دوست عزیز ما همواره احترام مى ذاریم به مخاطب.
به دلیل گنجایش کم اکثر سالن ها (به جز وحدت و سالن اصلى تئاتر شهر)،تعداد اجرای محدود، و تقاضاى زیاد تماشاگران این موضوع سالهاست در تئاتر هست.به علاوه اجبار که نیست،هر شخصى با اراده خودش انتخاب مى کنه.
قیمتشم کمتره. ما حتى روى همین کم هم یک هفته تخفیف ... دیدن ادامه ›› گذاشتیم.

درباره تعداد خارج از ظرفیت هم یه میزان مشخصى داره که بر اساس اون تماشاخانه بلیت مى فروشه.که گروه ما به دلیل مدل دکور از اون حد کم هم کرده.
در آخر
احترام هر تماشاگرى بر ما واجب است.
متاسفیم که شرایط امروز تئاتر باعث دلخورى هایى این چنینى مى شود.

فروش بلیط خارج از ظرفیت( با رعایت حق صندلی نشین ها باید صورت بگیره)کار بسیار درست و لازمی هست.....شان هیچ کس هم با نشستن روی زمین پایین نمیاد،یه انتخاب سادست ادما ترجیح میدن روی صندلی رستوران بشینن یا روی کاناپه و در مهمانی و یا صندلی یک نمایش دیگه یا ...یا....تا وقتی به انتخاب خود شخص باشه مشکلی نیست چون قطعا از اون نشستن لذت میبرده و ترجیح میده وقتش رو جای دیگه صرف نکنه....شخصا یکی از بهترین نمایش های عمرم رو(تاتری که بیضایی با موضوع قتلهای زنجیره ای به روی صحنه برد) بصورت ایستاده و از بالکن تاتر شهر دیدم و تا اخر عمر مدیون مسئول سالن هستم که اجازه داد وارد شم و دیدن اون شاهکار رو از دست ندم....خلاصه ماجرا نشستن روی زمین که اصلا ایرادی نداره ، اضافه فروختن بلیط هم کار خوبی هست اما تا جایی که تهویه سالن کشش داشته باشه و دمای هوا بالا نره و نیز برای کسانی که بلیط صندلی خریدن مشکلی پیش نیاد و اونها دچار محدودیت نشن(مثلا از ردیف اول فاصله داشته باشن تا اونها بتونن پاشون رو راحت دراز کنن) ...در مورد فضای حرکتی بازیگرها هم در اکثر موارد مشکلی پیش نمیاد و با کمی انعطاف حل میشه(درین نمایش که کوچکترین تاثیری روی اجراشون نداشت)...بهرحال تا وقتی تعداد سالنهای بزرگ ما ناچیز هست ،فروش خارج از ظرفیت هم برای گروه نمتیشی مفید هست و هم برای تماشاگران.....ضمنا چون داریم به جشنواره نزدیک میشیم اگه این رو زمین نشستن ها نبود ،خیلی از فیلم هایی که بعدا توقیف شدند رو هیچ وقت نمیدیدیم!

آقای دانش عزیز، شاید منظور من را به خوبی متوجه نشدید، من خودم جزو کسانی بودم که برای اولین بار مجبور شدم برای اینکه نمایش را از دست ندهم خارج ظرفیت بگیرم (که احتمالا بار آخرم هم بود). طبیعتا وقتی کار آقای مرادی و خانم ثمینی است و زمان پایان آن است مخاطب به زمین نشستن هم قانع می شود، پس تا حدی با یک انتخاب ساده متفاوت است، اما منظور من از شان فقط روی زمین نشستن نبود. جدا از اینکه کلا شایسته تَر است به جای بلیط خارج ظرفیت سانس های بیشتر اضافه شود، مسأله اصلی من این بود که همین بلیط های خارج ظرفیت هم بسیار بیش از حد فروخته شده بود به طوری که افراد در دو ردیف روی زمین بودند. این دو ردیف بودن قطعا جلوی دید خیلی صحنه ها را می گرفت و ردیف جلویی کاملا در قسمتی از صحنه نشسته بودند و واقعا جلوی حرکت بازیگر را می گرفت، اگر گفتم شان تماشاگر حفظ نشد یک شعار یا حرف ساده نبود، واقعا نشد!!!
اما باز خوشحالم که این نمایش را دیدم چون به هر حال ارزش دیدن داشت.