با احترام به همه ی عوامل، زمانی که بلیط ماهرخ رو خریدم امتیازش 4.9 بود، اما ماهرخ به هیچ عنوان انتظارم رو براورده نکرد. من فین جین رو دوبار دیدم و بسیار پسندیدمش. اما ماهرخ که کلیت نمایشنامه و ایده ی اصلی ش مشابه فین جین بود (تئاتر در تئاتر)، به نظرم ضعیف تر از فین جین بود و طنز سطحی تری داشت. صحنه ی تمنای حوریان بسیار ضعیف بود و به نظرم زننده بود. ادیسون در نیومده بود به نظرم و بقیه هم خوب بودند. گرچه همراهانم که فین جین رو ندیده بودن بسیار لذت بردند. محسن زرآبادی عالی بود، بهناز نادری بسیار خوش صدا و عالی و گروه موسیقی هم خیلی دوست داشتم. طنز قوی ای نداشت و به نظرم اگه فین جین رو دیدین و دوستش داشتین، این اثر نمیتونه اونجوری بهتون حال بده!

بازی ها با کیفیت بود و تقریبا همه بازیگرا خیلی حرفه ای بودن. ضعف کار به نظرم روی نمایشنامه بود که بسیار کند، خطی و گاهی نچسب بود. طنز دوست داشتنی پژمان جمشیدی و بقیه دلچسب بود، ولی نمایشنامه به سنگینی بازیگرا نبود و این تیم توانایی اجرای تئاتر قوی تری رو داشتند. به زور 3 از 5.
حجم جر و بحث بازیگرا خیلی زیاد بود و گاهی از اندازه رد میشد.
و اینکه بی نظمی سالن خیلی زیاد بود. رفت و آمد تماشاگران و صدای بلند درب سالن موقع ورود و خروج رفتار غیر حرفه ای ای بود برای سالن اصلی تئاتر شهر.

بی نقص بود!
باری ها بی نقص، دیالوگا قوی، ریتم کل نمایش عالی، گروه موسیقی و انتخاب شعر بی نظیر، محتوا عاااالی!
هیچ ایرادی نمیشد از کار گرفت! تک تک اجزا عالی بودن و در آخر تئاتر نمیتونید بگید فقط یک ستاره توی تئاتر بود! همه ستاره بودن!
مرسی از تک تک شون!