«تیوال» به عنوان شبکه اجتماعی هنر و فرهنگ، همچون دیواریاست برای هنردوستان و هنرمندان برای نوشتن و گفتوگو درباره زمینههای علاقهمندی مشترک، خبررسانی برنامههای جالب به همدیگر و پیشنهادن دیدگاه و آثار خود. برای فعالیت در تیوال
به سیستم وارد شوید
من خسته و غمگین و سرخورده و عصبی به تالار فردوسی رسیدم و رقیق و آرام و با یه لبخند گنده ازش بیرون اومدم. خوشحالم که بالاخره تونستم این نمایش رو ببینم و بسیار لذت بردم.
ولی بارها و بارها به لطف نور و بالا اومدن گوشیهایی که داشتن آزادانه عکس و فیلم میگرفتن تمرکزم رو هم از دست دادم و از فضای نمایش بیرون اومدم. من شخصا موافق نبودم با این حرکت که فیلمبرداری آزاد باشه.
نمایشنامه خوبی بود با موضوعی جالب ولی برای شخص من دنبال کردن همزمان سه تا مکالمه چندان جالب نبود، به نظرم در این حالت شاید بهتر بود دیالوگها کوتاهتر میشد و یه تقدم تاخر متناسبی بین سه مکالمه همزمان برقرار میشد. یه کم هم نمایش از یه جایی کشدار بود و در میانه ریتمش کند شده بود برای من. روی موسیقی هم میشد بیشتر وقت گذاشت به نظرم.
به هر حال خستهنباشید میگم و به امید دیدار دوباره بر روی صحنه.
این نمایش جمع و جور، با ریتم خوب، بسیار خلاقانه و جذابه. بارها هم تماشاگران رو به خنده میندازه. ۴۰ دقیقهای که پای این نمایش صرف شد، بسیار دلپذیر بود و من به دوستانم هم توصیه کردم دیدنش رو.
من واسه این نمایش دوستپسرم یادش رفته بود که بلیط تئاتر داریم و میتونید تصور کنید چه شاکی رفتم تو سالن :)). ولی نمایش چنان اعجابانگیز و جالب بود که تمام مدت غرق اجرا بودم. داستان و اجراها عالی. طراحی لباس و صحنه مینیمال و عالی. فقط بعضا دیالوگها قابل شنیدن/واضح نبود. و اینکه هر بار اومدن به سالن مولوی یه دعوا و اعصاب خردی با نگهبان دم دره. کاش اجراهاتون رو ببرید سالنهایی که مناسبتره از لحاظ حقوق حضار.
واقعا ممنون و دستمریزاد واسه این اجرای لذتبخش.
نمایشنامه بسیار عالیه که خب دور از انتظار هم نیست. ولی اونچه نزدیک سه ساعت شما رو درگیر یه نمایش نگه میداره بازیهای درخشان و اجراهای شسته رفته هم هست. من دو ماه بود حوصله تئاتر دیدن نداشتم و چه عالی که تو این حال و هوا چنین نمایشی دیدم. تئاتری که بارها اشکم رو در آورد، و سالنی که از تماشاگر تا بازیگر و کارگردان همدلی بود.
خسته نباشید به خانوم آدینه که چنین زن درخشانی هستند.
من دیشب توی تالار وحدت اولین شب این اجرا رو دیدم، اجرای خیلی خاصیه و من واقعا از دیدن عروسکگردانا و حرکاتشون تو قاب خوشم اومد. موسیقی کار هم خیلی خوبه واقعا.
متاسفانه ولی صدای سالن تنظیم نبود، نسبت صدای موزیک و آوازها باعث میشد بعضی جاها نامفهوم باشه و بدتر از اون همسرایی زنان بود که به هیچ وجه نمیشد فهمیدشون. امیدوارم واسه اجراهای بعد این مشکلات برطرف بشه.
در کل با اینکه من انتطار داشتم یه چیزای کلیشهای رو با مفاهیم عمیقتری از عاشورا جایگزین کنن و در مقابل پتانسیلی که این موضوع داشت یه کم بعضی صحنهها به نظرم اضافه و تکراری بود ولی باز هم خیلی خوشحالم که تماشاگر این نمایش بودم.
خسته نباشید به همه گروه و به امید نمایشهای بعدی.
نمایش اجرای بسیار خوبی داره، بسیار از اونچه اولش به نظر میاد جالبتر و خلاقانهتره. در حالیکه مخاطب رو درگیر میکنه و میخندونه حرفای جدیش رو هم میزنه. پایانش بسیار غافلگیرکننده است و باعث میشه وقتی میای بیرون ذهنت درگیر بمونه و نمایش رو دوره کنه و شب که میری خونه نمایش یادت نره و گریه پلوتون در نیاد. :)
من ۷۵ دقیقه از دنیای خودم جدا شدم و از تماشای نمایش با جمعی که عکسشون یه جا تو حافظه تاریخ میمونه لذت بردم.
خسته نباشید.
اجرای نمایش بسیار جالب و تازه است. بازیگرا خیلی خوب و گرم و باورشدنی تو مرز بازی و ارتباط با مخاطب راه میرن. موضوع تئاتربرای من به عنوان قربانی آزار به غایت تکاندهنده و تلخه و کلی گریه کردم و گیج و مبهوت بیرون اومدم. ولی کماکان به نظرم اجرای خیلی خوبی بود.
نمایش بسیار خلاقانه و جالب و لطیف، حول خرمشهر و خرداد. با طنز تلخ و غم گزنده.