سه شنبه شب به تماشای این نمایش نشستم ، صدا خوب بود و فقط یکبار چند لحظه قطع شد ، داستان‌ روانی داشت و البته انتخاب موسیقی میتونست بهتر باشه ، بازی خانم شاکردوست ، خانم ون هولک و آقای پورفرج بد نبود اما میتونست بهتر باشه یا بهتره بگم تیاتری تر باشه ، آقای پسیانی هم خوب بودن مخصوصا به هنگام ترک منزل دن فقط متوجه نشدم در یک قسمت چرا انقدر خودشون رو به زمین انداختن.در مجموع به همه عوامل خسته نباشید میگم.

نمیدونم چطور توصیفش کنم
قطعا که مهمترین راز بشریت محبته و این نمایش این رو خیلی خوب نشون داد.
آقا ایمان قبل از شروع تئاتر با ریتم موسیقی سالن حرکت می کرد و سازدهنی میزد این خیلی جالب بود برام چون مطمئن شدم ایشون تئاتر رو زندگی میکنن.
بازی هر دو عزیز عالی بود
بازی آقای ایمان صیادبرهانی خیره کننده بود زبان بدنشون عالی بود
آقای میرسعید مولویان هم عالی بودن و خیلی خوب حس رو منتقل میکردن
هم خوشحال شدم هم غصه خوردم
هم خندیدم و هم به فکر فرورفتم
سه ردیف تماشاگر مشتاق که رو زمین نشسته بودن و سالن پر از انرژی بود
اگر زمان نمایش باز هم ادامه پیدا می کرد مطمئنم دوباره میومدم
همه عوامل خسته نباشین:)

تئاتر خوبی بود
بازی خانم بیاتی و اون خانمی که نقش لالی رو بازی می کردن عالی بود
با احترام آقای امیرحسین رستمی تقریبا همیشه یه شکل بازی می کنن
و ای کاش کمی بیشتر روی موسیقی صحنه کار میشد و البته حضور خروس لاری هم کمی طبیعی تر بود.