انگار بخشی از نمایش نسبت به اجرای سالن ایرانشهر تغییر کرده بود.
گروه اجرا مثل دفعات گذشته با اجرایی عالی تونستن پتانسیل‌های خودشون رو به معرض ... دیدن ادامه ›› تماشا بگذارند.
البته در این سری (با توجه به تغییر) نسبت به اجراهای گذشته، اجرای نقش پروفسور (آقای حسین‌زاده) هم بیشتر به چشم اومد.
یکی از بهترین قسمت‌های نمایش تنزل قدرت پروفسور و لرزش صداش موقع بیان بخش پرسپکتیو بود. هر چند این موضوع (و تغییر نسبت به اجراهای گذشته) با توجه به پایان‌بندی نمایش کمی ناهماهنگ به نظر می‌اومد.
خسته نباشید خدمت گروه اجرا، کارِتون عالی بود.

نمایش جالبی بود. با اینکه آدم وسط نمایش احساس می کرد نمایش پیوستگی ندارد اما در انتها قسمت های مختلف نمایش معنا پیدا می کرد. هر چند گاهی نمایش باعث می شد آدم به ساعت گوشی نگاه کنه اما لحظه هایی بود که انسان رو به فکر فرو می افکند و با خودش زمزمه می کرد «آفرین».
در کل می شه گفت نمایش مخاطب های مخصوص خودش رو داره شاید گروهی وجد زده از سالن خارج بشه و گروهی خمیازه کشان.
مقایسه کردن این نمایش با کار قبلی این گروه (دریم لند) نمی تونه کار منصفانه ای باشه اما ردپای همان سبک نمایش در این اجرا کاملا دیده می شد.
نمایش خوبی بود و من لذت بردم از تماشا.
خسته نباشید به تمام گروه اجرا.

نمایش خوبی بود.
بازیگران به متن و حرکات تسلط کامل داشتند که باعث می شد مخاطب فراموش کنه که داره نمایش تماشا می کنه.
در واقع اجرای بازیگران جز نقاط قوت اجرا به حساب می اومد که جزییاتش آدم رو محو تماشا نمایش می کرد.
در مورد نمایشنامه نمی تونم نظر خاصی بدم. احتمالا بعد خودن نمایشنامه اصلی یه بار دیگه به تماشای این نمایش بیام.
فقط اگر می شد نورپردازی به صورتی انجام شود که تماشاگران دو طرف دیده نشوند می تونست باعث تمرکز بیشتر مخاطب شود.
در مورد صدای میکروفن هم شاید می شد یه کم بهتر عمل کرد چون گاها صدای پخش شده ی نفس بازیگران با شرایط هماهنگ نبود.
در کل شاهد اجرایی بودم که من رو برای تماشای دوباره ی همان اجرا دعوت کرد.
خسته نباشید به تمامی اعضای گروه.

اجرای این نمایشنامه را چند سال قبل توسط گروه دیگر به عنوان اولین تجربه تماشای تئاتر دیده بودم و نمایشنامه عالی این اجرا باعث علاقه ی من به تئاتر شد. دیدن این نمایش و مرور دوباره آن باعث شادی مضاعف شد. نمایشنامه عالی یکی از دلایل موفقیت این نمایش است اما یک نمایشنامه خوب بدون اجرا خوب هیچ جذابیتی ندارد.
باید اعلام کنم که اجرای عالی بازیگر شخصیت دکتر امرسن باعث می شد که اجرای شخصیت اصلی داستان (هریسن) در حاشیه بماند و این موضوع موجب تاثیر گذاری در بیننده می شود. (با دیدن یک اجرا نمی توان در این مورد نظر دقیق و درستی داد چرا که شرایط در اجرا بسیار تاثیر گذار است)
در نهایت باید بگم که اجرای بسیار خوبی رو شاهد بودم و این نمایش همواره جز نمایش هایی است که اگر بخواهم کسی را به تماشای تئاتر دعوت کنم این نمایش را توصیه خواهم کرد.
ممنون از نمایش زیباتون

یک نمایش پر از نماد، که با توجه به اینکه هیچ دیالوگی در میان نبود باعث سردرگمی تماشاگر می شد.
روند یکنواخت اجرا (به جز یک نقطه عطف) باعث خستگی و بی حوصلگی تماشگر می شود که در وسط اجرا (قبل از نقطه عطف) این خستگی به وضوح در چهره تماشاگران دیده می شد.
ایده ی جالبی بود و زحمات فراوانی برای اجرا کشیده بودند.
در کل به کسایی که به عنوان «فقط» یک دوستدار تئاتر و تماشاگر اجرا دنبال می کند توصیه نمی کنم مگر اینکه عاشق نمادگرایی باشد.
خسته نباشید خدمت گروه اجرا

از سبز مان آبیَ ش را گرفتند و سوزاندنش، مقداری باقی ماند با خون قوطیش کردیم شد بنفش آن را هم سیاهش کردند و حالا ما ماندیم و حسرت زرد.
در میان افکار آن ها عشق ما اضافی است و در میان عشق ما سیاست آن ها. آنچه مهم است این است که یک چیزی اضافی است.
داستانی عاشقانه ای بود در میان سیاست ، یا سیاستی بود در میان داستان عاشقانه نمی دانم ولی هر دو متاثر از یکدیگر بودند.