به نظر من هماهنگیه خوبی بین اجرا کنندگان و راوی بود. اجرا هم همه خیلی خوب و حرفه ای بود. چیزی که خیلی زیاد دوست داشتم متنی بود که راوی روایت می کرد، کاملا” با شرایط زندگی جور در میومد و آدمو همزمان می برد تو حال و هوای خودش…
در کل به نظرم خوب بود ولی اگه تایم اجرا کوتاه تر بود به نظرم بهتر بود چون دیگه آخرای تایم حرکات و اجراها تکراری شده بود.

اجرای خانم پناهی بی نظیر بود. مثه ضرباهنگ پیانو... مثه سمفونی 5 بتهوون. شاهکار بود. چیدمان صحنه، فضا سازی ها، به نظرم همه چی جای خودش بود. کشوندن چشم تماشاگر به گردش گوشه گوشه فضای سن با اکت های خانم پناهی، کار قشنگی بود. یعنی گوشه ای نبود که تماشاگر ندیده باشد. در انتهاش شکی که به بیننده وارد کرد که انگار کار تموم شده و در واقع بخشی از اکد خانم پناهی بود جالب بود. در کل کار بی نظیری بود و حیف که دو روز دیگه بیشتر اجراش نیست و شب عیده وگرنه حتماً حداقل یک بار دیگه رفته بودم. امیدوارم کارهای بیشتری از آقا و خانم طیبی گرامی به عنوان کارگردان و تهیه کننده و خانم پناهی عزیز به عنوان بازیگر و اجرا کننده پیش رو داشته باشیم و ببینیم.

سوژه اش به نظرم تکراری بود ولی بازی ها خیلی خوب بود.