفاق همسرم نمایش را دیدیم و از هر لحظه آن لذت بردیم!
یک نمایش قشنگ با یک داستان روان، داستانی که تا انتها مخاطب را با خودش همراه می‌کند! نه از آن مدل داستانهایی که مخاطب را [ به بهانه مبهم ایجاد انگیزه ای برای تفکر] هاج و واج رها می‌کند تا شاید به زاویه دیدی که نمایشنامه نویس یا کارگردان مد نظر دارند، برسد یا نرسد! البته منظور من این نیست که پس از دیدن این نمایش تا مدتی فکرتان درگیر مفاهیم ارائه شده در اثر نخواهد بود بلکه به عکس به نظرم داستان این نمایش تلنگر بجاییست بر ذهن مخاطب خود!
بازی‌های نمایش خیلی حرفه ای، پر احساس و قشنگ بودند! موزیک متن زیبا و گروه موسیقی اجرای قشنگی داشتند!
از جمله نکات مثبت این نمایش دیالوگها و منولوگ های هدفمند و بار آموزشی آنها بود، مطلبی که بشخصه؛ در همه آثار سینمایی و نمایشی به دنبالشان میگردم و فقدان آنها را ضعف اثر میدانم.
نمایش فراز و فرودهای بجایی داشت! یکی از نکات جالب این اثر گنجاندن برخی دیالوگ ها و اجراهای کوتاه طنز بود که اجازه خسته شدن را به مخاطب اثر نمی‌داد و همزمان به شفاف تر شدن اصل داستان و شخصیت هایش کمک می‌کرد!
برای این نمایش قشنگ به نمایشنامه نویس و کارگردان و همه هنرمندان اثر و البته عوامل پشت صحنه تبریک میگم و براشون موفقیت های روز افزون آرزومندم! ... دیدن ادامه ››
همچنین از مسؤلین تماشاخانه ملک بخاطر بهداشت مناسب سالن نمایش و حجم اندک غبار داخل فضای سالن تشکر میکنم.

پیشنهاد میکنم به تماشای این اثر هنری ارزنده بشینید!

نمایش با اینکه در بیشتر قسمت هایش منولوگ محور بود مرا به یاد فردی می‌انداخت که خیلی زور می زند مطلبی را بگوید یا اصطلاحاً معنای خاصی را برساند اما عبارات مناسب را پیدا نمی‌کرد و مدام در حول مطلب اصلی چرخ می‌زد!
شاید بهتر می‌شد اگر از حجم منولوگ کم و بیشتر دیالوگ محور می‌شد تا بار معناییش و ارتباطش با مخاطب عامی مانند من بهبود میافت.
بازی هنرمندان نمایش خوب و دلنشین بود و من به جای شخصیت دوم نمایش که جوان دستیار بود و در بخش قابل توجهی از اجرا در حال بغل کردن زانوانش ، زانو درد گرفتم.
اثر در مقاطعی حالت طنزآمیز به خود می‌گرفت که از جمله نکات مثبت نمایش بود و از یکنواختی آن کم می‌کرد.

آنچه من از نمایش برداشت کردم این بود که گورکن سعی داشت دستیار جوان را از قیر روزمرگی زندگی یکنواخت یک گورکن جدا کند و دعوت به زندگی و شور و حال آن نماید! حال به سبک خودش و با خصوصیات خاص شخصیتی اش.
امتیاز من به این نمایش از ده عدد شش می‌باشد . برای همه عوامل این اثر صمیمانه آرزوی بهترین ها را دارم.

اول از همه چند انتقاد سخت افزاری و نرم افزاری جهت بهبود هرچه بیشتر کار:

تاتر با تاخیر اجرا شد که این مدل تاخیرها حداقل از اهالی ادب و هنر انتظار نمی‌رود.
سالن شماره چهار مجموعه بوتیک تأتر شهرزاد را از لحاظ فنی و امنیتی بسیار ناامن دیدم. طوری که خدای ناکرده با آن همه کابل برق و مواد آتش زای در و دیوار جا دارد حتما از لحاظ ایمنی فکری به حال مجموعه شود و حداقل چند کپسول آتش‌نشانی در سالن و راهروها تعبیه گردد.
بهداشت سالن بهیچ عنوان مناسب نبود و سالن تهویه مناسبی نداشت طوری که فضای کار پر از غبارهای بزرگ بود که طبعا جا دارد مرتفع شود و آن همه غبار آلوده زیر کفش مراجعان در بین دو سانس نظافت و مرتفع گردد. پیشنهاد میکنم در صورت گرفتن خدمات از این سالن حتما با خود ماسک بهمراه داشته باشید.

و اما خود اثر :
یک نمایش انتقادی- اجتماعی جالب بود که به بحث گسترش روز افزون فقر در جامعه و بویژه معضل مسکن اشاره داشت و می‌شد رد تشبیهات ... دیدن ادامه ›› و استعارات بجایی را در نمایش گرفت!
به نظر من در انتخاب بازیگر و نوشتن دیالوگ برای آنها باید دقت بیشتری می‌شد ! برای مثال تیپ و نحوه ادبیات یک استاد دانشگاه با چیزی که من در صحنه نمایش دیدم باید متفاوت می‌بود و همین تفاوت ها و ریزه کاریها است که به اثر غنای بیشتری می‌دهد.
بازی هنرمندان اثر هم با هم متفاوت بود و طبعا در یک سطح نبودند! ولی به طور کلی نمره قبولی را می‌گیرند!
گنجاندن موسیقی زنده و مرتبط در فاصله های زمانی بین اجراها از نکات مثبت اثر محسوب می‌شود و همچنین پخش یک مصاحبه صوتی مستند که اتنخاب بسیار بجا و مناسبی بود.
در پایان باید عرض کنم از بین یک تا ده با این اثر ارزنده نمره 7 را میدهم و خوشحالم از ملاقات با این اثر ارزنده و هنرمندان خوبش و البته عوامل پشت صحنه و کارگردان جوان و خوش برخوردش. این تاتر را ببینید البته با رعایت موارد بالا از دیدنش پشیمان نخواهید شد.