اینکه افراد مختلف از اقشار و سنین متفاوت به دیدن_ تئاتر بیایند بسیار خوب و برای بالا رفتن سطح فرهنگی مناسب است اما این آمدن نیاز به یک سری پیش درآمد دارد که اگر آنها را رعایت نکنیم هم به خود و بیشتر به دیگران توهین کرده ایم.نمونه اش اینکه هر نمایش،فیلم،کتاب،موسیقی ووو هم مانند بسیاری از چیزهای دیگر سطح بندی داشته و برای قشری خاص دست کم در مورد سن و سال مفید است و اینکه وزارت ارشاد اجازه اجرای نمایشی را داده است دلیل بر این نمی شود که همه سنین بتوانند از آن استفاده کنند!برای نمونه در اجرای دیشب دختر و پسرهایی را دیدم که سن شان از مرحله نوجوانی هم تجاوز نمی کرد اما خانواده شان آنها را برای دیدن نمایشی که دارای صحبت های زن و شوهری است و دست کم مخاطبی در دهه سوم عمر را طلب می کند آورده بودند و این از نظر روانشناسی برای آن فرد مفید نیست و یا آقایی که کودک 2 ساله اش را هم با خود آورده بود و طبیعی ست که نمایش برای او مفید و جالب نبود و او بعد از دقایقی به بازی های کودکانه خود پرداخت طوری که پدرش مجبور شد تا پایان نمایش در سالن انتظار با کودک ش وقت صرف کند..
نکته دیگر اینکه سالن تئاتر و سینما جای موبایل بازی و صحبت نیست و اگر دیشب مسئول سالن نمی گفت ک گوشی ها خاموش و یا بی صدا شوند،دست کم صدای یک موبایل در طول نمایش می شنیدیم کما اینکه در اجرای هفته ی گذشته نمایش تپانچه خانم چنین شد و یا دوستانی با خود تنقلات می آورند و بدون توجه به اینکه باعث ایجاد صدای اضافی در سالن می شوند و علاوه بر آزار دیگر تماشاگران موجب حواس پرتی بازیگران هم خواهند شد به خوردن می پردازند!
تماشاگر محترم،شما با علم به اینکه به دیدن نمایش می آیی بلیط تهیه کرده ای،پس اگر کاری دیگر داری در سالن نیا و اگر آمدی پاسخ به تلفن ت را به بعد از اجرا بگذار و نیز در طول نمایش اقدام به خوردن یا آشامیدن نکن،باور کن از نخوردن در این مدت موردی برایت پیش نمی آید چرا که برای دیگران هم پیش نیامده است.

اجرای دیشب را به تماشا نشستم.خوشحالم که کارگردان به متن عالی نیل سایمون وفادار بود و نیز از زوج هنری حدیث فولادوند و رامبد شکرآبی استفاده کرده بود که همین موضوع باعث فرار از سانسور و ایجاد روابط طبیعی تر و قابل باورتر زوج شده بود.دکور،موسیقی،لباس،طراحی نور و در کل؛کار بسیار عالی بود و وجه طنز و کمدی آن با بازی باورپذیر رامبد شکرآبی و حدیث فولادوند و بویژه بازی بسیار عالی خانم صدرایی و آقای سروری نژاد بخوبی از کار در آمده بود و من_تماشاگر را به خوبی با خود همراه می کرد بطوری که گذر زمان احسان نمی شد..

بجز ناهماهنگی ابتدایی در ورود تماشاگر به سالن که مربوط به عوامل سالن است،از همه نظر نمایش بسیار خوبی بود.بازی های حساب شده و شخصیت پردازی به جا و قابل لمس.متن عالی که با وجود سنگین بودن به جهت وجود پاره های طنز در آن باعث میشد که خسته کننده نشود و البته کارگردانی بسیار خوب به ویژه بخاطر میان پرده های ریتمیک و موزیکال که باعث شده بود تماشاگر از پرده ی قبل به پرده ی بعد در خودش فرو نرفته و حواسش از نمایش پرت نشود..
دیدن_این نمایش را به همه پیشنهاد میکنم..

اجرایی متفاوت و روایتی نو و خوانشی زیبا و دوستداشتنی از یک متن ادبی خوب..اگر از محل نشستن تماشاچی(که خب بنظرم دلیل خوبی داشته که اینگونه در نظر ... دیدن ادامه ›› گرفته شده) بگذریم،همه اجزای نمایش از دکور و نور و موسیقی تا بازی های باورپذیر و ریتم مناسب روایت،همگی عالی و هماهنگ بود..دیدن نمایش را به همه حتی آنهایی که با متن های تاریخی و به نوعی تئاتر کلاسیک بیگانه اند پیشنهاد میکنم و مطمئنم که از دیدن آن لذت خواهند برد..
خدا قوت میگم به همه ی دستندرکاران نمایش طوفان