با عرض سلام
بینوایان کاری بود که ارزش یکبار دیدن رو داشت، هرچند مقایسه ش با الیورتوئیست باعث می‌شد، نمره ی خوبی نگیره که البته این هم خودش ضعف محسوب میشه. چطور میشه کارنامه یک هنرمند رو از ذهن مخاطب پاک کرد و ازش خواست بدون مقایسه کار رو ببینه؟
البته برخی ایرادهای الیورتوئیست در بی نوایان رفع شده بود و همینطورمن از دکور و بازی ستاره ها و سایر هنرمندان هم راضی بودم.
اما به نظر من ضعف هایی هم در عوامل اجرایی هتل اسپیناس پالاس بود؛
در اطراف هتل بهتر بود تابلوهایی نصب بشه با مضمون اینکه از کدام طرف میشه به سمت سالن تیاتر رفت به نحوی که رفت آمد ماشین ها و پیاده ها رو تسهیل کنه و از این حجم ترافیک و رفتن و برگشتن های بیهوده جلوگیری کنه.
همچنین در عنوان پرطمطراق رویال هال، المانی رویایی ندیدیم، یک مجموعه دستشویی برا هزار نفر که باعث شده بود صفی بزرگ ایجاد بشه.
برای کسانی که در بالکن یک ردیف اول بودم وجود یک میله بزرک سراسری در دیواره بالکن، کاملا جلوی دید رو می گرفت

بازی ها زیبا و دلچسب بود، اما خودِ کار کشدار و طولانی بود که به نظرم می تونست کوتاه تر باشه.