سلام. برای روز دوشنبه 17 خرداد ماه 1395 ساعت 19:15 نمایش "خدای کشتار"دو تا بلیط دارم. ردیف 2 صندلیهای 6 و 7 .

اگه کسی از دوستان خواست لطفا با این شماره تماس بگیره: 09121839411

به نظرم نمایش کالیگولا که یکی از متنهای شاهکاره اینقدر جذابیت داره و قوی هست که هر تماشاگری ممکنه بعد از خوندن متن نمایش و دیدن شاهکارآقای غنی زاده و گروه هنرمندشون خودش رو بتونه جای کارگردان قرار بده و با زاویه دید خودش در راستای جذابتر شدن اثر کار رو بازسازی کنه . شاید خود من هم که تا قبل از دیدن نمایش ،متن نمایشنامه رو نخونده بودم و پس از دیدن کار متن رو خوندم تو این چند شبی که از دیدن اجرا میگذره مدام صحنه های نمایش رو ناخودآگاه تو ذهنم مرور میکنم و دوباره به متن نمایش مراجعه میکنم و توی ذهنم صحنه ها رو تغییر میدم ، مرور میکنم و شاید هم بازسازی . در این زمینه چندتا نکته ذهنم رو مشغول کرده بود که خواستم با دوستان تیوالی هم مطرح کنم:
ا- وقتی متن رو مطالعه کنیم میبینیم که توی خیلی از جاها با توجه به فضای فرهنگی و سیاسی فعلی کشورمون امکان وفاداری کامل به متن امکانپذیر نیست و اتفاقا ارائه و اجرای نمایش آقای غنی زاده (مثل صحنه مرگ کائسونیا) عالی و اثر گذاره و به نقاط قوت کار تبدیل شده. کما اینکه قطعا آقای غنی زاده بارها و بارها متن رو خوندن و قطعا بهترین راهکار اجرا رو از با توجه به شرایط و امکانات و زمان درنظر گرفتن.
2-این اتفاق خیلی خوبیه که بخش عمده تماشاگرها نه تنها با کار ارتباط برقرار کردن حتی ذهنشون به چالش کشیده شده و تو کوتاهترین زمان متن رو خوندن و به شخصیت و اعمال کالیگولا و اطرافیانش فکر میکنند و ممکنه نمایش بعضا تو رفتارها و زندگی روزمرشون تاثیرگذار باشه.
3-کار آقای غنی زاده خیلی ها رو با تئاتر آشنا و خیلی ها رو با تئاتر آشتی داد.ای کاش مسئولین عزیز حوزه تئاتر وحتی مقامات تصمیم گیرنده رده بالاتر از جمله وزیر محترم ارشاد،شهردار محترم و حتی نمایندگان مجلس و شخصیتهای تصمیم گیرنده فرهنگی ضمن دیدن نمایش راجع به تاثیرات این کار و آثار نمایشی مشابه ... دیدن ادامه ›› اطلاع حاصل کنند و بدونند که اگه حمایت از هنرمندان به نحو مطلوب انجام بشه قطعا اتفاقات خیلی خیلی بهتری در انتظار تئاتر و هنر مملکت هست.
4-بدون شک وقتی درباره این کار صحبت میکنی نمیشه از بازی بدون نقص و شاهکار "صابر ابر " نازنین یاد نکنی. هر چقدر فکر کردم هیچ کسی دیگری رو نتونستم جایگزین این هنرمند عزیز برای نقش پیدا کنم. از حالتهای چهره ، صدا ،حرکات موزون بدن و.......
5-شخصیت کالیگولا به نظرم فی نفسه بد نیست و تنفر نمیاره. جه جور با افکارش برخورد کردن و جه جور باهاش کنار اومدنه که مهمه و میتونه انسان رو به چالش بکشه.
6-در آخر دو تا سوال راجع به نحوه اجرا داشتم که اگه دوستان راهنمائی کنند ممنون میشم. چرا کارگردان فضای آشپزخانه و غذا رو برای فضای اصلی کار انتخاب کرده وحتی نوع مرگ کالیگولا رو هم به اون ربط میده؟ شاید اینکه برخی از تماشاگران میگن که زمان کار زیاد بوده ( که به نظر من با توجه به متن اصلی اصلا زیاد نبود) بخاطر این فضا و خستگی ذهن ناشی از تاثیر این فضای نسبتا تکراری بوده . همچنین چرا تاکید و اصرار کارگردان بر گریم و ترکیب این چنینی چهره و لباس بازیگران بوده؟ آیا برای این بوده که هر نوع برداشت و تغییر تو چهره بازیگران ذهن تماشاگر رو از متن اصلی و هدف نویسنده دور میگرده؟ این دو مورد از همون مواردی که من رو بین متن اصلی و کار آقای غنی زاده گیج میکنه و دنبال دلیل و قانع شدنم.
و در آخر سپاس از همه عوامل و بازیگران توانمند اثر وتشکر مجدد از آقای غنی زاده برای 3 ساعت جذاب و ساعتها تفکر و درگیری ذهن بعد از اون و سپاس از صابر ابر برای اینکه به نمایش کالیگولا جذابیت فوق العاده ای بخشید. بابت اینکه وقت دوستان رو گرفتم شرمنده .

دوستان تیوالی سلام. خنداندن مردم کار آسونی نیست . چون اگه بخوای به هر قیمتی مردم رو بخندونی حتما مردم کا رو پس میزنند. همونطوریکه توی سینما و تلویزیون شاید خیلیها که خواستند از بزرگهایی مثل مهران مدیری و رضا عطاران تقلید کنند موفق نشدند. مردم با کسی تعارف ندارند. قهقهه های مردم در حال اجرای نمایش و تشویق ممتد و طو لانی در پایان کار و بعضا دست زدنهای حین اجرای نمایش نشان از رضایت غالب تماشاگران از این اثر دارد.عامل اول موفقیت نمایش رو میشه در متن نمایش دونست . دیالوگهای نمایش اتفاقا خیلی هم عمق داشتند . عمق در استبداد تاریخی ملت ایران که فقط محدود به دوره ناصرالدین شاه هم نمیشه.مضحکه و مقتل خونی توی زمانهای مختلف تو مملکت ما رواج داشته و شاید هم همین الان و بیانگر احوالات مملکت و اوضاع مردمه . راضی کردن گروههای مختلف برای حکومت کردن . هنر و هنرمند هم از دید حکومت نشینان باید در خدمت حکومت باشه و کارش سرگرم کردن مردم باشه و هنر ارزشی برای حکام نداره جز زست و اهداف سیاسی خودشون و . . . . بازیها هم عالی بودن . بخصوص ارائه درخشان شهرام حقیقت دوست و خانم رویا میرعلمی .استاد دهقان نسب و خانم الهام پاوه نژاد هم با تجربشون بازی خوبی انجام دادن.موسیقی علیرغم زحمت گروه یه جاهایی گوش رو اذیت میکرد که به نظرم یه بازنگری تو شبهای بعد نسبت بهش بشه خالی از لطف نیست.دیدن نمایش رو به تیوالیهای عزیز توصیه میکنم. فکر میکنم بعد از کار خوب و عالی " سعادت لرزان مردمان تیره روز" و همچنین کار بانو نونهالی این کار هم جزو کارهای شاخص سال 1394 باشه.به کارگردان و سایر عوامل خسته نباشید میگم و یه تشکر و تبریک ویژه به شهرام خان حقیقت دوست عزیز.